Θυμάμαι, όταν ήμουν πολύ νεότερος, πως είχαν επισκεφθεί το Μαλλιαροπούλειο-"χρέπι" τότε- κάποιοι από το τεχνικό crew του ελληνικού συγκροτήματος "Τρύπες" για να εξετάσουν το χώρο και το κατά πόσο θα μπορούσε να εμφανιστεί εκεί το γκρουπ.

Τότε, δεν ευτυχήσαμε να συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά η ζωή τα "έφερε" έτσι και η μουσική που συνέθεσε ένα από τα μέλη του πάλαι ποτέ "αρχετυπικού" ελληνικού συγκροτήματος, ακούστηκε στο νεοκλασικό θέατρο της Τρίπολης, ελέω..χοροθεάτρου.

O λόγος περί Μπάμπη Παπαδόπουλου και η παράσταση που παρουσιάστηκε στο κοινό της Τρίπολης τιτλοφορείται "Βορεάδες" και "οφείλεται", κατά κύριο λόγο, στη χορογράφο Πωλίνα Κρεμαστά.

Σίγουρα, δεν είναι και το πιο "εύπεπτο" είδος ο χορός και ιδιαίτερα ο σύγχρονος, που επιδιώκει να αναδείξει τις εκφραστικές ικανότητες του σώματος, μέσα σε ένα πλαίσιο μιας σύνθεσης κινήσεων, εικόνων, στάσεων και ήχων, με απώτερο σκοπό τη μετάδοση μιας αίσθησης "συμμετοχικότητας" στο κοινό.

Το υπαρξιακό ζήτημα της πολιτισμικής και ατομικής "αναδόμησης" μιας ομάδας-κοινωνίας, που διαθέτει σαφή και διακριτή "παράδοση" η οποία, όμως, τείνει όλο και περισσότερο να εμφορείται ή και να αντιμετωπίζεται ως μια "φολκλορική" διαδικασία, αποκομμένη από τη νεωτερική πραγματικότητα, είναι ένα θέμα που κάθε μορφή τέχνης, αργά ή γρήγορα, "αναγκάζεται" να εξετάσει.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ομάδα "ρέον" παρουσίασε μια ενδιαφέρουσα άποψη για το "πριν" και το "μετά", δίνοντας τη μεγαλύτερη έμφαση στο "τώρα" και την "ύπαρξη" της ομάδας-κοινωνίας ως μιας, ούτως ή άλλως, "παλλόμενης" οντότητας που αντιπαρέρχεται τη "σύγχυσή" της με την εμβάθυνση στις "ρίζες". Οι τελευταίες, όμως, αυτές δεν μπορεί παρά να οδηγούν σε κάτι που συντίθεται για να ενωθεί με το "γίγνεσθαι" και όχι να αποτελέσει μια "μουσειακή" εκδοχή του μακρινού παρελθόντος..

Επάνω σε αυτή τη βάση, λειτούργησαν ιδανικά η μουσική επένδυση της παράστασης, οι φωτισμοί και τα λοιπά εξωτερικά στοιχεία, ενώ οι ερμηνευτές ανταποκρίθηκαν με επάρκεια σε μια απαιτητική δουλειά.

Θα ήταν ευχής έργο να παρακολουθεί το κοινό της Τρίπολης συχνότερα τέτοιου είδους πολιτιστικές εκδηλώσεις και σπανιότερα πανηγύρια..