Συγκεκριμένα, ο Αντιδήμαρχος Τρίπολης, κατά την τοποθέτησή του στο πρόσφατο συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας που διεξήχθη στα Ιωάννινα, είπε, μεταξύ άλλων, την παρακάτω φράση:

"Καλούμαστε να διαχειριστούμε από την λάμπα που καίγεται μέχρι την κότα του γείτονα που λερώνει την αυλή του άλλου γείτονα."

Η αναφορά στο συμπαθές πουλερικό είχε, προφανέστατα, την εξής εννοιολογική σημασία: Ο α' βαθμός αυτοδιοίκησης οφείλει να ασχολείται και με θέματα που δεν είναι σοβαρά, ούτε άπτονται των αρμοδιοτήτων του, ωστόσο υφίσταται αντίστοιχες οχλήσεις από τους δημότες.

Παράλληλα, σύμφωνα πάντα με τον κ. Παπαδημητρίου, ο α' βαθμός αυτοδιοίκησης δεν λαμβάνει την πρέπουσα βοήθεια από την κεντρική εξουσία, ενώ είναι αυτός που λογοδοτεί καθημερινά απέναντι στον πολίτη-η τελευταία αντίληψη είναι πολύ της "μοδός" τελευταία..

Επί της ουσίας, θα λέγαμε πως, αφενός έχει δίκαιο ο κ. Αντιδήμαρχος, αφετέρου οι αιρετοί είναι εκείνοι που ευθύνονται, πρωτίστως, για το ότι συρρέουν στα γραφεία τους δημότες με τα πιο "απίθανα" αιτήματα...

Έτσι έχουν εκπαιδευτεί, βλέπετε, οι δημότες, μέσω των πελατειακών σχέσεών τους, με όλα τα επίπεδα εξουσίας στην ημεδαπή...

Αναπόφευκτα, λοιπόν, και η...κότα του γείτονα, αποτελεί θέμα που θα πρέπει να επιλυθεί από τον αιρετό, σε συμβολικό ή κυριολεκτικό επίπεδο...