Πολιτικη

Ο λαός πληρώνει τους στόχους του κεφαλαίου

"Προϋπολογισμός "διαβατήριο" για τις αγορές", "πρόκριμα για την "απαγκίστρωση" από τα μνημόνια", "ο καλύτερος μέχρι τον επόμενο".

 

Kαι άλλους παρόμοιους χαρακτηρισμούς μεταχειρίζεται η κυβέρνηση για να προπαγανδίσει τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2018 που κατατέθηκε την περασμένη βδομάδα.

 

Βέβαια, το γεγονός ότι και αυτός ο προϋπολογισμός είναι φορτωμένος με βαριά μέτρα για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, επιβεβαιώνει το ποιος θα πληρώσει την "ανάπτυξη" που ευαγγελίζονται η κυβέρνηση και το κεφάλαιο.

 

Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, ότι οι εργαζόμενοι, με τις περικοπές που κλιμακώνονται, την ένταση της φοροληστείας, την αφαίμαξη του εισοδήματός τους, διαμορφώνουν αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ ονομάζει "κουμπαρά" για την ανάπτυξη. Μία προς μία, όλες οι προβλέψεις του προϋπολογισμού δίνουν απάντηση στο τι σημαίνει "επιστροφή στην κανονικότητα" για το λαό. Από τη μία, επισφραγίζεται η μονιμοποίηση όλων των μέτρων που μάτωσαν το λαό τα τελευταία χρόνια και, από την άλλη, εμπλουτίζονται με νέα. Για παράδειγμα, τα πλεονάσματα τα οποία πληρώνουν οι εργαζόμενοι με την καταλήστευσή τους, όχι απλά διατηρούνται, αλλά διογκώνονται κατά 65,2% σε σχέση με φέτος. Αυτό σημαίνει νέες περικοπές σε συντάξεις, προνοιακά επιδόματα κ.λπ. Η πρόκληση της κυβέρνησης απογειώνεται μάλιστα, όταν ισχυρίζεται ότι για πρώτη φορά ο προϋπολογισμός είναι πλεονασματικός και για τα νοσοκομεία, τον ΕΟΠΥΥ, τα ασφαλιστικά ταμεία. Και πώς να μην είναι πλεονασματικός, αφού προβλέπονται δραστικές περικοπές στη χρηματοδότησή τους; Για τους εργαζόμενους αυτά μεταφράζονται σε αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές, περικοπές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ένταση της εμπορευματοποίησης στην Υγεία και την Πρόνοια.

 

Τα παραμύθια της κυβέρνησης...

 

Γι' αυτό, μόνο ως ανέκδοτο για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα μοιάζουν τα πανηγύρια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ότι ο προϋπολογισμός του 2018 είναι ο "τελευταίος μνημονιακός". Οι προπαγανδιστικές κουτοπονηριές τους καταρρέουν μπροστά στην αθλιότητα της πολιτικής τους, αφού η "έξοδός" τους από τα μνημόνια καθημερινά αποδεικνύεται ότι δεν επιφυλάσσει καλά μαντάτα για τους εργαζόμενους, αλλά το αντίθετο. Εδώ θα είναι για το λαό, και μετά τον Αύγουστο του 2018, όλο το νομοθετικό οπλοστάσιο για την "προσέλκυση των επενδύσεων", τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας: Από τους μισθούς πείνας, τη δουλειά - λάστιχο, μέχρι την απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, αλλά και τις μειώσεις των συντάξεων, το μειωμένο αφορολόγητο, τις αυξήσεις στον ΦΠΑ για να εξασφαλίζονται πόροι για το κεφάλαιο. Κι αυτά μαζί με όλες τις "ασφαλιστικές δικλίδες", όπως τα ευρωπαϊκά εξάμηνα, τους "αυτόματους κόφτες" κ.λπ.

 

Μαζί με όλα τα άλλα, ο προϋπολογισμός αποδεικνύει και την κοροϊδία του "κοινωνικού μερίσματος", που το κάνουν θρύψαλα οι νέες επιβαρύνσεις του 2018 για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Η περαιτέρω αφαίμαξη είναι σχεδόν όση 4 «κοινωνικά μερίσματα», ενώ, από την άλλη, τα 7 δισ. ευρώ που κατευθύνονται ως ζεστό χρήμα στο κεφάλαιο για τη "διευκόλυνση των επενδύσεων", είναι όσο 5 "κοινωνικά μερίσματα" των εξαθλιωμένων...

 

Τα συμπεράσματα που μπορούν να βγάλουν οι εργαζόμενοι από αυτήν την ταξική πολιτική είναι πολύτιμα και πρέπει να τροφοδοτήσουν την πάλη τους, την αναμέτρηση με την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Τώρα είναι ανάγκη ακόμα περισσότεροι να συνειδητοποιήσουν σε βάθος αυτό που επίμονα λέει το ΚΚΕ: Οτι δεν υπάρχει φιλολαϊκή καπιταλιστική ανάπτυξη. Πουθενά και ποτέ στον κόσμο δεν έγινε πραγματικότητα αυτός ο μύθος, και προφανώς δεν θα γίνει ούτε στην Ελλάδα, όσο κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει «τα ρέστα του» στην κοροϊδία για να βαφτίσει το κρέας ψάρι. Τα πυροτεχνήματά του, που ξεκίνησαν με το σκίσιμο των μνημονίων και συνεχίστηκαν με το «παράλληλο πρόγραμμα» και τα "αντίμετρα", κορυφώνονται με την παραμύθα της "δίκαιης ανάπτυξης". Ολα τα παραπάνω δεν δείχνουν την «ασυνέπεια» του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τη στοχοπροσήλωσή του στη βρώμικη δουλειά που του ανατέθηκε: Να εξασφαλίσει τους όρους για την ανάκαμψη του κεφαλαίου, να καθηλώσει το εργατικό κίνημα και να εδραιώσει τις χαμηλές απαιτήσεις των εργαζομένων.

 

...δεν μπορούν να εξωραΐσουν τον εγκληματικό καπιταλισμό

 

Το γεγονός ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη σημαίνει επίθεση διαρκείας για το λαό, αποδείχθηκε περίτρανα και με τραγικό πλέον τρόπο στη Δυτική Αττική, στη Σύμη κ.α., όπως αποδεικνύεται κάθε φορά που αγριεύει λίγο ο καιρός. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι φταίνε η «κλιματική αλλαγή», η «γραφειοκρατία», τα «προηγούμενα 40 χρόνια», τα «αυθαίρετα» και όχι η πολιτική που υπηρετεί, συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων της. Από το χυδαίο «μαζί τα χτίσαμε» που ουσιαστικά είπε η κυβέρνηση αντιμετωπίζοντας τα θύματα ως θύτες, μέχρι τις «αποζημιώσεις» - ψίχουλα για το λαό της περιοχής, αλλά και την ετοιμότητά της να αξιοποιήσει τους τόνους λάσπης για να εφαρμόσει αντιδραστικές ρυθμίσεις προς όφελος του κεφαλαίου στο χωροταξικό σχεδιασμό, γίνεται ξεκάθαρο πόσο αδίστακτη είναι.

 

Αν ο λαός «κάνει» ταμείο, θα δει ότι βρίσκεται στο ίδιο έργο θεατής εδώ και πολλές δεκαετίες, ανεξάρτητα από το χρώμα των αστικών κυβερνήσεων, πάντα θρηνώντας θύματα και απίστευτες καταστροφές, τόσο από πλημμύρες όσο και από πυρκαγιές, σεισμούς, ναυάγια, εργατικά ατυχήματα κ.λπ.

 

Για όλα αυτά πάντα ακούει λόγια συμπάθειας από τους κυβερνώντες και τους επιχειρηματίες, όμως κανένας δεν δίνει απάντηση: Γιατί αυτά τα «φαινόμενα» δείχνουν διαχρονικά να «προτιμούν» να χτυπούν τη φτωχολογιά; Γιατί οι επιπτώσεις των «θεομηνιών» και των «μεμονωμένων περιστατικών» δεν πλήττουν κατά κανόνα την αστική τάξη, αλλά το φτωχό λαό; Και αυτό συμβαίνει σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη του κόσμου. Από τις πυρκαγιές στην Καλιφόρνια, τον καμένο πύργο με τα λαϊκά νοικοκυριά στο Λονδίνο, μέχρι τις πρόσφατες πλημμύρες στο Τέξας, στη Β. Γερμανία κ.α., διαρκώς προβάλλει μια μεγάλη αλήθεια: Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης έχει ως δεδομένη την περιφρονητική στάση απέναντι στον εργαζόμενο λαό. Δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ασφάλεια και την προστασία των εργαζομένων.

 

Ζωτική ανάγκη η ένταση της πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες μας

 

Αν κάτι λοιπόν φταίει και για τις τεράστιες καταστροφές στη Δυτική Αττική, είναι ο άναρχος αντιλαϊκός χαρακτήρας της καπιταλιστικής ανάπτυξης, το γεγονός ότι η γη είναι εμπόρευμα. Οτι ο χωροταξικός σχεδιασμός παίρνει υπόψη του τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες σε στέγη, ασφαλή εργασία, μετακίνηση, ελεύθερους χώρους κ.λπ. Η καπιταλιστική ανάπτυξη απορρίπτει έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης, αντισεισμικής προστασίας, γιατί δεν είναι ιδιαίτερα κερδοφόρα. Αρκεί λοιπόν να αναλογιστεί κανείς ότι οι λάσπες έθαψαν ανθρώπους και σπίτια σε μια περιοχή - «πιλότο» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, όπου σε εκατοντάδες βιομηχανικές εγκαταστάσεις παράγονται αμύθητα κέρδη, για να αντιληφθεί ότι στον καπιταλισμό δεν υπάρχει συσσώρευση πλούτου για τα αφεντικά χωρίς παράλληλη συσσώρευση μιζέριας, εξαθλίωσης και ανασφάλειας για το λαό.

 

Η αμείλικτη αυτή πραγματικότητα δείχνει και το δρόμο που πρέπει να βαδίσει η εργατική τάξη μαζί με τα λαϊκά στρώματα. Είναι πλέον ζωτική ανάγκη η ένταση της πάλης τους, η σύγκρουση με ό,τι εμποδίζει την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών. Αυτή η πάλη πρέπει να αποτελέσει τον οδηγό για να μετρήσει γρήγορα και αποφασιστικά βήματα η αλλαγή του συσχετισμού στο εργατικό κίνημα, η ανασύνταξή του, το στέριωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες.

 

Αυτή και οι επόμενες βδομάδες θα είναι κρίσιμες για τους εργαζόμενους. Εκτός από το «τσεκούρι» του προϋπολογισμού, η κυβέρνηση υλοποιεί όλες τις εκκρεμότητες για το κεφάλαιο, όπως το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος. Η προετοιμασία του εργατικού κινήματος για να δώσει τη μάχη, και με απεργία στις 14 Δεκέμβρη, να γίνει υπόθεση της καθημερινής πάλης στους τόπους δουλειάς και τους κλάδους, μαζί με την ένταση της αλληλεγγύης στους πλημμυροπαθείς και της διεκδίκησης μέτρων ανακούφισης και αντιπλημμυρικών έργων.

 

(Δελτίο Τύπου)

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.