Οι συντελεστές και τα έργα:

Μουστάκας Αυγουστίνος: Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε βιολί με τον Παντελή Δεσποτίδη (Δίπλωμα με Άριστα Παμψηφεί και Α΄ βραβείο, Αττικό Ωδείο, 2007), ανώτερα θεωρητικά με τον Μπάμπη Κανά (Πτυχία Αρμονίας, Αντίστιξης, Φούγκας & Σύνθεσης) και είναι απόφοιτος του Τμ.Μουσικών Σπουδών της Φιλ.Σχολής του Ε.Κ.Π.Α. Συμμετέχει τακτικά σε σεμινάρια μουσικής δωματίου (M.C.Milliere, K.Spellina, T.Strasil. F.E.Hertel, Α.Λιακάκης,Τ.Γουβέλης, Σ. Θωμόπουλος, Δ.Καρακαντάς, Σ.Παπάνας, Χ.Κανέττης) σεμινάρια σύνθεσης (Θ.Αντωνίου, Θ.Μπιρμπιλής, Δ.Τρυπάνη, Ι.Παπαδάτος, Μ.Μπορμπουδάκης, P.Cassian) και αφήγησης παραμυθιών (Α.Μακρής, Α.Θάνου). Είναι έφορος & μέλος ορχήστρας, μέλος ΔΣ, και υπεύθυνος για τα εκπαιδευτικά προγράμματα στην Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων – ΑΣΟΝ καθώς και μέλος του Κουαρτέτου Εγχόρδων αυτής. Διδάσκει βιολί και μουσική δωματίου σε ιδιωτικά ωδεία και σχολεία της Αθήνας.

Θεοδωρόπουλος Σταύρος: Γεννήθηκε στην Τρίπολη και σπούδασε πιάνο με τον αείμνηστο Νικόλα Γιαβρούμη και τον Διονύση Μαλλούχο (Πτυχίο Άριστα παμψηφεί), Όμποε με τον Ευάγγελο Χριστόπουλο (Δίπλωμα Άριστα παμψηφεί), Ανώτερα Θεωρητικά με τον Γιώργο Κατραλή (Πτυχία Αρμονίας, Αντίστιξης, Φούγκας), ενώ παρακολούθησε μαθήματα Σύνθεσης με τον Άλκη Μπαλτά. Είναι απόφοιτος του τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη διδασκαλία του όμποε (με βαθμό Άριστα) από το ΤΜΣ του Ιονίου Πανεπιστημίου, πλάι στον Σπύρο Κοντό.

Συμμετέχει τακτικά σε συνέδρια μουσικής παιδαγωγικής και σεμινάρια όμποε σε Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ σπούδασε στη Μουσική Ακαδημία της Ρώμης κατά την διετία 2007-09 υπό τις οδηγίες του διάσημου ομποΐστα Thomas Intermuehle. Εμφανίζεται συχνά σε διάφορα σχήματα μουσικής δωματίου και ορχήστρας (σολίστ στο Κοντσέρτο για όμποε και ορχήστρα του Α.Marcello με τη Συμφωνική Ορχήστρα Ρόδου το Σεπτέμβριο του 2013) και παράλληλα διδάσκει μουσική σε δημόσια σχολεία και ωδεία της πρωτεύουσας.

Παπαδοπούλου Θάλεια: Γεννήθηκε στα Φάρσαλα και σπούδασε πιάνο με τη Βίκυ Ιωάννου και την Ναταλία Μιχαηλίδου (Δίπλωμα Άριστα Παμψηφεί και Β” βραβείο), ανώτερα θεωρητικά με τον Άλκη Τερτσέτη (Αρμονία και Αντίστιξη), και είναι απόφοιτος του Τμ.Μουσικών Σπουδών της Φιλ.Σχολής του Ε.Κ.Π.Α. Φοίτησε ως υπότροφος στα πλαίσια του προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών Erasmus στο Τμήμα Musique et Musicologie του Πανεπιστημίου της Λυών. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια πιάνου με τους David Lively, Vladimir Viardo, Gergely Boganyi κ.α., καθώς και μαθήματα σύγχρονου πιάνου με την Λορέντα Ράμου στα πλαίσια του εργαστηρίου Σύνθεσης και Εκτέλεσης του Αλέξανδρου Καλογερά. Ως μέλος μουσικοθεατρικών ομάδων εμφανίζεται σε παραστάσεις για παιδιά και ενήλικες για τις οποίες επιμελείται τη μουσική. Από τον Οκτώβριο του 2016 είναι μέλος της ομάδας νέων καλλιτεχνών The Katia Paschou Project στο Ίδρυμα Θεοχαράκη.

Philippe Gaubert: Tarantella for flute, oboe and piano (1903)

(Διασκευή Α. Μουστάκας)

Allegro Brillante

Robert Schumann: 3 Romances for Oboe and Piano Op.94 (1849)

nicht shnell

einfach, innig

nicht shnell

Leoš Janáček: «Dumka in C minor» for violin and piano JW VII/4 (1880)

Con moto

Bohuslav Martinů: Sonata for flute, violin and piano H.254 (1936)

(Διασκευή Σ. Θεοδωρόπουλος)

Allegro poco Moderato

Adagio

Allegretto

Moderato (poco Allegro)

Oscar Rieding: Violin (?) Concerto in B minor Op.35 (1909)

(Διασκευή Α. Μουστάκας)

Allegro moderato

Andante

Allegro vivo

Μουστάκας Αυγουστίνος, Βιολί

Θεοδωρόπουλος Σταύρος, Όμποε

Παπαδοπούλου Θάλεια, Πιάνο

PhilippeGaubert:(1879-1941) Γνωστός σήμερα για την δισκογραφική του δραστηριότητα ως μαέστρος, θεωρείται ως ένας από τους διασημότερους Γάλλους μουσικούςστο διάστημα μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων. Με διακεκριμένη καριέρα ως φλαουτίστας διετέλεσε καθηγητής φλάουτου στο ConservatoiredeParis καθώς και καλλιτεχνικός διευθυντής στην OpéradeParis και στην Orchestre de la Société des Concerts du Conservatoire. Ως συνθέτης επηρεάστηκε από τους σύγχρονούς του Maurice Ravel, Claude Debussy και Cézar Frank και η συνεισφορά του εστιάζεται κυρίως στην μουσική δωματίου.

Η Tarantelle ακολουθεί τη φόρμα ρόντο-σονάτα και αποτελείται από 3 βασικά θέματα: ένα παιχνιδιάρικο και ανάλαφρο που εισάγεται κάθε φορά από το όμποε ή το πιάνο και 2 άλλα πιο λυρικά θέματα στα οποία πρωταγωνιστεί το φλάουτο. Δεν λείπουν οι αρμονικές εκπλήξεις, τα χρωματικά περάσματα και μια ξέφρενη Coda που κλείνει συνοπτικά το έργο σχεδόν χωρίς ανάσα. Είναι αφιερωμένη στονPaul Taffanel, δάσκαλο φλάουτου του Gaubert.