Στηλες - Ει εσεις οι απ' εξω

Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας: Ρέκβιεμ για ένα..."όνειρο"..(pics)

Στις 13 Αυγούστου του 2004, η Ελλάδα υποδέχτηκε αθλητές από κάθε γωνιά του πλανήτη, για την 28η σύγχρονη Ολυμπιάδα.

Ποιος δεν θυμάται την εντυπωσιακή τελετή έναρξης των αγώνων, όταν το όραμα του σκηνοθέτη Δημήτρη Παπαϊωάννου προκάλεσε ρίγη συγκίνησης, επιφωνήματα θαυμασμού και ενθουσιασμό, όχι μόνο σε εμάς, αλλά σ' ολόκληρο τον πλανήτη...

 

Ο συγκερασμός ιστορίας, πολιτισμικής εξέλιξης και λαϊκής κουλτούρας με το σύγχρονο γίγνεσθαι, δεν έχει, ίσως, ποτέ αποδοθεί με τόσο ολοκληρωμένο και άψογο αισθητικά τρόπο όσο εκείνη τη βραδιά στο Ο.Α.Κ.Α...

 

Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω από κοντά την πρόβα τζενεράλε της τελετής και πέρα από το μοναδικά οργανωμένο και αισθητικά άρτιο θέαμα που βίωσα, εντύπωση μου έκανε ο ενθουσιασμός και η αφοσίωση που ενέπνεε ο Παπαϊωάννου σε όλους όσους συμμετείχαν-και δεν ήταν λίγοι...-σε αυτή την, όπως και να το κάνουμε, θεατρική παράσταση επικών διαστάσεων...Όλοι, από τους τεχνικούς, τους ηθοποιούς έως και τον τελευταίο εθελοντή, ήταν απόλυτα συγκεντρωμένοι ως προς την επίτευξη ενός στόχου: Να κάνουν την υφήλιο να "παραμιλάει"...

 

Μοναδικές "παραφωνίες", η Bjork και η...Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη, οι μόνες άνισες "πινελιές" σε ένα, κατά τα άλλα, φαντασμαγορικό έργο, ωδή στον ελληνικό αλλά και τον παγκόσμιο πολιτισμό...A, και εκείνος ο ανεκδιήγητος που πήρε τη φλόγα και παραλίγο να "φάει" τα μούτρα του πριν την παραδώσει..

 

Σήμερα τι έχει απομείνει από τις "δόξες" εκείνες...;

 

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου συνεχίζει να γοητεύει με τις παραστάσεις του και έχει εξελιχθεί σε διεθνή "αστέρα", ως χορογράφος αλλά και σκηνοθέτης τελετών έναρξης σε αγώνες ή άλλες εκδηλώσεις. Να θυμίσουμε πως όταν επιλέχθηκε για την Αθήνα, πολλοί απόρησαν με  αυτό είτε γιατί δεν γνώριζαν το έργο του είτε γιατί περίμεναν κάποιον ήδη πασίγνωστο έλληνα του...εξωτερικού να πάρει τη δουλειά...

 

Πολλές ολυμπιακές εγκαταστάσεις αφέθηκαν στη μοίρα τους και "σαπίζουν" αργά αλλά σταθερά, όπως τα μνημεία κάποιου πολιτισμού που πέρασε πολύ γρήγορα από την ακμή στην απόλυτη παρακμή...

 

Και οι Έλληνες..; Μετά από επτά χρόνια λιτότητας, μνημονίων και κάκιστων πολιτικοοικονομικών επιλογών, αναζητούν, λυσσαλέα, μια οποιαδήποτε ακτίνα ελπίδας, με αποτέλεσμα να άγονται και να φέρονται από τον κάθε "επιτήδειο"...

 

Kανείς, πια,  δεν ξέρει που θα οδηγήσει το παιδί με την ελληνική σημαία η χάρτινη βαρκούλα...

 

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.