Αποψεις

Το οικονομικό "θαύμα" ή "τραύμα" της Χούντας (photos)

Μόνο "γελοίος" μπορεί να χαρακτηριστεί ο ισχυρισμός πως η επταετής στρατιωτική δικτατορία, που επιβλήθηκε στην Ελλάδα  πριν από 51 χρόνια, πραγματοποίησε ένα οικονομικό "θαύμα"

 

Έντυπα και, εν γένει, ΜΜΕ που προβάλουν αυτή την άποψη είτε προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την δικαιολογημένη- ως ένα βαθμό- απογοήτευση των πολιτών από την αναποτελεσματικότητα των κομμάτων είτε απευθύνονται σε χαμηλού νοητικού επιπέδου καταναλωτές.

 

Τι έκανε, όμως, τελικά η Χούντα, στον οικονομικό τομέα, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το Υπουργείο Οικονομικών και η Τράπεζα της Ελλάδος;

 

Σε γενικές γραμμές, θα λέγαμε πως το δικτατορικό καθεστώς εκμεταλλεύτηκε τους ήδη θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και επενδύοντας κυρίως σε τομείς όπως ο τουρισμός και οι ξένες επενδύσεις, καθώς και σε υδροηλεκτρικά έργα, κατάφερε να τους συντηρήσει, κυρίως μέχρι το 1972.

Ωστόσο, το εξωτερικό χρέος που από το 1821 έως το 1966 είχε διαμορφωθεί στο ύψος των 1,110 δις δολαρίων, μέσα σε έξι χρόνια ξεπέρασε τα 3,3 δις δολάρια!

 

Ο σημαίνων και καθόλου.."αριστερός" Έλληνας πολιτικός Αθανάσιος Κανελλόπουλος, σε άρθρο του το 1977, σημειώνει, μεταξύ άλλων, πως «... η βραχυχρόνια οικονομική πολιτική της επταετίας αποδείχτηκε ανερμάτιστη και απροσάρμοστη στις συγκυριακές εξελίξεις, η μακροχρόνια δε διέστρεψε την πολιτικής της οικονομικής αναπτύξεως, νόμισε ότι η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να υπολογιστούν οι διαρθρωτικοί περιορισμοί της ελληνικής οικονομίας και ακολούθησε την ενθάρρυνση μη παραγωγικών επενδύσεων στην εντυπωσιοθηρική επιδίωξη υψηλών ρυθμών αυξήσεως του εισοδήματος, ανεξάρτητα από το υπέρμετρο κόστος."

Μεγάλη ζημιά στην ελληνική οικονομία έκανε και η τάση παραγόντων της Χούντας προς τη διαφθορά. Τα πιο γνωστά σκάνδαλα είναι τα εξής: 

 

Το σκάνδαλο με τα λεγόμενα "θαλασσοδάνεια" του συνταγματάρχη Ιωάννη Λαδά που έμεινε κοροϊδευτικά στην ιστορία ως ο "κύριος καθαρά χέρια", το σκάνδαλο με τα σάπια κρέατα του συνταγματάρχη Μπαλόπουλου και οι τεράστιες χρηματικές δαπάνες για τους κοσμικούς, κιτς εορτασμούς και την πολυτελή ζωή του αντισυνταγματάρχη  Μιχάλη Ρουφογάλη, που του είχε ανατεθεί η διεύθυνση της ΚΥΠ, δηλαδή του εθνικά κρίσιμου τομέα των μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος επίσης εξασφάλιζε τη χορήγηση δανείων σε υποστηρικτές της χούντας, επιβαρύνοντας τις ελληνικές δημόσιες τράπεζες. 

Η ευνοιοκρατία και το ρουσφέτι επί χούντας γιγαντώθηκαν: ο Μακαρέζος διόρισε τον κουνιάδο του Αλέξανδρο Ματθαίου Υπουργό Γεωργίας, ο Λαδάς έκανε τον ένα ξάδερφό του στρατηγό και διοικητή της ΑΣΔΕΝ και έναν άλλο ξάδερφό του Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, και ο γαμπρός του Παττακού, Ανδρέας Μεϊντάσης, έγινε βαθύπλουτος παίρνοντας χαριστικά δουλειές από το Δήμο Αθηναίων. 

 

Ο στρατηγός Βασίλειος Καρδαμάκης διορίστηκε διοικητής της ΔΕΗ και ο στρατηγός Αλέξανδρος Νάτσινας (πρώην αρχηγός ΚΥΠ με τεράστιες ευθύνες για το σχέδιο ΠΕΡΙΚΛΗΣ και το παρακράτος) διορίστηκε Πρόεδρος στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Ανάμεσα στα σκάνδαλα της περιόδου της στρατιωτικής δικτατορίας συγκαταλέγεται και το «Τάμα του Έθνους», η ανέγερση δηλαδή ναού "φαραωνικών διαστάσεων" προς τιμήν της Παναγίας. Δυστυχώς, το θέμα αυτό ανακινήθηκε πρόσφατα από Βουλευτές της Ν.Δ.

Θα σχολιάσουν κάποιοι πως όλα αυτά "ωχριούν" μπροστά στην ευνοιοκρατία και το ρουσφέτι που έχουμε δει επί μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Όντως, ακόμα και σήμερα, παρατηρούνται δυσάρεστα φαινόμενα στην κοινωνική μας ζωή, που σίγουρα θα έπρεπε να έχουν αποφευχθεί-περιπτώσεις Νατάσας Παζαϊτη και Μπέτυς Μπαζιάνα, για να αναφερθούμε στις σχετικά "ανώδυνες"..-

 

Σε κάθε περίπτωση, όμως, όσοι ισχυρίζονται πως η επταετία ήταν μια περίοδος "ευημερίας, ανάπτυξης και φιλοπατρίας", είτε αυταπατώνται είτε έχουν κάποια υστεροβουλία.

 

Αν μη τι άλλο, στη δημοκρατία υπάρχει και ο έλεγχος από τη δικαιοσύνη ή τα ΜΜΕ, το πολιτικό κόστος και, ενίοτε, οι καταδίκες για φαινόμενα διαφθοράς.

 

Ενώ στη Χούντα υπήρχε η πλήρης ασυδοσία, η λογοκρισία, ενώ, ως γνωστόν, δεν έλειπαν οι βασανισμοί και οι δολοφονίες.

 

Kατά συνέπεια, οι ολοένα και περισσότερες "φωνές" που εξωραϊζουν την επταετία- είτε από άγνοια, είτε από καθαρή, ιδιοτελή ανοησία-, εκτός από καταφανώς ανιστόρητες, είναι και επικίνδυνες, ειδικά από τη στιγμή που οι πολιτικοί-και η πολιτική- είναι, εν πολλοίς, απαξιωμένοι.

 

Τελικά, τι διαφορετικό από τους Χουντικούς υποστηρίζουν όσοι κραυγάζουν "Να καεί, να καεί το μπ...λο η Βουλή" και, έτι χειρότερα, τι εξυπηρετούν όσοι λένε πως έχουμε "Χούντα" και σήμερα;

 

 

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.