Η "καραμέλα' περί προσωπικών δεδομένων δεν μπορεί να χρησιμοποιείται όποτε "μας" βολεύει, αλλά μόνο όταν όντως υφίσταται τέτοιο θέμα.

Όσοι εκτίθενται δημόσια, ειδικά όταν αναλαμβάνουν διοικητικό πόστο, υπόκεινται σε υποχρεωτική δημοσιοποίηση των οικονομικών τους δεδομένων. Το αυτό ισχύει και για αρκετές κατηγορίες επαγγελματιών, ως γνωστό. Μεταξύ αυτών και ημών, των δημοσιογράφων.

Εφόσον ο δημόσιος λόγος ελέγχεται, ο καθένας είναι υπεύθυνος για αυτό που λέει και, αντιστοίχως, πιθανότατα να υποστεί τις συνέπειες αυτών που λέει, εφόσον δεν μπορεί να τα αποδείξει.

Εάν ο δημοσιογράφος οφείλει να προστατεύει το κύρος των δημοκρατικών θεσμών, αποκρύπτοντας, ενίοτε, το χαμηλό επίπεδο των αιρετών εκπροσώπων του εκλογικού σώματος, είναι θέμα προς συζήτηση.

Μήπως, ακριβώς, ο δημοσιογράφος προστατεύει τους θεσμούς, όταν εκθέτει συμπεριφορές και πρακτικές που δεν συνάδουν μ' αυτούς;

Μήπως θα ήταν προτιμώτερο να μένουν πάντα ανοικτά τα μικρόφωνα και οι κάμερες, ειδικά σε συμβούλια αυτοδιοικητικής φύσεως, για να μπορούν οι πολίτες να διαμορφώσουν καλύτερη αντίληψη περί της ποιότητας των διαδικασιών αλλά και των συζητήσεων;

Η γυναίκα του Καίσαρα, εν τέλει, πρέπει να φαίνεται και τίμια ή απλά να δηλώνει- με ανοικτές τις κάμερες- πως είναι...;