Στηλες - Ει εσεις οι απ' εξω

Συχνότητες...Διαπλοκής

 

To 1989, η τότε κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, βαριά "τραυματισμένη" απ' τα σκάνδαλα που είχαν δει το φως της δημοσιότητας, αλλά και υφιστάμενη τη φυσιολογική φθορά οκτώ ετών "παντοδυναμίας" στο εσωτερικό, ήρθε αντιμέτωπη με, ακόμη, ένα πρόβλημα.

 

 

Είχαν ξεκινήσει ήδη οι διαδικασίες για τη δημιουργία ιδιωτικών τηλεοπτικών μέσων ενημέρωσης, καθώς η αγορά είχε ανάγκη να επεκταθεί και η χώρα ήταν έτοιμη να περάσει σε μια φάση εναρμόνισης του τοπίου των mass media της ημεδαπής, με αυτό της προηγμένης δύσης.

 

Ωστόσο, η κυβέρνηση καθυστερούσε να θεσμοθετήσει το πλαίσιο λειτουργίας της ιδιωτικής τηλεόρασης, ήταν δε πασιφανές πως αυτό γινόταν σκόπιμα, προκειμένου να διαπραγματευτεί και να πιέσει τους μελλοντικούς  ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις που θα επέτρεπαν στην ίδια την κυβέρνηση να είναι ο απόλυτος ρυθμιστής του τηλεοπτικού πεδίου.

 

Ο σχεδιασμός αυτός ανετράπη "βίαια", με τις ενέργειες των δημάρχων Αθήνας και Θεσσαλονίκης- οι κύριοι Έβερτ και Κούβελας, στελέχη  σημαντικά τότε του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας-, οι οποίοι, αυθαίρετα και παράνομα, ξεκίνησαν τη λειτουργία δημοτικών μέσων ενημέρωσης (ραδιοφώνου και τηλεόρασης) ιδιωτικού δικαίου, απορρυθμίζοντας de facto την ελληνική μιντιακή αγορά και αναγκάζοντας την κυβέρνηση να συναινέσει στη δημιουργία των πρώτων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών.

 

Αυτό το γεγονός, υπήρξε καθοριστικό για την εξέλιξη των ΜΜΕ στην Ελλάδα, καθώς δημιουργήθηκε μεν ένα προσωρινό πλαίσιο λειτουργίας των ιδιωτικών ηλεκτρονικών μέσων εν γένει- με πρόβλεψη μελλοντική να θεσμοθετηθεί ένα μόνιμο κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας των ηλεκτρονικών μέσων- αλλά, στην πράξη, ίσχυσε η γνωστή ρήση "Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού".

 

Η στρέβλωση αυτή, οδήγησε, εξ αρχής, κράτος και ιδιωτική τηλεόραση (κυρίως) στο να εμπλακούν σε μια σχέση αλληλεξάρτησης, αντίθετη με οποιαδήποτε έννοια ελεύθερης οικονομικής δραστηριότητας, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός πλέγματος σχέσεων, που όλοι μας περιγράφουμε με τη λέξη "διαπλοκή".

 

Το πόσο σύνθετο και..."λεπτό" ζήτημα είναι αυτό της, λεγόμενης, "τακτοποίησης του ραδιοτηλεοπτικού πεδίου", φάινεται κι απ' το...σήριαλ που εκτυλίσσεται αυτήν την εποχή με το νόμο Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες....

 

Αν θέλετε, πάντως, να μάθετε με σωστό και πλήρη τρόπο την "αμαρτωλή" ιστορία της ελληνικής τηλεοπτικής  απορρύθμισης , συνιστούμε ανεπιφύλακτα το βιβλίο του κ. Στέλιου Παπαθανασόπουλου, γνωστού πανεπιστημιακού και θεωρητικού της επικοινωνίας, με τίτλο "Απελευθερώνοντας την Τηλεόραση. Μια απόπειρα καταγραφής και αποτίμησης της τηλεοπτικής απορρύθμισης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη". (εκδόσεις Καστανιώτης).

Η εντονότερη ίσως αίσθηση είναι ότι η μεταβολή του τηλεοπτικού πεδίου συνοδεύτηκε εκτός από μια πολιτική αναταραχή, με ασάφεια, έντονη αβεβαιότητα και σύγχυση ως προς τα που οδεύει ο νέος τηλεοπτικός χάρτης. Εμπορευματοποίηση, διεθνοποίηση, και βιομηχανοποίηση, νέοι παράγοντες, καταβαράθρωση της θεαματικότητας της κρατική τηλεόρασης, σύγχυση στα μέσα και στους στόχους ως προς την ανάπτυξη των νέων μέσων, αδυναμία ευελιξίας είναι μερικά από τα φαινόμενα που συνδέονται με την τηλεοπτική απορρύθμιση....

Η προσπάθεια της νυν αλλά και της εκάστοτε κυβέρνησης, όταν βέβαια υφίσταται τέτοια, να επιλύσει το γόρδιο δεσμό της διαπλοκής- που τράφηκε επί χρόνια μέσω των ραδιοτηλεοπτικών  συχνοτήτων  και εσχάτως μέσω διαδικτύου- , θα μπορούσε να παραλληλιστεί με "βόλτα σε ναρκοπέδιο"....

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.