Αγαπημένε μας, Βασιλάκο μας,

φιλαράκι μου!!

Αντιφατικά συναισθήματα μας πλημμυρίζουν κάθε στιγμή που αναπολούμε τη ζωή σου, που σκεφτόμαστε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς σου, του χαρακτήρα σου. (Δύναμη ψυχής, καλοσύνη, αισιοδοξία, λεπτό και αστείρευτο χιούμορ).

Η καρδιά μας γεμίζει περηφάνια που είχαμε την τύχη να έχουμε φίλο και συνοδοιπόρο για 16 ολόκληρα χρόνια ένα τόσο χαρισματικό άνθρωπο, αλλά και ανείπωτο πόνο που μας άφησες τόσο νωρίς και πίκρα και αγανάκτηση (θυμό).

Τη ζωή τη ρουφούσες σε κάθε της στιγμή. Ήσουν ξεχωριστός και πολύπλευρος. Τραγουδούσες υπέροχα, χόρευες (Αχ εκείνο το ζεϊμπέκικο!!) συζητούσες, συμβούλευες, συμπονούσες.

Ήσουν πρωταγωνιστής της ζωής, πρωταγωνιστής της θεατρικής μας ομάδας μπροστά στη σκηνή, στα παρασκήνια, στην παρέα.

Όποιο ρόλο πήρες στη ζωή σου τον έφτασες στην τελειότητα.

1.     Σαν δάσκαλος: Έμαθες τους μαθητές σου γράμματα, αλλά κοίταξες και τα μάτια τους και διάβασες την ψυχή τους. Βοήθησες αυτά τα παιδιά που πονούσαν από διάφορα προβλήματα, που είχαν ανάγκη ψυχολογικής στήριξης. Ήσουν Ο Δάσκαλος!!

2.     Σαν σύζυγος: Λάτρεψες τη Βιβίτσα σου και έχοντάς την κάτω απ' τις φτερούγες σου την προστάτευες τρυφερά από κάθε πόνο, δυσκολία και στεναχώρια.

3.     Σαν πατέρας: Το παράδειγμά σου άνδρωσε δύο λεβέντες και έδωσες στην κοινωνία δύο άντρες επιστήμονες που τιμούν το όνομά σου. Σου χάρισαν πέντε εγγόνια.

4.     Σαν φίλος: Πάντα ειλικρινής, πάντα διαθέσιμος, εχέμυθος, γεμάτος καλοσύνη.

5.     Σαν ηθοποιός: Το μεγάλο αστέρι μας, ο πρωταγωνιστής των παραστάσεών μας. Ήσουν εσύ που μαζί με όλους τους ηθοποιούς μας καθιερώσατε την ομάδα μας. Μας δέχτηκε η κοινωνία της Τρίπολης γιατί έδωσες και δώσατε ψυχή, αλήθεια και ανιδιοτέλεια στο σανίδι.

Ήταν την Τετάρτη 6-3-2019 η τελευταία μας πρόβα στο έργο που ετοιμάζαμε.

Σε είχαμε πάλι πρωταγωνιστή.

Ποιος, πότε, γιατί και πώς αποφάσισε να σου δώσει να παίξεις ξαφνικά ένα σόλο ρόλο τραγωδία!!

 Συγγνώμη Βασίλη μου, τον Ιούνιο δε θα παρουσιάσουμε παράσταση. Από του χρόνου όμως αν είμαστε καλά θα συνεχίσουμε και θα είσαι εκεί, κοντά μας και θα βοηθάς με τόσα που άφησες πίσω σου.

Γιατί "πιστός σ' αυτούς που φεύγουν μένει μονάχα αυτός που δε φυλακίζεται μες στον πόνο του".

Πρέπει κανείς να συνεχίζει να χαράζει το αυλάκι του ίσιο και βαθύ όπως θα το έφτιαχναν οι ίδιοι. Όπως θα το 'φτιαχνε κι αυτός μαζί τους.

Είμαστε σίγουροι ότι στον παράδεισο θα φέρεις ταραχή. Θα οργανώσεις παραστάσεις, χορούς και γλέντια με τους αγγέλους.

 Αγαπημένε μας, Βασιλάκο μας, φιλαράκι μου!!!

Είμαστε τόσο μόνοι και άδειοι!!

 Σ' αγαπάμε!! ΟΛΟΙ!! Η ορφανή ομάδα μας.

 ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ!!

Από τη θεατρική ομάδα των δασκάλων.

Φρόσω Χατζοπούλου