"Aντισυστημικός" ο θριαμβευτής των Αμερικανικών εκλογών, Ντόναλντ Τραμπ; Όχι, φυσικά!

Μόνο άνθρωποι ανενημέρωτοι περί των πρακτικών που ακολούθησε κατά την πρώτη του θητεία ο Ντόναλντ, μπορούν να ισχυριστούν πως ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ κατατάσσεται στους λεγόμενους "αντισυστημικούς" πολιτικούς.

Φυσικά, ρητορικώς, εμφανίζει πολλά "ψήγματα" μιας δήθεν "αντισυστημικότητας", επιλέγοντας προσεκτικά τα θέματα: Ο περιώνυμος τοίχος στα σύνορα Μεξικού-ΗΠΑ, η αντι-woke τάση, η απαγόρευση των εκτρώσεων (pro-life movement), αναφορές σε..."θεούς και δαίμονες" και άλλα τέτοια...

Και, κυρίως, όλα αυτά "πασπαλισμένα" με μπόλικο πατριωτισμό- της οκάς..-, όπως είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, των απανταχού εθνικο-λαϊκιστών.

Το δυσάρεστο είναι πως ο Ντόναλντ αποτελεί, αδιαμφισβήτητα, "success story" πολιτικού ανδρός, μέσα στον στρεβλωμένο και ημιπαράφρονα κόσμο που ζούμε.

Φανταστείτε πως ο εν λόγω προκάλεσε τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου 2020 (με την εισβολή ενός όχλου οπαδών του στο Καπιτώλιο), σιγοντάριζε τους ακραία "λούμπεν" υποστηρικτές του όταν αυτοί ήθελαν να κρεμάσουν τον πρώην δικό του Αντιπρόεδρο, Μάικ Πενς, ακόμα και σήμερα δεν έχει παραδεχθεί ως "νόμιμο" το αποτέλεσμα των Προεδρικών εκλογών του 2020 στις ΗΠΑ και, συν τοις άλλοις, έχει καταδικαστεί για σωρεία αδικημάτων.

Όσον αφορά το "μύθο" περί "φιλειρηνισμού" του: Εδώ, πραγματικά, γελάνε και τα..drones που δολοφόνησαν τον Ιρανό αξιωματούχο Σουλεϊμανί, επί Προεδρίας Τραμπ… Είναι αλήθεια πως οι Ρεπουμπλικανοί, εσχάτως, είναι λιγότερο παρεμβατικοί, ιστορικά, στα τεκταινόμενα επάνω στον πλανήτη- τουλάχιστον, όσον αφορά τις στρατιωτικές παρεμβάσεις. Ωστόσο, αυτό δεν οφείλεται σε κάποια, δήθεν, "πασιφιστική" τους τάση- είναι γεγονός πως έχουν γίνει πλείστες όσες στρατιωτικές ενέργειες επί Ρεπουμπλικάνων Προέδρων-, αλλά, κυρίως, σε μια οικονομικίστικη, εσωστρεφή λογική που προτάσσει τα εντός της Αμερικανικής Ηπείρου θέματα.

Ειδικά ο Τραμπ, κατά την πρώτη του θητεία, έκανε, μεταξύ άλλων, τα εξής: Ξεκίνησε μια φάση έντονου οικονομικού "πολέμου" με την Κίνα, προσπάθησε να "ξεπλύνει" τον Ρώσο Πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν, παρουσιάζοντάς τον ως "μεγάλο δημοκρατικό ηγέτη", εκβίασε Αμερικανούς αξιωματούχους για να πετύχει ιδιοτελείς σκοπούς, "έκλεισε" τον Δημόσιο Τομέα για να εκβιάσει τους Δημοκρατικούς ως προς την ψήφιση νομοσχεδίου, επιτέθηκε, λεκτικά, με σφοδρότητα εναντίον δημοσιογράφων, καλλιτεχνών και πολιτικών του αντιπάλων, στοχοποιώντας τους σε σημείο επικίνδυνο, μείωσε τη φορολογία σε μια σειρά από τεράστιες εταιρείες και δεν άφησε να "περάσουν" νομοσχέδια προστασίας των εργαζομένων.

Είναι πολύ μεγάλος ο κατάλογος με αυτά που έκανε ο Ντόναλντ και τα οποία δεν είχαν προηγούμενο στην πολιτική ιστορία της Δύσης- τουλάχιστον, σε τόσο υψηλό επίπεδο.

Η δολοφονική απόπειρα εναντίον του, θα μπορούσε, άνετα, ν' αποδοθεί στον τρόπο που ο ίδιος αντιλαμβάνεται την πολιτική και τις πρακτικές της. "Όποιος σκορπάει ανέμους, θερίζει θύελλες", αναφέρει η παροιμιώδης έκφραση και αυτό, ακριβώς, θα νιώσουν στο "πετσί" τους οι πολίτες των ΗΠΑ κατά την επόμενη τετραετία.

Και να σκεφθεί κανείς πως αυτός ο άνθρωπος είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στις ΗΠΑ κι έχει πολλούς θαυμαστές ανά την υφήλιο....Χαρακτηριστικό, κι αυτό, δείγμα, της παρακμής αλλά και του φόβου που βιώνει η ανθρωπότητα....

Φαίνεται πως έχει απόλυτο δίκιο ο αρθρογράφος των "Times"- και πάλαι ποτέ στέλεχος των Βρετανών Συντηρητικών, Ντέηβιντ Φίνκελστάιν, ο οποίος έγραφε πριν τη δεύτερη επικράτηση του Τραμπ πως είναι ανησυχητικά μεγάλος ο αριθμός των πολιτών στη Δύση που δεν ενδιαφέρεται για τις "φιλελεύθερες, δημοκρατικές νόρμες" αλλά, μάλλον, αποκλειστικά για την τιμή των καυσίμων και την, εν γένει, αγοραστική του δύναμη.