Η τοποθέτηση του βουλευτή Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Παπαηλιού κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τα ενεργειακά στην Ολομέλεια της Βουλής (27.11.2019)  

Με την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ ξεκίνησε μία προπαγανδιστική εκστρατεία δυσφήμησης και συνακόλουθα απαξίωσης της ΔΕΗ, η οποία αποσκοπούσε και αποσκοπεί στη διάλυσή της και στην εξυπηρέτηση ισχυρών, ανταγωνιστικών προς αυτήν ιδιωτικών συμφερόντων.       

Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση της ΝΔ  προωθεί το νομοσχέδιο για την «απελευθέρωση αγοράς ενέργειας ...»,  με το οποίο εκχωρούνται («ξεπουλιούνται») δημόσιες υποδομές,  τα δίκτυα ενέργειας, φυσικού αερίου και ηλεκτρισμού, και το «υπόλοιπο» της  συρρικνωμένης ΔΕΗ καθίσταται «υπηρέτης» των ιδιωτών. 

Επιπλέον, με τις πρόσφατες αναίτιες και άδικες αυξήσεις των τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας, η ΔΕΗ εδώ και δύο μήνες χάνει μεγάλο μέρος  μεγάλων, καλών και συνεπών πελατών.

Με την πολιτική της ΝΔ, σε  μερικά χρόνια, η ΔΕΗ θα είναι ένας μικρός παραγωγός ενέργειας, που θα παράγει μόλις το 10 % του ηλεκτρικού ρεύματος. 

Η κυβέρνηση επιδιώκει να εμφανίσει το υπό κρίση νομοσχέδιο για το ξεπούλημα της ΔΕΠΑ και ειδικότερα των δικτύων φυσικού αερίου και την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων της ΔΕΗ,  ως μεταρρυθμιστικό και την πολιτική της για την ενέργεια, ως μεταρρύθμιση-εκσυγχρονισμό. 

Όμως με αυτό τον τρόπο, υπονομεύεται το δημόσιο συμφέρον και το κοινωνικό όφελος και ανοίγει ο δρόμος σε ρουσφετολογικές προσλήψεις και σε «είσοδο» goldenboys. Πρόκειται για σοβαρότατη οπισθοχώρηση στο 2012 και στις  σκληρές απαιτήσεις των δανειστών, χωρίς μάλιστα η χώρα να εξαναγκάζεται προς τούτο. 

Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Εντάσσονται στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ. Ας μη λησμονείται, ότι, κατά την πρόσφατη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος, η ΝΔ αρνήθηκε να υιοθετήσει και καταψήφισε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να προστεθεί στο άρθρο 13 του Συντάγματος νέα παράγραφος προκειμένου να κατοχυρωθεί ο δημόσιος έλεγχος των βασικών κοινωνικών αγαθών, του νερού  και της ηλεκτρικής ενέργειας και των δικτύων διανομής τους, με τρόπο  ώστε  να υπόκεινται σε καθεστώς δημόσιας υπηρεσίας και να τελούν υπό δημόσιο έλεγχο. 

Με το νομοσχέδιο, ένα φυσικό μονοπώλιο του κράτους θα εκχωρηθεί σε ιδιώτες, αφού δίδεται προς πώληση το σύνολο του μεριδίου του δημοσίου (65  %) στις υποδομές (στο δίκτυο φυσικού αερίου), στην εμπορία, αλλά και των άλλων ενεργειακών εταιρειών  (το δημόσιο χαρακτήρα των οποίων ο ΣΥΡΙΖΑ είχε διασφαλίσει) προσφέροντας ένα σταθερό έσοδο σε ιδιώτη, χωρίς να χρειαστεί να πραγματοποιήσει επενδύσεις ούτε ενός ευρώ. 

Έτσι δημιουργείται ένα ιδιωτικό μονοπώλιο στα δίκτυα φυσικού αερίου. Το Δημόσιο δεν κρατά ούτε τον ρόλο του μετόχου μειοψηφίας, παρότι θίγονται και θέματα ενεργειακής ασφάλειας της χώρας. Με τέτοιες επιλογές lη Ελλάδα θα γίνει και πάλι μια χώρα-παρίας στον τομέα της ενέργειας. 

Ας σημειωθεί, ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες το κράτος προχωρεί σε επανακρατικοποίηση δημοσίων υποδομών αυτού του είδους. 

Υποτίθεται ότι με το νομοσχέδιο παρέχονται εγγυήσεις ότι ο ιδιώτης, που θα  αναδειχθεί  από  τη  διαγωνιστική διαδικασία, θα επενδύσει στον εκσυγχρονισμό και στην επέκταση των δικτύων. Όμως κάτι τέτοιο το νομοσχέδιο δεν μπορεί να το εγγυηθεί. Και αυτό διότι η μονοπωλιακή ιδιοκτησία και διαχείριση των δικτύων δεν εξασφαλίζει την επέκτασή τους σε όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές και ιδίως τις απομακρυσμένες και μη προνομιούχες της περιφέρειας, δεν διασφαλίζει την τροφοδότηση με φυσικό αέριο όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτών και επιχειρήσεων και επιβαρύνει το κόστος για νοικοκυριά και επιχειρήσεις, με συνέπεια να επιτείνεται η ενεργειακή φτώχεια. Από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αυτό διασφαλίζονταν, αφού το δημόσιο θα διατηρούσε το πλειοψηφικό μερίδιο στη ΔΕΠΑ.  

Με το νομοσχέδιο καταργείται η ισχύουσα στη ΔΕΗ συλλογική σύμβαση εργασίας για τους νεοπροσλαμβανόμενους εργαζόμενους. Με αντισυνταγματικό τρόπο η κυβέρνηση δημιουργεί εργαζόμενους δύο ταχυτήτων, αφού οι  εργαζόμενοι που θα προσλαμβάνονται εφεξής, θα απασχολούνται με διαφορετικούς-δυσμενέστερους όρους εργασίας σε σχέση με τους ήδη εργαζόμενους. Οι νέες προσλήψεις θα γίνονται πλέον εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ χωρίς κανένα εχέγγυο διαφάνειας, ισοτιμίας και αξιοκρατίας. Δηλαδή θα είναι ρουσφετολογικές.  Επιπλέον, με το νομοσχέδιο, προβλέπεται η είσοδος goldenboys στη ΔΕΗ, με την αύξηση του ποσοστού των προερχομένων από την αγορά διευθυντικών θέσεων (από 15 % σε 20 % των συνολικών οργανικών διευθυντικών θέσεων) και με αμοιβές που εξαιρούνται ρητά από την μέχρι τώρα ισχύουσα οροφή, που ισούται με τις αποδοχές γενικού γραμματέα υπουργείου.  

Για τη ΔΕΠΑ καταργούνται οι εγγυήσεις-προβλέψεις του Ν. 4206/2019 για την ισχύ των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τη μεταβίβαση των εργασιακών σχέσεων στις νέες εταιρείες και την απαγόρευση απολύσεων για μία τριετία από τη μεταβίβαση των μετοχών. 

Ανεξαρτήτως της άποψης που μπορεί κάποιος να διατυπώσει για τον εξοβελισμό του λιγνίτη από το ενεργειακό μίγμα, γεγονός που συνδέεται και με προωθούμενα μεγάλα συμφέροντα, η απολιγνιτοποίηση συνιστά υποχρέωση της χώρας στο πλαίσιο της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ και της προστασίας του περιβάλλοντος. Όμως η απολιγνιτοποίηση επιβάλλει το σχεδιασμό «δίκαιης μετάβασης» στη μεταλιγνιτική περίοδο και σε ένα διαφορετικό αναπτυξιακό μοντέλο για την αντιμετώπιση των αποτελεσμάτων του κλεισίματος λιγνιτικών μονάδων, για περιοχές όπως π.χ. η Μεγαλόπολη.

Ο «ξαφνικός θάνατος» των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ Μεγαλόπολης, της 3 τους πρώτους μήνες του 2020 και της 4 το 2023  που εξήγγειλε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αποτελεί συντριπτικό πλήγμα και για τη ΔΕΗ και για τη Μεγαλόπολη. 

Είναι παράνομος, αφού έρχεται σε αντίθεση με το εν ισχύει Εθνικό Σχέδιο Ενέργειας και Κλίματος (ΕΣΕΚ), που είχε θεσπιστεί επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ  και που, στο πλαίσιο της απολιγνιτοποίησης, προβλέπει τη διακοπή λειτουργίας  της μονάδας 3 το 2025 και της μονάδας 4 το 2035. 

Θα δημιουργήσει προβλήματα στην υφιστάμενη ενεργειακή ισορροπία, αφού μονάδες, στις οποίες παράγεται ηλεκτρική ενέργεια από το εθνικό καύσιμο βάσης, το λιγνίτη, θα τεθούν εκτός λειτουργίας  χωρίς προετοιμασία.     

Θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τη Μεγαλόπολη και την ευρύτερη περιοχή, η οποία θα καταστεί «έρημη χώρα»,  αφού μάλιστα δεν υπάρχει χρόνος για την προετοιμασία της μεταλιγνιτικής περιόδου.

Επιβάλλεται η αποτροπή του «ξαφνικού θανάτου» και η συνέχιση της λειτουργίας των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ Μεγαλόπολης, αλλά και η σοβαρή διαβούλευση με την τοπική κοινωνία για τη «δίκαιη μετάβαση», την προετοιμασία της μεταλιγνιτικής περιόδου, ώστε να προσδιοριστεί η κατεύθυνση της  παραγωγικής ανασυγκρότησης της περιοχής, όταν θα παύσει η εξάρτησή της  από το λιγνίτη.

Έτσι θα αποτραπεί και ο «ξαφνικός θάνατος» της Μεγαλοπολης και της ευρύτερης περιοχής.  

Βάσει όλων των παραπάνω, η ΝΔ επαναφέρει τα «μνημονιακά» προτάγματα που,  μετά την έξοδο της χώρας από τα «μνημόνια», είχαν ακυρωθεί. Και αυτό διότι ταυτιζεται με τις «μνημονιακές» πολιτικές, ιδεολογικά και πολιτικά.