Οι περισσότεροι από εμάς περιμένουμε πώς και πώς τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Είναι μία ευκαιρία, να βρεθούμε πιο κοντά με κάποιους ανθρώπους. Να αναπληρώσουμε χαμένο χρόνο και έδαφος σε οικογενειακές και φιλικές σχέσεις. Να επανασυνδεθούμε ερωτικά με άτομα, που δεν αποτελούν πια το έτερον ήμισύ μας. Να αναθεωρήσουμε επαγγελματικές και διαπροσωπικές σχέσεις. Να νιώσουμε πιο έντονα την οικογενειακή θαλπωρή. Να διασκεδάσουμε με γνωστούς και φίλους, πιο έντονα απ’ όσο συνήθως.

Δε θα εξετάσουμε με αυτό το κείμενο την ορθότητα ή ίσως και τη ρηχότητα αυτών των συναισθημάτων και συμπεριφορών κατά την εορταστική περίοδο. Άλλος είναι ο στόχος μας…

Ας βάλουμε το χέρι μας στην καρδιά μας, ας χαμηλώσουμε λίγο τους τόνους και τα βλέμματα και ας αναλογιστούμε, πόσο τυχεροί είμαστε, που βρισκόμαστε ΕΔΩ και μπορούμε να γιορτάσουμε, έστω και φτωχικά!

Είναι φυσιολογικό, να φτιάχνουμε ένα μικρόκοσμο και μέσα εκεί να βιώνουμε την αλήθεια μας. Κι έτσι, εμείς μπορούμε να γιορτάσουμε. Κάποιοι άλλοι όμως;

Αλήθεια δεν είναι μόνο η δική μας. Υπάρχει και η… άλλη. Μία άλλη, που, δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις, είναι οδυνηρή και αποκρουστική! Όμως, είναι εκεί!

Παιδιά, έφηβοι και ενήλικες θύματα human trafficking, με σκοπό την εξαναγκαστική πορνεία, την εξαναγκαστική εργασία ή επαιτεία, την παράνομη εμπορία οργάνων… δε θα νιώσουν, ούτε και θα κάνουν Χριστούγεννα…

Παιδιά και ενήλικες, που ζουν μέσα στη φρίκη του πολέμου… δε θα νιώσουν την αγάπη και την ηρεμία των Χριστουγέννων…

Έγκλειστοι σε κάθε τύπου ιδρύματα (φυλακές, ψυχιατρεία, ορφανοτροφεία, γηροκομεία, νοσοκομεία)… δε θα μοιραστούν με οικογενειακά πρόσωπα τη "χαρά" αυτών των ημερών…

Οι άστεγοι δε θα μπορέσουν να αισθανθούν ούτε τη ζεστασιά του σπιτιού, που έχασαν, ούτε τη ζεστασιά των συνανθρώπων τους χρονιάρες μέρες…

Όσοι αποχαιρέτησαν δια παντός αγαπημένα πρόσωπα προσφάτως και, πλέον, επισκέπτονται μαρμάρινα μνήματα, δε θα μπορέσουν να δουν την ευτυχία των φετινών γιορτών…

Όσοι αποσυνδέθηκαν από τον έρωτά τους ή την αγάπη τους… δε θα μπορέσουν να δουν τα χρώματα και την ομορφιά των φετινών Χριστουγέννων…

Γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι… είναι μόνοι! Η ψυχή τους είναι γεμάτη με πόνο, θλίψη, απελπισία, μαρτύριο. Όχι απαραίτητα από δική τους επιλογή. Άλλωστε, το κακό δε θα ρωτήσει κανέναν, για το πού και πότε θα "χτυπήσει"…

Με σεβασμό στην ανθρώπινη ψυχή, ας αφήσουμε –έστω για μια στιγμή- το πνεύμα των Χριστουγέννων και την αγάπη του Θεού να μας δείξουν το δρόμο…

Με το χέρι στην καρδιά και με όλη μας την ψυχική δύναμη, να στείλουμε μία ευχή, σε όσους φέτος δε θα έχουν την τύχη, να κάνουν Χριστούγεννα…

Καλές γιορτές… Άνθρωπε!