Ο τρόπος που παρουσιάζονται οι ειδήσεις στην ελληνική τηλεόραση, μοιάζει περισσότερο με κακή ταινία καταστροφής παρά με ενημερωτική παραγωγή...

Δραματική μουσική, εσχατολογικό σπικάζ και σκηνοθεσία που προσιδιάζει σε σαπουνόπερα, κάνουν τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ που αναφέρονται σε κάτι το σύνηθες-χιόνι τον μήνα Δεκέμβριο, ας πούμε-, να μοιάζουν με περιγραφές του τέλους ή της δευτέρας παρουσίας.

Ας είναι καλά η..."σχολή" που δημιούργησαν οι διευθυντές ειδήσεων ιδιωτικών καναλιών, με προεξέχουσα φυσιογνωμία, βέβαια, τον κ. Σ. Μαλέλη αλλά και οι δημοσιογράφοι που βρήκαν στον νεολαϊκισμό, την παραπληροφόρηση και την, δήθεν, "καταγγελτική" δημοσιογραφία, την "Ιθάκη" που αναζητούσαν για να γίνουν κάποιοι...

Πολλά τα ονόματα "μεγαλο"- δημοσιογράφων που εξέθρεψαν το "τέρας" του ανορθολογικού μαξιμαλισμού και έθισαν, περαιτέρω, μια ασταθής-ούτως ή άλλως-πνευματικά κοινωνία, στα όρια της υστερίας...

Θυμηθείτε τις πυρκαγιές του 2007, τα ρεπορτάζ που ανέλυαν τι θα γινόταν αν ψηφίζαμε "όχι" στο περίφημο δημοψήφισμα του προπερασμένου καλοκαιριού, τις αναφορές στους πρόσφυγες, την υπεραπλουστευτική λογική με την οποία αντιμετωπίζονται θέματα εθνικά ή γεωπολιτικά...

Οι κάθε λογής "πραματευτάδες" της δημοσιογραφίας, έχουν ξεσαλώσει απ' τη στιγμή που η ιδιωτική τηλεόραση τους έκανε τόσο δημοφιλείς και, άρα, περιζήτητους απ' τους διαφημιστές...

Γιατί, αν πιστεύετε πως η δραματοποιημένη αντιμετώπιση μιας σφοδρής χιονόπτωσης είναι, απλά, μια συνήθεια ή ένας τρόπος να κάνει κανείς τη δουλειά του, μάλλον δεν γνωρίζετε πως λειτουργεί η αγορά.

Είναι αποδεδειγμένο πως όταν ο άνθρωπος βιώνει έντονα συναισθήματα φόβου, ανασφάλειας ή οργής, στρέφεται προς αυτό που λειτουργεί ως "ψυχικό τονωτικό", ειδικά για εμάς τους δυτικούς: Την κατανάλωση.

Η "τρομοκρατία" που ασκούν πολλά ΜΜΕ επάνω στους πολίτες, συχνά με ύπουλο και επιδέξιο τρόπο, αυξάνει τις πωλήσεις, όχι μόνο προϊόντων που σχετίζονται αντικειμενικά με κάποια κατάσταση αλλά και πολλών πραγμάτων που, με πρώτη ματιά, φαντάζουν "άσχετα" με τις πραγματικές ανάγκες του ατόμου ή μιας οικογένειας.

Έτσι λειτουργεί ο χρεωστικός καπιταλισμός ή μετα καπιταλισμός ή όπως αλλιώς θέλετε να τον ονομάσετε...

Η "καταστροφολαγνεία"- η οποία κατ' ουσία είναι "Θανατολαγνεία" γιατί αυτός είναι ο μεγαλύτερος, εσχατολογικός φόβος κάθε "ζώου"- οδηγεί στην αγορά του οτιδήποτε μπορεί να μας καλύψει, ψυχολογικώς,  και να "κουκουλώσει" την έμφυτη ανασφάλειά μας...

Χρειάζονται, βέβαια, ικανοί διαμεσολαβητές για να καταστεί αναγκαία η υπερκατανάλωση...Αυτό το αναλαμβάνουν οι καθοδηγητές γνώμης, δηλαδή και οι δημοσιογράφοι...

Οι τελευταίοι, όπως και οι πολιτικοί βέβαια, είναι ιδιαιτέρως χαμηλού επιπέδου τις τελευταίες δεκαετίες, στην πλειοψηφία τους, με αποτέλεσμα να χειροτερεύει και το επίπεδο του "μέσου" πολίτη...

Οι συνέπειες αυτού είναι πολύπλευρες και αν δεν μπορείτε να τις δείτε ή να τις αναγνωρίσετε ως τέτοιες, δεν είναι επειδή δεν υφίστανται αλλά επειδή, προφανώς είστε απασχολημένοι με το να σκέπτεστε πως θα σωθείτε απ' τη...δευτέρα παρουσία...