Ο Έλντρεντ Γκρέγκορι Πεκ γεννιέται στις 5 Απριλίου 1916 σε προάστιο του Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια ως γιος του τοπικού φαρμακοποιού και της συζύγου του, αμφότεροι ιρλανδο-σκοτσέζικης καταγωγής. Οι γονείς χώρισαν όταν ο Γκρέγκορι ήταν μόλις έξι ετών, όταν και πήγε να μείνει με τους παππούδες του.

Τα πρώτα χρόνια

Μεγαλώνοντας μέσα στο αυστηρό καθολικό πλαίσιο, ήθελε από μικρός να γίνει ιερέας, αν και τον έστειλαν σε ηλικία 10 ετών να φοιτήσει σε στρατιωτική σχολή. Αργότερα επέστρεψε στο Γυμνάσιο, όπου αναμείχθηκε με το θέατρο και τον αθλητισμό, όντας μέλος τόσο του σχολικού θιάσου όσο και της ομάδας στίβου.

Όντας αστέρι στον αθλητισμό, έγινε αμέσως δεκτός στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, αν και μέχρι τότε τον κέρδιζε ολοένα και πιο πολύ η υποκριτική. Στα φοιτητικά του χρόνια ανέβηκε πολλές φορές στο θεατρικό σανίδι, κάτι που τον ανάγκασε να παρατήσει την ιατρική και να πάρει τελικά πτυχίο στην αγγλική φιλολογία. Μέχρι το τέλος βέβαια των σπουδών του ήξερε πια ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός, γι’ αυτό και μετακόμισε αμέσως στη Νέα Υόρκη ώστε να φοιτήσει σε δραματική σχολή. Όλα αυτά τα προπαρασκευαστικά χρόνια ταλαιπωρήθηκε πολύ οικονομικά και έκανε πάμπολλες δουλειές του ποδαριού για να επιβιώνει και να πληρώνει τα τσουχτερά δίδακτρα.

Η καριέρα

Δουλεύοντας ως ταξιθέτης σε θέατρα του Μπρόντγουεϊ και σπουδάζοντας υποκριτική, ο Πεκ άρχισε να δραστηριοποιείται σε μικρορολάκια, προσφέροντας μάλιστα δωρεάν τις υπηρεσίες του σε θέατρα και τηλεοπτικά πλατό με αντάλλαγμα ένα πιάτο φαΐ. Έκανε τα πάντα, από ταξιθέτης και βοηθός παραγωγής μέχρι και όποια δουλειά έπεφτε στο χέρι του, αρκεί να είναι κοντά στο θέατρο, το σινεμά και την τηλεόραση.

Κάποια στιγμή το επιβλητικό του παράστημα και το ωραίο του παρουσιαστικό θα του εξασφαλίσουν τον πρώτο του κανονικό ρόλο στο Μπρόντγουεϊ, όταν όλοι είδαν το 1942 ότι ο νεαρός Καλιφορνέζος μπορούσε πράγματι να παίξει. Παρά το γεγονός ότι οι πρώτες αυτές παραστάσεις δεν στέφθηκαν από εμπορική επιτυχία, ο ίδιος ξεπήδησε ως φέρελπις ηθοποιός. Κι έτσι το 1944 ήρθε ο πρώτος του χολιγουντιανός ρόλος ως ρώσος αντάρτης στο "Σπάστε τα Δεσμά" (Days of Glory). Η φήμη του εκτοξεύτηκε μόλις η ταινία βγήκε στις αίθουσες, εγκαινιάζοντας έτσι μια ανοδική πορεία που τέλος δεν θα είχε για τα επόμενα 20 χρόνια!

Οι ρόλοι πέφτουν πια βροχή και περιλαμβάνουν από ταινίες εποχής, πολεμικά, έπη και δράματα, καθώς ο Πεκ μετατρεπόταν σταδιακά στη δεκαετία του 1950 από ανεπανάληπτο sex symbol σε απόλυτη ενσάρκωση της ηθικής ακεραιότητας.

Ξεχωρίζουν τα λαμπρά φιλμ "Μονομαχία στον Ήλιο" (1946), "Σιδηρούς Πλοίαρχος" (1951), "Δαβίδ και Βηθεσδά" (1951), "Μόμπι Ντικ" (1956) και "Τα Κανόνια του Ναβαρόνε" (1961), σε μια σωρεία ταινιών αυτά τα 20 χρόνια που έβρισκαν τον Πεκ συνεχώς απασχολημένο στα κινηματογραφικά πλατό και το θεατρικό σανίδι.

Μέχρι το 1962 βέβαια είχε ήδη γίνει ένας από τους πρώτους σταρ που αψηφούσαν το σύστημα απόλυτου ελέγχου των πανίσχυρων στούντιο, αρνούμενος να υπογράψει αποκλειστικό συμβόλαιο με κάποιο από δαύτα! Διάλεγε τους ρόλους του πολύ προσεκτικά ώστε να μην τυποποιηθεί και μέχρι να λάβει το χρυσό αγαλματίδιο ήταν ένας από τους ελάχιστους αμερικανούς ηθοποιούς που διεκδικούσαν και έπαιρναν αμοιβή ενός εκατομμυρίου δολαρίων!

Ο ακτιβιστής Πεκ

Όταν δεν έπαιζε σε σινεμά και θέατρο, ο Πεκ ένωνε τη φωνή του με λογής αγαθοεργίες και πολιτικούς σκοπούς, αναλαμβάνοντας προοδευτικά θέσεις ευθύνης, τόσο ως πρόεδρος της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρίας όσο και πρόεδρος στην Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου.

"Δεν είμαι από κείνους που κάνουν καλές πράξεις, απλώς παίρνω μέρος σε δραστηριότητες που πιστεύω", είπε το 1969 όταν ο αμερικανός πρόεδρος Λίντον Τζόνσον του απένειμε το Μετάλλιο της Ελευθερίας για την ανθρωπιστική του δράση. Τριάντα χρόνια αργότερα, το 1999, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον περιέλαβε στους μεγαλύτερους πρωταγωνιστές όλων των εποχών.

Ο Πεκ υποστήριξε ολόψυχα δημοκρατικούς υποψηφίους αλλά και αναρίθμητους πολιτικούς και κοινωνικούς σκοπούς. Κάποια στιγμή του είχαν ζητήσει μάλιστα να κατέβει για το χρίσμα των Δημοκρατικών ως προεδρικός υποψήφιος, αλλά αρνήθηκε ευγενικά. Ο ταγμένος αγώνας του υπέρ των Δημοκρατικών του είχε μάλιστα εξασφαλίσει περίβλεπτη θέση στη διαβόητη "λίστα των εχθρών" του Νίξον!

Η οικογένεια

Στην προσωπική του ζωή, παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο το 1942 και στα 13 χρόνια που έμειναν μαζί απέκτησαν τρεις γιους. Μετά το διαζύγιο, παντρεύτηκε τη γαλλίδα δημοσιογράφο Veronique Passani (1955), με την οποία απέκτησαν άλλα δύο παιδιά. Το 1975, ο μεγαλύτερος γιος του αυτοκτόνησε.

Το τέλος

Ο Γκρέγκορι Πεκ τιμήθηκε με πλήθος λαμπρών κινηματογραφικών βραβείων και τρεις εβδομάδες πριν φύγει από τον κόσμο, ο γνωστότερος χαρακτήρας που ενσάρκωσε, ο Άτικους Φιντς, ονομάστηκε Νο 1 κινηματογραφικός ήρωας όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Ο μεγάλος σταρ πέθανε στον ύπνο του από βρογχοπνευμονία στις 12 Ιουνίου 2003, σε ηλικία 87 ετών, με την εδώ και 50 σχεδόν χρόνια σύζυγό του πάντα στο πλευρό του.

Πηγές: kazam.gr/newsbeast.gr/ishow.gr/