Ως γνωστόν, η κ. Μενδώνη ανακοίνωσε την Πέμπτη, 7 Μαΐου 2020, μέτρα στήριξης των ανθρώπων που εργάζονται στο χώρο της σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας. Οι εν λόγω ανακοινώσεις είτε αποδοκιμάστηκαν είτε αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό, καθώς ήταν ασαφείς και, ουσιαστικά, στηρίχτηκαν στο γνωστό "δόγμα": "Βλέποντας και κάνοντας"..

Πέρα από το αδιαμφισβήτητο γεγονός πως η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει, ίσως, ν' αντιμετωπιστεί ευνοϊκότερα στην παρούσα συγκυρία εκ μέρους των πολιτών, καθώς καλείται να διαχειριστεί μια πρωτόγνωρη και δύσκολη κατάσταση- την οποία, ωστόσο, δέχεται κριτική πως η ίδια κατέστησε δυσκολότερη..-, θα πρέπει να επισημάνουμε πως κάποιες εκφράσεις κυβερνητικών παραγόντων ήταν, τουλάχιστον, ατυχείς..

«Δεν έχει σημασία που δεν είχαμε στο πρόγραμμά μας τίποτα για τον Πολιτισμό: Εκλεγήκαμε και θα εκλεγούμε πάλι».

Αυτή η απίστευτα κυνική και υποκριτική φράση, ειπώθηκε δυστυχώς. Όπως έγινε και διαστρέβλωση του νοήματος δημόσιας τοποθέτησης από τον εμβληματικό Έλληνα καλλιτέχνη Σταύρο Ξαρχάκο, ο οποίος χρησιμοποίησε, με σαφή ειρωνικό τρόπο, την λέξη "επαίτης" με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί πως, χρησιμοποιώντας τέτοιους χαρακτηρισμούς κάνει..κακό στον κλάδο!

Κι ενώ ήδη τραγουδοποιοί έχουν αρχίσει ν' "αποχαιρετούν" τον κόσμο- όπως ο Φοίβος Δεληβοριάς-, προαναγγέλλοντας μέχρι και μόνιμη απαγόρευση της χρήσης των μουσικών τους δημιουργιών:

"Θα προχωρήσουμε σε καθολικές απαγορεύσεις των έργων μας, θα το κάνουμε μεγάλη είδηση στο εξωτερικό που -εν αντιθέσει με εδώ- όλοι οι Οργανισμοί Πνευματικών Δικαιωμάτων ενισχύθηκαν μέσα στην πανδημία. Είναι η έσχατη λύση απελπισίας στην οποία μας οδηγούν."

Παρόλα αυτά, ανακοινώθηκε συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις- του Φεστιβάλ Αθηνών για παράδειγμα- θα γίνουν, με αποκλειστική, ουσιαστικά, ευθύνη των φορέων που θ' αναλάβουν την διοργάνωσή τους. Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, η Πολιτεία "νίπτει τας χείρας της"- πολύ σχολαστικά..- και "πετάει" το μπαλάκι σε Δήμους, Περιφέρειες και ιδιωτικές εταιρείες οργάνωσης θεαμάτων, υποσχόμενη, γενικά και αόριστα, πως θα συνδράμει όσους χρειαστούν βοήθεια.

Ποιος, άραγε, θ' αναλάβει, ακόμα και τον Αύγουστο με πολύ υψηλές θερμοκρασίες, να διοργανώσει μια εκδήλωση σε ανοικτό χώρο, κάτω από αυστηρά μέτρα υγειονομικού χαρακτήρα, χωρίς καμία σχεδόν υποδομή και με μεγάλη την πιθανότητα να μην υπάρξει παρά ελάχιστη προσέλευση θεατών..;

Φοβόμαστε πως θα είναι πολλοί λίγοι αυτοί που θα ρισκάρουν και θα "πήξουμε" στα πανηγύρια..Αυτοί που τα διοργανώνουν αυτά, πιθανώς να μην "καταλαβαίνουν" από κορωνοϊούς..

Γεγονός, πάντως, είναι πως, διαχρονικά, ο σύγχρονος πολιτισμός δεν βρίσκεται ανάμεσα στις προτεραιότητες της Πολιτείας..Οι καλλιτέχνες δε είναι χρήσιμοι όταν, για παράδειγμα, παίρνουν μέρος σε φιλανθρωπικού χαρακτήρα δρώμενα αλλά "περιττοί" σε οικονομικές συγκυρίες όπως η παρούσα..

Μάλιστα, υπάρχουν και κάποιοι "γραφικοί" που κατηγορούν τους καλλιτέχνες για "αλαζονεία", καθώς, λένε, είχαν συνηθίσει να προβάλλονται συνεχώς και τώρα αυτό δεν συμβαίνει..Φυσικά, οι.."γραφικοί" δεν γνωρίζουν πως για κάθε "διάσημο" καλλιτέχνη, υπάρχουν άλλοι εκατό "άσημοι" και, μαζί μ' αυτούς, ένα σωρό επαγγελματίες που ζουν από το χώρο της ψυχαγωγίας και διασκέδασης.

Δεν προσδοκούμε από την Πολιτεία να κάνει "θαύματα" και είναι πολλοί αυτοί οι επαγγελματίες που θίγονται από την πανδημία, η οποία πιθανώς ν' απειλήσει ακόμα και την ίδια τους την επιβίωση. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε πόσο δύσκολο είναι να ικανοποιηθούν πλήρως όλοι.

Αυτό όμως δεν δικαιολογεί συμπεριφορές που, θα λέγαμε, πως "μαρτυρούν" κυνισμό και κοινωνικό ρατσισμό από την πλευρά του Κράτους..