Στην πλατεία του Δάρα στις 11 το πρωί μαζευόμαστε για να  ξεκινήσουμε τη θορυβώδη πορεία μας στους δρόμους του χωριού, με τροκάνια, τσοκάνια, μπίμπες, κουδούνια, πίπιζες και νταούλια... κρασί και φασολάδα!  

Το έθιμο

"Το έθιμο της αποπομπής του Φλεβάρη δεν είναι αποκριάτικο, και απηχεί πανάρχαιες δοξασίες συνδεδεμένες με την αγροτική ζωή και την παραγωγή.

Αλλά ποια είναι η λειτουργία και η σημασία αυτού του εθίμου σήμερα, που πλέον δεν υπάρχει φόβος τέτοιων δυσάρεστων εχθρών και που η ζωή των ανθρώπων της υπαίθρου πολύ λιγότερο εξαρτάται από την ευόδωση της αγροτικής παραγωγής; 

Και όμως, το έθιμο έχει ακόμη τη σημασία του, που δεν είναι τόσο μεταφυσική, αλλά κοινωνική, πλέον: Φέρνει κοντά τους νέους που συμμετέχουν στην εφαρμογή του, και ενισχύει κοινωνικά και ψυχολογικά την κοινότητα μέσα στους κόλπους της οποίας διεξάγεται, την κοινότητα, δηλαδή, των απανταχού Δαραίων, τόσο των κατοίκων του χωριού, όσο και της διασποράς του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. 

Εξάλλου, όπως επισημαίνει ο καθηγητής της Λαογραφίας, Μιχάλης Μερακλής, " … υπάρχει κάτι που, αν δεν γεννάει τα έθιμα, τα συντηρεί. Υπάρχει κάτι, που δεν βρίσκεται στο περιεχόμενο, αλλά σ’ αυτή την ίδια τη μορφή των εθίμων. Πρόκειται για τη γοητεία του τελετουργικού, παραστατικού, θεαματικού εθίμου, για τη διάσταση της γιορτής, που υπάρχει στην τέλεση ενός εθίμου".