Διαφορα

Οι συντάκτες του "93,8"... πάνε TE - YEAH!

Οικογενειακές στιγμές, ανεμελιά, παιχνίδια, λουκουμάδες και πλατιά χαμόγελα συνθέτουν την εικόνα για το πανήγυρη της καρδιά μας, το πανηγύρι της Τεγέας! Οι συντάκτες του arcadia938.gr θυμούνται τις δικές τους, προσωπικές ιστορίες και τις μοιράζονται μαζί σας, μία ημέρα πριν η εμποροπανήγυρη ανοίξει τις πύλες της!

 

ΓΙΩΤΑ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ

 

 

Για τον Τριπολιτσιώτη ο Αύγουστος σημαίνει δύο πράγματα: διακοπές και πανηγύρι της Τεγέας, το πιο σημαντικό πανηγύρι της Πελοποννήσου! Για 15 ημέρες η ζωηρή εμπορική κίνηση αλλά και οι πλούσιες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις μαζεύουν στην καρδιά της Αρκαδίας επισκέπτες από όλη την Ελλάδα.

 

Έτσι και εμείς, τα παιδιά της Τρίπολης,  περιμέναμε με χαρά να πάμε στην εμποροπανήγυρη της Τεγέας για να πάρουμε παιχνίδια , να παίξουμε στο λούνα παρκ που είχε τη μπαλαρίνα το μήλο και το καράβι (το οποίο έτριζε και κάναμε τον σταυρό μας να βγούμε σώοι από αυτό!) και να απολαύσουμε τους λουκουμάδες, τους καραμελωμένους ξηρούς καρπούς και φυσικά τα σουβλάκια.

 

Το μόνο που φοβόμουν σαν κοριτσάκι ήταν να μη χαθώ από τους δικούς μου, έσφιγγα σφιχτά το χέρι του πατέρα μου και προχωρούσα, μόνο που όταν έβλεπα παιχνίδια χαλάρωνα αρκετά και σταματούσα να τα χαζέψω και φυσικά άφηνα το χέρι που με κρατούσε… με αποτέλεσμα να χαθώ και να με ψάχνουν! Ευτυχώς μέσα στο πανικό που είχα δημιουργήσει οι γονείς μου με έβρισκαν άμεσα και συνεχίζαμε την βόλτα μας και τα ψώνια μας στο πιο όμορφο πανηγύρι της Ελλάδας!

 

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΚΑΡΟΥΝΗΣ 

 

 

 

Πανηγύρι της Τεγέας χωρίς τον "Γύρο του Θανάτου" δεν είναι πανηγύρι. Τέλος. Θες λίγο η ταινία, λίγο τα κόλπα, λίγο η οικογένεια Βερούτη και το "κυρίες και κύριοι καμία, μα καμία, ασφαλιστική εταιρεία δεν δέχεται να καλύψει τους αθλητές-ακροβάτες" και γενικότερα η όλη ατμόσφαιρα με έχει κάνει να το συνδυάσω και ρωτώ κάθε χρόνο αν θα έχει και φέτος!

 

Κατά τα άλλα, η επίσκεψη κάθε καλοκαίρι είναι δεδομένη. Όπως και τα σουβλάκια ή η γουρνοπούλα που μεταφράζονται στο μυαλό μου κάτι όπως το ρόδι την πρωτοχρονιά. Δηλαδή, "για το καλό".

 

Και φυσικά δεν γίνεται να μην συνδυαστεί το άκουσμα "Πανηγύρι Τεγέας" με ψευτοαγορές και μπόλικο λούνα παρκ. Όσο και να τρίζουν τα σίδερα των παιχνιδιών η επίσκεψη στη "βάρκα" και αυτό το κατέβασμα με συνοδεία επιφωνημάτων δεν ξεχνιέται με τίποτα. Όπως και ο "ιππόδρομος", όπου κάθε χρόνο θα υπάρξει μία οικογενειακή μάχη για τον νικητή.

 

Οσο για γρήγορες σκέψεις, ναι υπάρχει ένα παγωτό που δεν είχε καλό τέλος για τον οργανισμό, υπάρχει μπόλικο απολαυστικό φαγητό, υπάρχει ένα ξύλο στο χώρο του πάρκινγκ, φοβερές διαδρομές με το πούλμαν αγκαλιά με λεκάνες και λευκά είδη του συνεπιβάτη, αλλά και μπόλικο γέλιο και στιγμές απόλυτης ευτυχίας.

 

Και ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως πιτσιρικάς έχω χαθεί στο πανηγύρι της Τεγέας. Το πώς γυρίσαμε το ξέρει η συγχωρεμένη γιαγιά μου και οι γονείς μου που ακόμα γελούν όποτε το σκεφτόμαστε.

 

Συνοψίζοντας, προτείνω να πάτε και ξαναπάτε. Και του χρόνου! 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΤΑΝΟΣ 

 

 

Το πανηγύρι της Τεγέας είναι από τα παιδικά μου χρόνια μια ανάμνηση κι ένας θεσμός που περιμένω κάθε καλοκαίρι. Οι βόλτες ανάμεσα στο κόσμο, τα σουβλάκια στην έκθεση και τα ψώνια για το σπίτι ήταν μέσα στο πρόγραμμα και βέβαια ένα πέρασμα από το λούνα παρκ... Εκεί... Εκεί τα πράγματα έγιναν δύσκολα μια φορά πριν αρκετά χρόνια, λόγω ενός στοιχήματος που βάλαμε με τα άλλα παιδιά.

Έχω μια ελαφριά υψοφοβία  και ως γνωστόν το «σφυρί» δεν είναι και το καλύτερο μέσο να το τεστάρεις... Αλλά τι να γίνει. Η πρόκληση είχε πέσει κι εγώ ανέβηκα. Ομολογώ ότι ακόμη με τρόμο το σκέφτομαι, αφού με τα απανωτά πετάγματα είχα χλομιάσει, αλλά πιο πολύ από αυτό μου έχει μείνει η θέα από ψηλά, με τον κόσμο, τα έντονα φώτα και δίπλα να ξεχωρίζει η εκκλησιά.

Δε θα το ξανακάνω, αλλά σίγουρα αυτή η εικόνα μου έχει μείνει ανεξίτηλη.

 

ΠΑΡΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

 

 

Από την Τεγέα, θυμάμαι το ατελείωτο πέρα – δώθε έτσι ώστε να εντοπιστούν από το σόι μου:  ταπεράκια κάθε χρώματος και σχήματος, λατρεμένα κατσαρολικά που δεν πρέπει να λείπουν από κανένα σπίτι, πετσετοτραπεζομαντιλοκαταστάσεις (of course) και εκείνο το Λούνα Παρκ που κάθε φορά που πλησίαζα, η μάνα μου με ρεσιτάλ υστερίας, μου απαγόρευε κάθε είσοδο, λέγοντας πως δεν ήταν καλή ιδέα να φυλάξουμε το νοσοκομείο Δεκαπενταυγουστιάτικα… 

 

Θυμάμαι, να καθόμαστε και να τιμούμε σουβλάκια και γουρουνοπούλες, με μουσική συνοδεία τα άσματα της Έφης Θώδη (πριν απογειωθεί η καριέρα της από τις μεσημεριανές εκπομπές και πριν αποκτήσει για κατοικίδιο ένα... κατσίκι). 

 

Γεμάτη η μνήμη με εικόνες από πάγκους με κάθε μορφής ορίτζιναλ καλούδια : παπούτσια Abibas, μπλούζες ΜIke, καπέλα Puna και ηλεκτρονικά Polystation… 

 

Τέλος, αν κάθε εμπειρία είναι ένα μάθημα ζωής, η Τεγέα μου έμαθε ένα σημαντικό: ποτέ πάλι λουκουμάδες με σοκολάτα! 

 

ΜΑΝΙΑ ΑΛΕΞΑΚΗ

 


Πρέπει να ήμουν γύρω στα 6 όταν αποφασίσαμε ένα βράδυ να πάμε οικογενειακώς στο πανηγύρι της Τεγέας, (όπως και κάθε βράδυ τότε, μη γελιόμαστε!).  Άλλωστε είμαστε οικογένεια που τηρούμε τις παραδόσεις και ακολουθούμε το μότο ζωής: "ή όλοι ή κανείς"!

 

Ξεκινάμε λοιπόν σύσσωμοι όλοι μας, την εξόρμηση στις παράγκες! Κάνουμε την πρώτη στάση σε μία παράγκα με κουζινικά είδη (ταψιά, μπρίκια, φλιτζανάκια του καφέ και τα λοιπά) για να ικανοποιήσουμε την επιθυμία της γιαγιάς. Δεύτερη στάση σε μία παράγκα με λευκά είδη και handmade σεμεδάκια (πολύ μόδα τοτε σου λεει!), και τιμές... ευκαιρία! Και αφού έχουμε ξεμείνει αρκετή ώρα εκεί για να αποφασίσει η θεία εάν θέλει τα ίδια και η μαμά και πάει λέγοντας, περνάμε στην επόμενη στάση! Στάση παράγκα με βιβλία ή αλλιώς στάση "απολογισμός"!

Εκεί λοιπόν ακούγεται μία φωνή της απελπισμένης (και ξελογιασμένης) μάνας να ρωτάει: "Η Σόφη που είναι;". (όπου Σόφη, μικρή αδερφή μου γύρω στα 3μίση). Όλα τα βλέμματα πάγωσαν και εννοείται μετά από κλάσματα δευτερολέπτων άρχισαν οι απαντήσεις από τα στόματα όλων και ταυτόχρονα: "Μα καλά δεν την κρατούσες εσύ;", "νόμιζα ότι ήταν μαζί σου" και το κλασσικό "Μα κι εγώ αυτό νόμιζα"! Και αφού η μικρή Σόφη δεν ήταν ούτε στις σακούλες με τα ψώνια που κρατούσαμε , ούτε εκεί τριγύρω ήταν ξεχασμένη λίγα μέτρα πιο πίσω στην παράγκα νούμερο 2, ανάμεσα σε κάτι σεμεδάκια και ριχτάρια καναπέδων και απλά περίμενε... Τώρα τι..ποιον...κανείς μας δεν έμαθε!

Γιατί δεν μετακινήθηκε ποτέ για να ακολουθήσει την υπόλοιπη φαμίλια; Επίσης άγνωστο! Αλλά τι να λέμε τώρα το σημαντικό είναι ότι βρέθηκε!

Συμπέρασμα:  Όχι παιδιά σε πανηγύρια και παράγκες για να κάντε όλοι σας τα ψώνια σας αμέριμνοι!

 

 

ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ ΚΟΛΛΙΝΤΖΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ

 

 

Το καλοκαίρι στην Αρκαδία έχει πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά... Πέρα από τις εξορμήσεις στις γειτονικές παραλίες των γύρω περιοχών (ας είναι καλά, η γειτονική Κυνουρία), καλοκαίρι στην Τρίπολη σημαίνει κατά κανόνα πανηγύρια, κλαρίνα, γουρνοπούλα και γλέντι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες....

 

Ανέφερα την λέξη πανηγύρι; Κι όμως την ανέφερα...Αλλά επειδή η λέξη πανηγύρι, δεν έχει πάντα την έννοια του κλαρίνου, της γουρνοπούλας και της αειθαλούς Φυλλιώς Πυργάκη, δεν νοείται Αύγουστος στην Αρκαδία χωρίς την εμποροπανήγυρη της Τεγέας...

 

Τι αναμνήσεις έχω από το πανηγύρι της Τεγέας; Όσο κι αν ακούγεται ή διαβάζεται περίεργο, το μυαλό μου πάει πάντα στις ξύλινες κατασκευές των πλανόδιων πωλητών, με την πρώτη ανάμνηση να στέκεται στα κατσαβίδια, τις βίδες, και λίγο αργότερα τις ηχοκασέτες του Τερλέγκα και του Γονίδη...

 

Κι αφού χορτάσουμε βόλτες στους μεγάλους χωμάτινους διαδρόμους κοιτάζοντας τις μάλλινες κάλτσες και τις πολύχρωμες φλοκάτες, με το άγχος των γονέων μου να μην ξεγλιστρήσω και με χάσουν από το πλήθος του κόσμου, να έρθει σαν κερασάκι στην τούρτα η γουρνοπουλο-φαγία και για ξεφάντωμα, βόλτα με το τρενάκι...

 

 

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.