Πολιτικη

"Ρεβανσισμός", "γραφικότητα" ή.."κανονικότητα";

Σωρεία επωνύμων καταγγελιών καταγράφεται τις τελευταίες ημέρες, σχετικών με "κατάχρηση εξουσίας" από μέλη της Ελληνικής Αστυνομίας.

Την ίδια στιγμή, από μερίδα των Μ.Μ.Ε. προετοιμάζεται ένα "ψευδοπολεμικό" κλίμα, ενόψει των εορτασμών της επετείου της εξέγερσης των φοιτητών του Πολυτεχνείου, το Νοέμβριο του 1973.

Δεν θ' ασχοληθούμε εδώ με τους "μύθους" και την "πραγματικότητα" που αφορούν τη 17η Νοεμβρίου και τις "ιδεολογικοπολιτικές" διαστάσεις που έλαβε ο συγκεκριμένος εορτασμός κατά τη Μεταπολίτευση. Το έχουμε κάνει παλαιότερα, όπως για τη "γενιά της μεταπολίτευσης", και, σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να γνωρίζουμε πως, αδιαμφισβήτητα, όλες οι "επέτειοι" δεν στηρίζονται μόνο σε ιστορικά γεγονότα αλλά και σε πλήθος "κατασκευασμένων" τέτοιων..

Από εκεί και πέρα, το 2019 υφίσταται μια.."ιδιαιτερότητα". Η επικράτηση της Ν.Δ. στις τελευταίες Εθνικές εκλογές και η "ατζέντα" περί "τάξης και ασφάλειας" που, κομψά ή άκομψα, προώθησε το κόμμα αυτό προκειμένου να "πλήξει" τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. - που για μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης έχει ταυτιστεί με την "ανομία", δικαιολογημένα σε κάποιες περιπτώσεις, όπως η υποστήριξη του κόμματος αυτού σε "δράσεις" τύπου "Δεν πληρώνω"-, "αναγκάζουν" τώρα την Κυβέρνηση να δείξει ένα αυστηρότερο πρόσωπο απ' ότι, ίσως, θα επιθυμούσαν τα φιλελεύθερα της στελέχη.

Ωστόσο, με το πρόβλημα του "Προσφυγικού" να "κρέμεται" ως "Δαμόκλειος Σπάθη" επάνω από τα κεφάλια των Υπουργών του κ. Μητσοτάκη, ήταν δεδομένο πως θα έπρεπε να υπάρξει ένα "αντίβαρο" απέναντι στον ήδη εκπεφρασμένο σχεδιασμό της Κυβέρνησης περί μεταφοράς των προσφύγων και μεταναστών στην Ηπειρωτική Ελλάδα. Ένα σχέδιο που, ήδη, χαρακτηρίζεται από "ήξεις- αφίξεις", αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών που, καμιά φορά, φθάνουν στα όρια της "γραφικότητας" και, τελικά, ασάφεια και αβεβαιότητα ως προς το κατά πόσον μπορεί να υλοποιηθεί "αναίμακτα".

Είναι σίγουρο πως, πάντοτε, υπήρχαν περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας στην Ελλάδα, όχι μόνο φυσικά από στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας αλλά και από πολιτικά στελέχη και πολλούς άλλους παράγοντες της διαμόρφωσης του πλαισίου λειτουργίας των γηγενών Θεσμών. Δυστυχώς, αυτό είναι ένα από τα βασικά προβλήματα στην ημεδαπή και, ταυτόχρονα, μια διαχρονική παθογένεια που δεν επιτρέπει στη χώρα να φθάσει στο επίπεδο εκείνο του εκσυγχρονισμού που θα μπορούσε.

Σε τελική ανάλυση, ότι ακριβώς έκανε και η προηγούμενη Κυβέρνηση, συμβαίνει και τώρα- σε πολιτικό επίπεδο-: Η Κυβερνητική πλειοψηφία προσπαθεί να συσπειρώνει το δικό της εκλογικό "σώμα", ευνοώντας το κατάφωρα με μια σειρά από μέτρα ή επικοινωνιακού τύπου δραστηριότητες.

Ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να "ισορροπήσει" μεταξύ "Φιλελεύθερου εκσυγχρονισμού" και "δεξιάς παραδοσιοκρατίας", όπως ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να "παντρέψει" τον "Ριζοσπαστισμό" με την "κανονικότητα" της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Είναι γνωστό ποια πολιτική επέλεξε τελικά ο κ. Τσίπρας, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε που θα καταλήξει ο κ. Μητσοτάκης. 

Μπορεί ο τελευταίος να δηλώνει "προοδευτικός" και "μεταρρυθμιστής", αλλά το ίδιο δήλωσε χθες στην Αθήνα- στις 11 Νοεμβρίου 2019, κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψής του στην Ελλάδα- και ο, ισόβιος, Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Είναι βέβαιο πως στις διπλωματικές, ειδικά, σχέσεις, δεν "χωράνε" ιδεοληπτικές εμμονές, για κανένα κόμμα και κανέναν Έλληνα ηγέτη. Τις εμμονές, όμως, αυτές, μπορούμε να τις "εργαλειοποιήσουμε", μέσω ΜΜΕ και όχι μόνο, για να εκτονωθεί εκεί το, εν πολλοίς, ανενημέρωτο και ανιστόρητο "πόπολο" που αναζητά, μανιωδώς, πεδίο αντιπαράθεσης για να "ξεχάσει" την γκρίζα και μίζερη καθημερινότητά του.

Αυτό, φυσικά, δεν "δικαιολογεί", σε καμία περίπτωση, αυταρχικές και βίαιες συμπεριφορές απέναντι στον πολίτη, ο οποίος βιώνει, καθημερινά, και έναν "μικρό βιασμό" της προσωπικότητάς του όποτε έχει ν' αντιμετωπίσει τον "Λεβιάθαν" του Ελληνικού Δημοσίου Κράτους.

Και, τελικά, αυτή είναι η περίφημη "κανονικότητα": Ανασφαλείς, φοβισμένοι, καταναλωτές πολιτιστικών και ψυχαγωγικών "απορριμμάτων", εγωκεντρικοί, απαθείς και διχασμένοι συνειδητά, οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες, όπου κι αν "ανήκουν",  δεν "παίζουν" κανέναν απολύτως ρόλο στη σύνθεση κι εξέλιξη του νεοελληνικού, κοινωνικού και οικονομικού "γίγνεσθαι".

Μέχρι αποδείξεως του εναντίου, τουλάχιστον..

 

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.