Σαν Σημερα: Προσωπα

Ο διόλου άσημος Άσιμος

Δεν είχε φίλους, δεν ήταν καλός μαθητής, δεν του άρεσε να ακολουθεί τις επιταγές της κοινωνίας. 15 χρονών γράφει τους πρώτους του στίχους. Ήξερε ότι διαφέρει από τον μέσο άνθρωπο. Ήταν ο αλλόκοτος καλλιτέχνης, που τριγυρνούσε στους δρόμους των Εξαρχείων. Σαν σήμερα "έφυγε" από τη ζωή ο Νικόλας Άσιμος.


Ο Νικόλας Άσιμος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 19 Αυγούστου του 1949 από γονείς Κοζανίτες. "Μόνο τον Νίκο που είχα, ήταν σαν να μεγάλωσα δέκα παιδιά", έλεγε η μητέρα του για τον πρωτότοκό της.


Μικρός υπήρξε αρκετά φιλομαθής…! Σαν μαθητής, του άρεσε να διαβάζει εξωσχολικά βιβλία και στο σχολείο ήταν από τους πρώτους μαθητές. Μελέτη ελάχιστη (κυρίως στο γυμνάσιο)! Από μικρός ήταν ζωηρός, αμφισβητούσε, έψαχνε τη ζωή, θυμάται ο αδερφός του Δημήτρης Ασιμόπουλος!


Στο Δημοτικό κρατούσε τη σημαία. Στο γυμνάσιο δεν τα ήθελε καθόλου αυτά και καθησύχαζε τους γονείς του καθώς τον έβλεπαν να μην διαβάζει. "Εγώ τα ξέρω, δεν παν να χτυπιούνται, εγώ θα γράψω στα γραπτά" έλεγε χαρακτηριστικά! Είχε πολύ μεγάλη σιγουριά για τον εαυτό του. Οι καθηγητές του ήταν διχασμένοι. Και τον συμπαθούσαν αλλά και δεν τον ανέχονταν!

 


Το 1967 εγγράφεται στη Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ. Τα χρόνια της φοιτητικής του ζωής ασχολήθηκε ενεργά με το θέατρο, ενώ παράλληλα έγραφε τραγούδια και τραγουδούσε σε μπουάτ! Συχνά είχε προβλήματα με την αστυνομία: ήταν η περίοδος της Χούντας και της λογοκρισίας που αυτή επιβάλλει. Το 1973 φεύγει από τη Θεσσαλονίκη και πηγαίνει στην Αθήνα! Η πρώτη του συμμετοχή στη δισκογραφία ήταν το 1974 με το τραγούδι Ρωμιός-Μηχανισμός σε ηλικία 25 χρόνων!


Συνεχίζει να ασχολείται με το θέατρο και τελειώνει μια ιδιωτική σχολή Δραματικής Τέχνης. Γράφει τραγούδια τα οποία δε δισκογραφεί επίσημα, αλλά τα γράφει μόνος του σε κασέτες τις οποίες πουλάει σε διάφορους δρόμους της Αθήνας. Δίνει ακόμα μουσικές παραστάσεις σε μπουάτ της Πλάκας, και συνεργάζεται με καλλιτέχνες όπως ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Σάκης Μπουλάς, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας και η Κατερίνα Γώγου!


Το 1976 απέκτησε μία κόρη από τη σχέση του με την Λίλιαν Χαριτάκη, εκτός γάμου. Το 1977 φυλακίστηκε προσωρινά μαζί με άλλους 5 εκδότες και συγγραφείς. Αποφυλακίστηκαν και οι 5 μετά από πρωτοβουλία του Διονύση Σαββόπουλου.

 

http://1.bp.blogspot.com/-o7i-FzTFILw/VkDFP6AzaPI/AAAAAAAACX4/D3JeD8MrT3E/s1600/asimos.jpg


Το 1978 χρόνο άνοιξε ένα μαγαζάκι στα Εξάρχεια, στην οδό Καλλιδρομίου. Ήταν ο "Χώρος Προετοιμασίας" όπως το ονόμασε, αλλά και διαμονής, αφού αυτό ήταν και το σπίτι του. Εκεί έγραφε, συνέθετε τα τραγούδια του, πουλούσε βιβλία, παιχνίδια για παιδιά, κασέτες δικές του κυρίως, φωτιστικά, πήλινα, κάρτες παλιές και πολλά άλλα.


Το ίδιο χρόνο κατατάχτηκε στον στρατό. Ωστόσο δεν υπηρέτησε, αλλά πήρε απαλλαγή στράτευσης καταφέρνοντας να του αναγνωριστεί ότι πάσχει από Σχιζοειδή ψύχωση. Κάτι τέτοιο δεν είχε ωστόσο καμία σχέση με την πραγματικότητα γιατί, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην αυτοβιογραφία του, υιοθέτησε αυτή την συμπεριφορά γιατί ήταν αντίθετος προς τη στράτευση και απλά ήταν ένα σχέδιο για να την αποφύγει. Την περίοδο 1980 – 1981 έγραψε το βιβλίο του Αναζητώντας Κροκάνθρωπους, το οποίο δεν εκδόθηκε επίσημα, αλλά κυκλοφόρησε από τον ίδιο σε φωτοτυπημένα αντίγραφα…!

 


Τα τελευταία χρόνια, και μετά τον θάνατό του, το βιβλίο αυτό έχει κυκλοφορήσει και από εκδοτικό οίκο.


Το 1982 κυκλοφόρησε το πρώτο του δίσκο μακράς διάρκειας με τίτλο Ο Ξαναπές. Μελοποίησε το "Ουλαλούμ" του Γιάννη Σκαρίμπα…!

 


Το 1987 κατηγορήθηκε άδικα για το βιασμό μίας κοπέλας και οδηγήθηκε για λίγο στο ψυχιατρείο. Το γεγονός αυτό είχε σημαντικές συνέπειες στη ψυχολογία του και στις 17 Μαρτίου του 1988 κρεμάστηκε στο σπίτι του, που ονόμαζε χώρο προετοιμασίας… Πέθανε σε ηλικία περίπου 39 ετών!


Επίσης, πληροφορίες λένε ότι είχε φτιάξει ένα είδους ημερολόγιο, στο οποίο κατέγραφε τις τελευταίες 15 ημέρες…. Σε αυτές τις 15 ημέρες έψαχνε κάτι που θα του "έδινε" λόγο να ζει…! Σε όλες τις ημέρες είχε σημειώσει Χ (δηλαδή ότι δεν έβρισκε) και στην 15η ημέρα σημείωσε επίσης X, οπότε και αυτοκτόνησε. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο θάνατός του, η αυτοκτονία του, ήταν σαν προγραμματισμένα!

 


Μετά θάνατον, κυκλοφόρησαν δύο ακόμη δίσκοι του: "Το φανάρι του Διογένη" με τη συμμετοχή της Σωτηρίας Λεονάρδου και το "Γιουσουρούμ – Στο φαλιμέντο του κόσμου", με τη συμμετοχή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

 

 

 

 Ο ιδιαίτερος Νικόλας Άσιμος

 

Του κόλλησαν την ταμπέλα του "τρελού", του "ψυχάκια", του "γραφικού". Εγωιστή και μισογύνη τον χαρακτήριζαν, όσοι είχαν ζήσει μαζί του. Αλλά με βαθιά αίσθηση της ελευθερίας. Ιδεολογικά ήταν κατά του μιλιταρισμού. Του άρεσε επίσης να βασανίζει γάτες. Δήλωνε άθεος. (μετά από δική του προτροπή η ταυτότητά του στο μέρος της θρησκείας ανέγραφε: "Άνευ Θρησκεύματος"). Δεν έμαθε ποτέ να οδηγεί. "Διαμέσου της ακινησίας ταξιδεύεις παντού" είχε πει μια μέρα, καθισμένος στη μέση ενός δρόμου. Έκανε συνολικά δύο απόπειρες αυτοκτονίας. Η τρίτη, ήταν και η μοιραία...


Ο Στέλιος Καζαντζίδης του αφιέρωσε κάποια στιγμή το τραγούδι "ο φίλος μας" και δηλώσε: "Το τραγούδι αυτό, είναι αφιερωμένο στον Νικόλα Άσιμο. Τον καλλιτέχνη και άνθρωπο που έζησε και αμφισβήτησε με συνέπεια και πίστη αυτόν τον κόσμο της βαρβαρότητας".

 

 http://www.mixanitouxronou.gr/wp-content/uploads/2014/04/%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%B7.jpg

 

Η μικρή Νιουνιού. Η κόρη του Νικόλα Άσιμου που έγινε η "μασκότ" των Εξαρχείων


Ο ίδιος όμως ήταν μονογαμικός. Σύντροφος της ζωής του ήταν μια κοπέλα που την έλεγαν Λίλιαν. Ήταν μαζί πολλά χρόνια, αλλά δεν παντρεύτηκαν ποτέ. Η συνύπαρξη τους, λόγω του εκρηκτικού χαρακτήρα του καλλιτέχνη, ήταν συχνά προβληματική. Παρά τους συχνούς καυγάδες, ο Νικόλας και η Λίλιαν αγαπιόντουσαν βαθιά. Τον Μάιο του 1976 απέκτησαν μια κόρη, την οποία ονόμασαν και αυτή Λίλιαν. Ο ερχομός του παιδιού τους όμως αντί να τους ενώσει, τους χώρισε. Ο Άσιμος έμεινε μόνος να φροντίζει την κόρη του.


 

Η κόρη του Άσιμου ήταν το μοναδικό παιδί της παρέας, καθώς οι φίλοι και συνεργάτες του καλλιτέχνη δεν είχαν παντρευτεί και δεν είχαν δημιουργήσει οικογένειες. Έτσι, την πρόσεχαν όλοι, την αγαπούσαν και το κοριτσάκι έγινε η "μασκότ" των Εξαρχείων. Οι "σύντροφοι" του Άσιμου την έβλεπαν καθημερινά να τριγυρνάει στην πλατεία μαζί με τον πατέρα της. Ήταν αχώριστοι και όσοι τον έζησαν την περίοδο εκείνη, μιλούν για έναν αφοσιωμένο χαζομπαμπά. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου θυμάται τον Άσιμο να κουβαλάει την κόρη του, με το καρότσι που πούλαγε βιβλία. "Περίεργη και συγχρόνως τόσο ανθρώπινη και υπέροχη εικόνα. Ένα παιδί μέσα στα βιβλία σε ένα καρότσι", ανέφερε ο τραγουδιστής. Κάποιοι θεώρησαν την εικόνα του Άσιμου με την κόρη του, αντιφατική. Οι περισσότεροι όμως έκαναν λόγω για μια πολύ τρυφερή σχέση.

 

 https://i.ytimg.com/vi/c-XEcfrdcYg/maxresdefault.jpg

 

Οι θαμώνες της πλατείας Εξαρχείων έγιναν και "νονοί" της μικρής, καθώς τη βάφτισαν χαϊδευτικά, Νιουνιού. Όταν το κοριτσάκι πεινούσε, φώναζε δυνατά "νιου νιού" εννοώντας ότι θέλει να πιει γάλα ΝΟΥΝΟΥ και έτσι της "κόλλησε" το παρατσούκλι. Ο Νικόλας Άσιμος είχε υπό την προστασία του την κόρη του μέχρι που έφυγε από τη ζωή το 1988. Η Νιουνιού ήταν τότε μόλις 12 ετών. Αν και την αγαπούσε πολύ και τη μεγάλωσε μόνος του, ο καλλιτέχνης που δεν τα πήγαινε καλά με τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, δεν αναγνώρισε ποτέ και τυπικά την κόρη του. Μετά το θάνατό του, την αναγνώρισε ο πατέρας του, ως νόμιμο παιδί του γιού του. Η μικρή μεγαλώνοντας έγινε και η ίδια μια καλλιτέχνιδα του δρόμου.

 


Δισκογραφία


(1974) Ρωμιός- Μηχανισμός, single.
(1978)Παράνομη κασέτα Νο.000001 "Κασέτα με το βαρέλι που για να βγει το σπάει"
(1979) Τριπλή κασέτα μπελά με χωρίς ταμπέλα που περιέχει:
Παράνομη κασέτα No.000002 "Είμαι παλιάνθρωπος"
Παράνομη κασέτα No.000003 "Γιατί φοράς κλουβί"
Παράνομη κασέτα No.000004 "Κλάστε ελευθέρως"
(1982) "Ο Ξαναπές" Συμμετέχουν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και η Χάρις Αλεξίου.
(1986) Τριπλή κασέτα που περιέχει:
Παράνομη κασέτα No.000005 "Ο Σάλιαγκας"
Παράνομη κασέτα No.000006 "Η Ζαβολιά"
Παράνομη κασέτα No.000007 "Πάλι στην Ξεφτίλα"
(1987) Παράνομη κασέτα No.000008 "Το Φανάρι του Διογένη"
(1987) Συμμετοχή με 5 τραγούδια στο δίσκο "Χαιρετίσματα" του τραγουδιστή Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
(1989) "Το Φανάρι του Διογένη". Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε μετά θάνατον και περιέχει κομμάτια από την Παράνομη κασέτα No.000008 με μερικές απουσίες λόγω παρέμβασης από την δισκογραφική εταιρία. Συμμετέχει η Σωτηρία Λεονάρδου.
(1992) "Στο φαλημέντο του κόσμου".
(Μετά θάνατον.) Περιέχει επιλογές από τις παράνομες κασέτες. Συμμετέχει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

 


ΠΗΓΕΣ: wikipedia.org/ tralala.gr/mixanitouxronou.gr/gazzetta.gr

 

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.