Στηλες - Ει εσεις οι απ' εξω

Τσίπρας, όπως Κάστρο...

Η απόλυτη κυριαρχία του Αλέξη Τσίπρα στο συνέδριο του Σύριζα, ήταν αναμενόμενη. 

Ακόμα κι έτσι, όμως, το ποσοστό που απέσπασε ο Πρωθυπουργός είναι εντυπωσιακό και θυμίζει άλλες εποχές. Θα περίμενε, ίσως, κανείς πως η φθίνουσα πορεία της ελληνικής οικονομίας, οι τριβές μεταξύ υπουργών, η αμφιλεγόμενη πολιτεία του Νίκου Παππά και η, για πολλοστή φορά, εμπλοκή με τους δανειστές στο θέμα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, θα αποδυνάμωναν τον Αλέξη Τσίπρα ή, έστω, θα προκαλούσαν κάποια αμφισβήτηση, εκ μέρους μερίδας των συνέδρων.

 

Επιπρόσθετα, η εγκατάλειψη των παραδοσιακά "αριστερών" θέσεων του κόμματος, καθώς η ιδεολογία παραχώρησε τη θέση της στον κυβερνητικό ρεαλισμό, φαίνεται πως δεν επηρέασε αρνητικά τον σκληρό πυρήνα του Σύριζα που επιβράβευσε, σ' όλη σχεδόν την επικράτεια, τους εκλεκτούς της ηγετικής του ομάδας.

 

Παρ' όλα αυτά, δεν θα έπρεπε, κατ' εμέ, να εξαχθούν ιδιαίτερα πολιτικά συμπεράσματα απ' το συνέδριο του κυβερνώντος κομματος. Ήταν μια κομματική διαδικασία που, σε καμιά περίπτωση, δεν ενέπλεξε την κοινωνική πλειοψηφία, αντιθέτως απέτυχε στον προκαθορισμένο στόχο των 3.000 συνέδρων, περιοριζόμενη στους μισούς περίπου.

 

Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει πολύ καλά πως ο Σύριζα είναι ένα κόμμα περιορισμένης δημοφιλίας, που εκμεταλλεύτηκε τις συγκυρίες-και, φυσικά, καλώς έπραξε-, αποδείχθηκε ικανότατος φορέας του λεγόμενου "συναισθηματικού μάρκετινγκ" και υιοθετώντας, κατ' αρχάς, μια λαϊκιστική φρασεολογία, κατάφερε να επικρατήσει εύκολα, έχοντας ν' αντιμετωπίσει ένα κορεσμένο , διπολικό πολιτικό σύστημα που στέναζε, και στενάζει ακόμα, κάτω απ' το βάρος λανθασμένων επιλογών, κακοδιαχείρισης και σκανδάλων.

 

Ωστόσο, στον Σύριζα δεν θα δοθεί άλλος χρόνος. Οι συγκυρίες είναι τέτοιες που δεν υπάρχει η πολυτέλεια της απλής διαχείρισης μιας νεφελώδους πραγματικότητας. Υπάρχει τεράστια ανάγκη για τομές και μεταρρυθμίσεις με κοινωνικό πρόσημο, καθώς οι έλληνες πολίτες υφίστανται μια πολιτική οικονομικού περιορισμού, πρωτόγνωρη για χώρα μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης.

 

Συνεπώς, η κυριαρχία του Αλέξη Τσίπρα στο εσωκομματικό πεδίο, ίσως, απλά,  του δίνει μια τελευταία ευκαιρία στο εθνικό πεδίο. 

Δικαιολογίες δεν υπάρχουν πλέον...Ας κάνει, επιτέλους, τις πολυαναμενόμενες αλλαγές σε κυβέρνηση και κόμμα για να διαπιστώσουμε αν, τελικά, επιθυμεί να καταγραφεί ιστορικά ως ένας, έστω, άπειρος μεταρρυθμιστής ή απλά, ως άλλος ένας αυταρχικός και αυτάρεσκος ηγέτης, απ' τους πολλούς που έχει αναδείξει η ελληνική κεντροαριστερά...

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.