Ψέματα, υποψίες σκανδάλων, απειλή επιστροφής του περσινού φόβου των σκουπιδιών, απλήρωτοι εργαζόμενοι,  μηδενικό έργο, ανυπαρξία μελετών και προτάσεων  για ανάπτυξη, και δυστυχώς καμιά απολύτως σοβαρότητα από τη νέα διοίκηση του Δήμου Τρίπολης δύο σχεδόν χρόνια μετά την εκλογή της.

Αλήθεια τι έχει να μας παρουσιάσει στα δύο σχεδόν χρόνια που διοικεί το δήμο;

Το μόνο που κατάφερε ήταν να οδηγήσει την πλειοψηφία της αντιπολίτευσης σε κοινή δήλωση στα τοπικά ΜΜΕ με αναφορές σε φασιστικές νοοτροπίες εντός της αίθουσας του δημοτικού συμβουλίου.

Τελικά αυτή την δημοτική αρχή φανταζόμασταν; Αυτή την δημοτική αρχή αξίζει τούτη η ιστορική πόλη και αυτός ο δήμος; Σίγουρα όχι!

Μου άρεσε ένα άρθρο του φίλου Δημήτρη Μπερτζελέτου, που αφορούσε βέβαια στην κεντρική πολιτική σκηνή και στην κυβέρνηση, αλλά νομίζω ότι ταιριάζει και στη διοίκηση του δήμου μας. Το ποιος είναι δήμαρχος το ξέρουμε! Το πώς θα κάνει έργο δεν ξέρουμε… Αυτό είναι το ζητούμενο: πώς θα κάνει έργο και αν τελικά μπορεί να κάνει έργο αυτή η δημοτική αρχή. Ό,τι έγινε από τις προηγούμενες δημοτικές αρχές έγινε, το θέμα είναι τι κάνουμε τώρα…

Πλήρης αδιαφορία σε όλα τα θέματα, διακοσμητικοί αντιδήμαρχοι με μηδαμινό έργο, αδιάφοροι δημοτικοί σύμβουλοι που δεν έχουν υποβάλλει ούτε μια πρόταση και οι περισσότεροι δεν έχουν λάβει ούτε μια φορά το λόγο σε κανένα δημοτικό συμβούλιο. Γι΄ αυτό βγήκαν; Σε όλους αυτούς που τους ψήφισαν τι λένε; Δεν τους μεταφέρει ο κόσμος μια πρόταση να την πουν στο δημοτικό συμβούλιο; Απελπισία…

Έχουμε όμως και εμείς τις ευθύνες μας  και βάζω και τον εαυτό μου μέσα.

Οι περισσότεροι αδιαφορούμε για τις τύχες μας, αφήνοντας να μας κάνουν κουμάντο άσχετοι και επικίνδυνοι… 

Συζητάω με πολλούς για το εάν αξίζει να ασχοληθεί κάποιος με τα κοινά ή όχι. Οι περισσότεροι λένε ότι δεν θέλουν να μπλέξουν με τις βρωμιές αυτές. Διαφωνώ εντελώς! Εάν δεν ασχοληθούμε τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας! Εμείς θα αλλάξουμε τα πράγματα και εμείς θα αποκαθηλώσουμε κάποιους βολεμένους με μηδενική παρουσία! Εάν υπάρχει διάθεση για προσφορά και αγάπη για τον δήμο μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση! Διαφορετικά, ας αρκεστούμε απλά στο να τους παρακολουθούμε και να γράφουμε ανώνυμα σχόλια, γεμίζοντας έτσι ανούσια τον χρόνο μας και χάνοντας πολύτιμες ευκαιρίες  για τον δήμο μας και το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Δεν νομίζω όμως ότι μας αξίζει αυτό!  

Αν ασχοληθούν σωστοί και αξιόλογοι άνθρωποι με τα κοινά, κάνει στην άκρη η απελπισία και παίρνει την θέση της η ελπίδα…

Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να σκεφτούμε μέσα μας και να αποφασίσουμε: θέλουμε την απελπισία ή την ελπίδα;

Γιώργος Κ. Σπηλιόπουλος