Γεννήθηκε το 1924 στην Άρτα και έγινε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών το 1947. Την επόμενη χρονιά εμφανίστηκε στο θέατρο «Μετροπόλιταν», στην επιθεώρηση "Άνθρωποι, άνθρωποι" και από τότε συμμετείχε με επιτυχία σε πολλούς θιάσους και θέατρα: "Βέμπο", "Ακροπόλ", "Σαμαρτζή" κ.α. 

Καθιερώθηκε ως ένας από τους καλύτερους κωμικούς το 1961, με την έξοχη θιασαρχική τριάδα που συγκρότησε μαζί με τον Β. Αυλωνίτη και τη Γ. Βασιλειάδου, η οποία διατηρήθηκε με επιτυχία έως το 1965, με κωμωδίες όπως "Οι Γαμπροί της Ευτυχίας", "Πέντε λεπτά από την Ομόνοια" κ.α.

Από το 1952 εμφανίστηκε και στον κινηματογράφο σε μεγάλες επιτυχίες. Και ποιος δεν τον θυμάται στις ταινίες "Αγνή του Λιμανιού",  "Το Σωφεράκι", ''Ο Τζίτζικας και ο Μέρμηγκας'', ''Της Κακομοίρας'', ''Ο Θησαυρός του μακαρίτη'', "Η Κόμισσα της Φάμπρικας", ''Οι γαμπροί της Ευτυχίας'', "Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός";

Δεν σταμάτησε να συγκροτεί θιάσους και ως θεατρικό επιχειρηματία τον διέκρινε η επαγγελματική συνέπεια και εντιμότητα.

Το 1986 μετέτρεψε τον κινηματογράφο ''ΑΣΤΟΡ'' της οδού Σταδίου σε θέατρο, το οποίο λειτούργησε έως το 1990 με δική του καλλιτεχνική διεύθυνση.

Όπως και άλλοι παλαιοί ηθοποιοί, ο Νίκος Ρίζος πέθανε στο θεατρικό ''σανίδι'', καθώς, μέχρι προχθές πρωταγωνιστούσε στο θέατρο "ΠΕΡΟΚΕ", σε ρόλο επιθεώρησης, ένα είδος που αγάπησε και υπηρέτησε σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.

Για την προσφορά του στην επιθεώρηση είχε τιμηθεί -πριν από λίγο καιρό- με θεατρικό έπαθλο από το ''Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικό Μουσείο''.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ