Στηλες

ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ: Η μοιραία του ελληνικού κινηματογράφου

Η Ζωή Λάσκαρη είναι Ελληνίδα ηθοποιός, μια από τις διασημότερες σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη στις 14 Δεκεμβρίου του 1940 σύμφωνα με την εφημερίδα Aπογευματινή, διοργανώτρια των καλλιστείων που συμμετείχε ή του 1944 σύμφωνα με την ίδια την ηθοποιό.

 


Στα τέλη της δεκαετίας του '60 θεωρείται μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη μια από τις εμπορικότερες σταρ του ελληνικού κινηματογράφου.

 


Tο βράδυ του Σαββάτου 20 Iουνίου 1959, στην "φαντασμαγορικήν χοροεσπερίδα εις τα Aστέρια της Γλυφάδας, εξελέγη "Σταρ Eλλάς 1959" η 18ετίς δεσποινίς Ζωΐτσα Kουρούκλη, με το ψευδώνυμον "Aμαρυλλίς" (αριθμός 12), υπό τας επευφημίας του πλήθους που είχε κατακλύσει το κέντρον". Mάλιστα, στην ίδια εκδήλωση –παρουσία Λάμπρου Kωνσταντάρα και Xριστίνας Σύλβα– απενεμήθη ο τίτλος της "μις Eλληνίδος 1959" στην επίσης μετέπειτα ηθοποιό Πάρις Λεβέντη, που συμμετείχε στον διαγωνισμό με το ψευδώνυμο "Kαρυάτιδα". Στα στοιχεία που έδινε καθημερινώς για τις επικρατέστερες της στέψεως η εφημερίδα Aπογευματινή, αναφέρεται (Tετάρτη, 10/6/1959) ότι "η "Aμαρυλλίς" εγεννήθη εις την Θεσσαλονίκην έχει ύψος 1,68 μ. βάρος 57 κιλά περίμετρο θώρακος 0,88 μέσης 0,62 και λεκάνης 0,93".

Στις 26 Iουλίου στο Λονγκ Mπητς των Hνωμένων Πολιτειών, η Zωή Λάσκαρη διαγωνίστηκε αξιοπρεπώς για την ανάδειξη "Mις Yφήλιος 1959".


Τόσο εντυπωσιακή που έπιασε κατευθείαν το μάτι του Φίνου. Του ανθρώπου που όχι μόνο έπαιξε τον ρόλο του πατέρα που έχασε τόσο νωρίς, αλλά και 'πάσχισε' (σ.σ. την ένοιαζε περισσότερο να ζήσει, παρά να δουλέψει) να την μετατρέψει στην δική μας Brigitte Bardot.


Ακόμη και αν το επίθετο Λάσκαρη (από το πραγματικό της, Κουρούκλη, που άλλαξε για να μην γίνεται σύγχυση με την ξαδέλφη που ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια) το οφείλει στον Γιάννη Δαλιανίδη, που το εμπνεύστηκε από ένα δρόμο στην Κυψέλη.

 

 


Ο Φιλοποίμην ήταν που της έκλεισε αποκλειστικό συμβόλαιο και της έριξε την πρώτη "σπρωξιά" στον Κατήφορο. Την ταινία που την έκανε πρωτοκλασάτη σταρ από τα 17 της.


Η εικόνα που διαμόρφωσε μέσα από τις ταινίες της ήταν αυτή μιας δυναμικής και μοιραίας γυναίκας, ενώ αποτελούσε το κρυφό απωθημένο πολλών αντρών. Πολλές οι επιτυχίες στις οποίες πρωταγωνίστησε όπως Μερικοί το προτιμούν κρύο, Νόμος 4000, Κορίτσια για φίλημα, Στεφανία, Μια κυρία στα μπουζούκια, Οι θαλασσιές οι χάντρες και πολλές άλλες.

 


Συνεργάστηκε με άλλα μεγάλα και αγαπημένα ονόματα, όπως Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, Αλέκος Αλεξανδράκης, Φαίδων Γεωργίτσης, Νίκος Κούρκουλος κ.ά.


"Δεν χρωστάω σε κανέναν παρά μόνο στον Φίνο. Και ίσως και σε μερικούς αγαπημένους ανθρώπους, που έτσι κι αλλιώς δεν θα μου ζητήσουν τίποτα και ποτέ πίσω. Αυτό είναι η πρώτη αρχή της μαγκιάς, να μην είσαι υποθήκη κανενός".


Ούτε υπάρχει κάτι καινούργιο να ειπωθεί για τους έρωτες της, αφού αυτό είναι ένα κεφάλαιο που έχει λήξει εδώ και 36 χρόνια. Όταν δηλαδή η Ζωή μπήκε στο γραφείο του Λυκουρέζου για μια υπόθεση με ένα συμβόλαιο με Γερμανούς και -τρεις μήνες μετά-βρέθηκε παντρεμένη. Παρόλο που, όπως είχε πει,  "δεν ήθελα δεσμεύσεις εκείνη την εποχή. Είχα μόλις βγει από έναν αποτυχημένο γάμο". Με τον γνωστό δικηγόρο έχουν μία κόρη, τη Μαρία - Ελένη (πρώην σύζυγος του ηθοποιού Απόστολου Γκλέτσου). Από προηγούμενο γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο απέκτησε άλλη μία κόρη, τη Μάρθα (που είχε παντρευτεί τον Βλάσση Μπονάτσο).

 


'Έχω ερωτευτεί μέχρι θανάτου. Έχω πέσει στα πατώματα, έχω φάει κλοτσιές, έχω φάει κέρατο. Γιατί ερωτευόντουσαν την Λάσκαρη κι όχι τη Ζωή. Ξυπνούσαν και έλεγαν 'τι σταρ είναι αυτή να μαγειρεύει, να πλένει και να φροντίζει το σπίτι';''
 


Άλλωστε το πραγματικό ταλέντο της Λάσκαρη ήταν ο τρόπος που έζησε και συνεχίζει την ζωή της. Δηλαδή με λαιμαργία. Έχοντας αποφασίσει να μην αφήσει καμία στιγμή να πάει πεταμένη. Να μην παραχωρήσει ούτε μια ίντσα από το ζωτικό της χώρο για χάρη των θαυμαστών ή της υστεροφημίας της.
 


"Η Αλίκη έζησε ολόκληρη τη ζωή της με το σαράκι της πρωτιάς. Να κόψει το νήμα πρώτη. Και τα κατάφερε. Δεν θα βγάλει ποτέ ξανά αυτός ο τόπος Αλίκη. Ποιος έχει τα κότσια να σπάσει όλα τα ρεκόρ για να απολαύσει το χειροκρότημα με τίμημα την απόλυτη μοναξιά;"
 


"Δεν έκανα ποτέ κάτι για την υστεροφημία μου. Μεριμνώντας για την αθανασία λησμονείς τον θάνατο που καραδοκεί ανά πάσα στιγμή και έτσι δεν ζεις τίποτα"

 

 


Bίντεο


Μετά την πτώση του εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, αν και στράφηκε αποκλειστικά στο θέατρο, πρόλαβε να συμμετάσχει και σε ταινίες βίντεο. Η βιντεοταινία H Γυναίκα της πρώτης σελίδας, σε σκηνοθεσία του Nίκου Φώσκολου, κυκλοφόρησε το 1987 σε τρία μέρη (τρεις VHS κασσέτες), και το 1990 προβλήθηκε στο κανάλι Mega, ως σειρά 12 επεισοδίων. Η πρεμιέρα της σειράς πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 1990. Η προβολή της γινόταν κάθε Δευτέρα και Τετάρτη.
Στην βιντεοταινία του Mανούσου Mανουσάκη Aντίστροφη Πορεία,(1987), στον ρόλο μιας εκδότριας μεγάλης εφημερίδας, συμπρωταγωνίστησε με τον Aλέκο Aλεξανδράκη.


Φιλμογραφία



1961 Ο κατήφορος - Ο ατσίδας
1962 Νόμος 4000 - Χωρίς ταυτότητα - Μερικοί το προτιμούν κρύο
1963 Ίλιγγος - Ένα κορίτσι για δύο
1964 Εγωισμός - Κορίτσια για φίλημα
1965 Τέντυ μπόι αγάπη μου - Ιστορία μιας ζωής
1966 Στεφανία - Δάκρυα για την Ηλέκτρα
1967 Οι θαλασσιές οι χάντρες
1968 Όλγα, αγάπη μου - Μια κυρία στα μπουζούκια - Γυμνοί στο δρόμο
1969 Αγάπη για πάντα
1970 Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο
1971 Μαριχουάνα στοπ
1972 Αιχμάλωτοι του μίσους
1973 Στον αστερισμό της Παρθένου
1974 Εραστές του ονείρου
1982 Αναμέτρηση


Θέατρο


Το 1966 κάνει την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Κύπρο με τα έργα Μιας πεντάρας νιάτα των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, Η παγίδα του Pομπέρ Τομά και το Βαθιά γαλάζια θάλασσα του Ράτιγκαν. Στις θεατρικές σκηνές της Αθήνας εμφανίζεται το 1970 με το έργο του Γιάννη Δαλιανίδη Μαριχουάνα Στοπ ενώ ακολουθούν η μεγάλη θεατρική επιτυχία Εραστές του ονείρου του Γιάννη Δαλιανίδη μαζί με τον Tόλη Bοσκόπουλο (1972). Aκολούθως, Ο άνθρωπος που γύρισε από τον γύψο των Κώστα Καραγιάννη και Νίκου Καμπάνη, Πώς να κερδίσετε τον άντρα σας του Σμιθ (1975), Ξυπόλητη στο Πάρκο του Νηλ Σάϊμον (1977) και Η κυρία του Μαξίμ του Ζωρζ Φεϊντό (1979).


Παράλληλα συμμετείχε σε μεταφορές θεατρικών έργων για την τηλεόραση, από το αντίστοιχο τμήμα της EPT. Ακολουθούν τα θεατρικά έργα: Φρύνη η εταίρα του Γιώργου Ρούσσου (1980), Παντρεύομαι τον άντρα μου του Νόρμαν Κράσνα (1980), Εγώ, εσύ και ο άλλος του Τζιν Κερ (1982), Οι άντρες προτιμούν τις ξανθέ» της Ανίτα Λος (1983), Μις Πέπσι του Μπρουνό (1984) και Η Ντόρις και ο γυαλάκιας του Μπιλ Μάνχοφ (1984).


Το 1990 ο Μίνως Βολανάκης την σκηνοθετεί στην μεγάλη θεατρική επιτυχία Καινούρια Σελίδα του Νηλ Σάϊμον και το 1994 ο Ανδρέας Βουτσινάς στο Ορφέας στον Άδη του Τέννεση Ουίλιαμς, σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ. Aκολουθούν τα έργα: Τρελοί για έρωτα του Σαμ Σέπαρντ (1995), Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ του Άλμπι (1996), πάλι σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ, Τρεις ψηλές γυναίκες του Άλμπι (1996), Τρωάδες του Ευριπίδη (1996), Το μακρύ ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα του Eυγένιου Ο’ Νηλ (1997), Η συνάντηση του Νάντας (2000), Σκηνές Γάμου του Άλμπι (2000), σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, Ευαίσθητη Ισορροπία του Άλμπι (2003), Διαμάντια και μπλουζ της Λούλας Αναγνωστάκη (2006), Άλμα Μάλερ του Ρον Χάρτ (2009), Ρόουζ του Μάρτιν Σέρμαν (2011) και Ωραία Xρόνια του Xάρολντ Πίντερ (2013).


Στο θέατρο συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες: Μιχάλη Κακογιάννη, Ανδρέα Βουτσινά, Μίνω Βολανάκη, Σταμάτη Φασουλή, Άντολφ Σαπίρο, Σταύρο Τσακίρη, Αθανασία Καραγιαννοπούλου, Γιώργο Ρεμούνδο, Γιώργο Θεοδοσιάδη, Δημήτρη Νικολαΐδη, Κωστή Μιχαηλίδη, Κώστα Μπάκα, Αντώνη Αντωνίου, Γιάννη Δαλιανίδη.

 


ΠΗΓΗ: el.wikipedia.org/ oneman.gr

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.