Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Νεαπόλεως Ἀμβροσίου τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἐτελέσθη τήν Πέμπτη 12/5/2022, στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως.

Στήν Ἀκολουθία προέστη ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος, ὁ ὁποῖος καί ὁμίλησε, μεταφέροντας τίς εὐχές τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. Θεοφίλου, τόν ὁποῖο ἐκπροσωποῦσε. Συμμετεῖχαν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος κ. Γεώργιος, ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος, ἐκπρόσωπος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἀλεξάνδρου, ὁ ὁποῖος ἀπουσίαζε λόγῳ ἀσθενείας, ὁ Ἔξαρχος τοῦ Παναγίου Τάφου ἐν Ἑλλάδι Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Ραφαήλ καί Κληρικοί τῆς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας καί ἀπό ἄλλες Μητροπόλεις.

Ἐκ μέρους τῆς Μητροπόλεως ὁμίλησε ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Σωτήριος Ἀθανασούλιας, Ἐφημέριος τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως. Τέλος, ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος μετέφερε τίς εὐχές τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἀλεξάνδρου καί εὐχαρίστησε τούς προσελθόντας Ἀρχιερεῖς, τούς Ἱερεῖς, τήν Διευθύνουσα τοῦ Γηροκομείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί τό προσωπικό τοῦ Ἱδρύματος.

Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Νεαπόλεως Ἀμβρόσιος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἐκοιμήθη χθές Τετάρτη 11/5/2022 στήν Τρίπολη, φιλοξενούμενος τήν τελευταία ἑπταετία στό Δεκάζειο Ἐκκλησιαστικό Γηροκομεῖο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας στήν Τρίπολη, εὐγενεῖ φροντίδι τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου κ. Ἀλεξάνδρου. Ἡ ταφή του ἔγινε στό Δημοτικό Κοιμητήριο Ἁγίας Τριάδος Τριπόλεως. Εὐχόμεθα ἡ μνήμη του νά εἶναι αἰωνία, ὅλοι δέ ἐμεῖς νά ἔχομε τήν εὐχή του.

Ὁ Ἐπικήδειος Λόγος τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου.

Θεοφιλέστατε ἅγιε Τεγέας κ. Θεόκλητε, ἐκπρόσωπε τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἀλεξάνδρου,

Εὐλαβεῖς Πρεσβύτεροι,

Φιλόχριστον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας,

Μετά λύπης πολλῆς, ἐπληροφορήθημεν τήν πρός Κύριον ἐκδημίαν τοῦ ἀγαπητοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ ἡμῶν, συλλειτουργοῦ ἡμῶν γενομένου, Μητροπολίτου Νεαπόλεως κυροῦ Ἀμβροσίου.

Λυπούμεθα σήμερον πρό τοῦ σκηνώματος αὐτοῦ, λύπην οὐχί πρός θάνατον, ὡς «οἱ μή ἔχοντες ἐλπίδα», ἀλλά λύπην, τήν ὁποίαν ἐλυπήθη ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός δακρύζων πρό τοῦ τάφου τοῦ τετραημένου φίλου Αὐτοῦ Λαζάρου.

Ἐπ' ἐλπίδι ζωῆς αἰωνίου, λοιπόν ἀδελφοί, ἀναμιμνησκόμεθα τόν ἀγαπητόν ἀδελφόν ἡμῶν καί ἀξιοχρέως ἀναφέρομεν περί αὐτοῦ, ὅτι ἐκ τῆς μικρᾶς ἡλικίας αὐτοῦ προσῆλθεν ἐκ τῆς γενετείρας αὐτοῦ πατρίδος τοῦ Πειραιῶς εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, ἐφοίτησεν εἰς τήν Πατριαρχικήν Σχολήν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καί μετά τήν ἀποφοίτησιν αὐτοῦ ἐνετάχθη εἰς τήν Ἁγιοταφιτικήν ἡμῶν Ἀδελφότητα, χειροτονηθείς διάκονος καί ἱερεύς.Ἐσπούδασε Θεολογίαν εἰς τό Πανεπιστήμιον Ἀθηνῶν καί ὑπηρέτησεν εὐόρκως καί ἐν ἀφοσιώσει εἰς διαφόρους διακονίας τοῦ Πατριαρχείου, ὡς Τελετάρχης καί Εἰσηγητής τῶν Πατριαρχείων, ὡς Βιβλιοφύλαξ, Ἀρχειοφύλαξ, Καθηγητής τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς, Ἡγούμενος τοῦ Θεομητορικοῦ Μνήματος ἐν Γεθσημανῇ, Πατριαρχικός Ἐπίτροπος ἐν Ἄκρῃ. Τό σωτήριον ἔτος 1981 ἐξελέγη καί ἐχειροτονήθη Ἀρχιεπίσκοπος Νεαπόλεως καί τό 1999 ὠνομάσθη Μητροπολίτης.

Τά τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς αὐτοῦ ἠσθένησε καί ἐγένετο δεκτός καί ἐφιλοξενήθη τῇ εὐγενεῖ φροντίδι καί μερίμνῃ τοῦ ἁγίου Μαντινείας εἰς τόν Οἶκον Εὐγηρίας τῆς θεοσώστου Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας. Προηγουμένως δέ, ἐδέχθη τοιαύτην φιλάδελφον φιλοξενίαν ὑπό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας.

Ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης, τήν ὁποίαν ἐκπροσωπῶ μετά τοῦ ἐν Ἄθήναις Ἐξάρχου τοῦ Παναγίου Τάφου Ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Ραφαήλ κατ' ἀνάθεσιν τῆς Α.Θ. Μακαριότητος τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ΄, ἐκφράζει τάς βαθυτάτας της εὐχαριστίας εἰς τήν αὐτοῦ Σεβασμιότητα καί τό ἀόκνως ἐργαζόμενον πρόθυμον καί εὐγενές προσωπικόν τοῦ Δεκαζείου Γηροκομείου.

Προπέμποντες γοῦν σήμερον τόν ἐκλιπόντα ἀδελφόν ἡμῶν εἰς τήν τελευταίαν αὐτοῦ ἐπίγειον κατοικίαν καί τήν μόνιμον οὐράνιον, παρακαλοῦμεν ὀφειλετικῶς τόν Κύριον τῆς ζωῆς, ὅπως παρίδῃ πᾶν ἑκούσιον ἤ ἀκούσιον ἁμάρτημα αὐτοῦ καί ἀξιώσῃ αὐτόν τῆς ἀενάου Ἀναστάσιμου μακαριότητος καί κοινωνίας μετά τῶν ὁσίων καί δικαίων.

Εἴη αἰωνία ἡ μνήμη του!

Ἡ Ἐπικήδειος Προσφώνησις τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Σωτηρίου Ἀθανασούλια.

Πανιερώτατε Μητροπολῖτα Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιε, ἐκπρόσωπε τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. Θεοφίλου,

Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος κ. Γεώργιε,

Θεφιλέστατε Ἐπίσκοπε Τεγέας κ. Θεόκλητε, ἐκπρόσωπε τοῦ σεπτοῦ Ποιμενάρχου ἡμῶν, Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἀλεξάνδρου,

Πανοσιολογιώτατε Ἔξαρχε τοῦ Παναγίου Τάφου ἐν Ἑλλάδι κ. Ραφαήλ,

σεβαστοί πατέρες καί ἀδελφοί,

εὐλογημένε Λαέ τοῦ Κυρίου,

Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, ἡ Ἱερά Μητρόπολις Μαντινείας καί Κυνουρίας, ὁμοῦ μετά τοῦ παλαιφάτου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, προπέμπει σήμερα στήν αἰωνιότητα τόν μακαριστό Μητροπολίτη Νεαπόλεως καί Σαμαρείας κυρό Ἀμβρόσιο. Τόν Ἀρχιερέα τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας, ὁ ὁποῖος, ἄν καί διακόνησε σέ τόπους μακρυνούς, ἀλλά τούς πλέον ἡγιασμένους, συνδέθηκε στενά μέ τήν Μητρόπολή μας, λόγῳ τῆς μακρᾶς φιλίας του μέ τόν σεπτό Ποιμενάρχη μας κ. Ἀλέξανδρο καί λόγῳ τῆς γνωριμίας του μέ πάμπολλους προσκυνητές, πού κατέφθαναν στήν Ἁγία Γῆ, γιά νά προσκυνήσουν τούς τόπους ὅπου ὁ Κύριός μας ἔζησε καί περιεπάτησε, «ἐσταυρώθη δι’ ἡμᾶς» καί «ἀνέστη ἐκ νεκρῶν ... ζωήν χαρισάμενος».

Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Νεαπόλεως κυρός Ἀμβρόσιος, κατά κόσμον Νικόλαος Ἀντωνόπουλος, ἐγεννήθη στόν Πειραιᾶ τῷ 1934. Μετέβη στά Ἱεροσόλυμα τῷ 1953, γιά νά φοιτήσει στήν ἐκεῖ Πατριαρχική Σχολή, ἀπό τήν ὁποία ἀπεφοίτησε τῷ 1959. Ἐκεῖ ἐκάρη Μοναχός καί ἐχειροτονήθη Διάκονος τῷ 1957 καί Πρεσβύτερος τῷ 1962 καί διωρίσθη Τελετάρχης καί Εἰσηγητής τῶν Πατριαρχείων. Τῷ 1963 ἔλαβε τό ὀφφίκιο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου.

Ἐν συνεχείᾳ σπούδασε τήν ἱερά Ἐπιστήμη στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Διετέλεσε Βιβλιοφύλαξ, Ἀρχειοφύλαξ, Καθηγητής τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς, Ἡγούμενος τοῦ Θεομητορικοῦ Μνήματος στήν Γεθσημανῇ καί τῷ 1979 διωρίσθη Πατριαρχικός Ἐπίτροπος στήν Ἄκρα.

Τόν Μάρτιο τοῦ 1981 ἐξελέγη καί ἐχειροτονήθη Ἀρχιεπίσκοπος Νεαπόλεως τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, τῷ δέ 1999 ἀνυψώθη σέ Μητροπολίτη τῆς ἴδιας ἐκκλησιαστικῆς Ἐπαρχίας. Τῷ 2001 διωρίσθη Μέλος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί Πατριαρχικός Ἐπίτροπος στή Βηθλεέμ.

Συνώδευσε τόν μακαριστό Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Βενέδικτο στίς ἐπίσημες ἐπισκέψεις του στήν Κωνσταντινούπολη, στή Ρωσία, στήν Ἀμερική, στήν Ἀγγλία καί στή Σερβία. Διετέλεσε μέλος τῆς Πατριαρχικῆς Ἀντιπροσωπείας στήν ἐνθρόνιση τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Μαξίμου στή Βουλγαρία καί ἐξεπροσώπησε τό Πατριαρχεῖο καί τόν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων σέ διάφορες ἀποστολές.

Περισσότερο, ὅμως, διεκρίθη γιά τό λειτουργικό καί διδακτικό του ἔργο, γιά τά φλογερά του κηρύγματα καί γιά τίς ἐνθουσιῶδεις ξεναγήσεις του στά πανάγια προσκυνήματα. Μέσῳ αὐτῶν δημιούργησε, ἰσχυρές πνευματικές σχέσεις μέ Ἀρχιερεῖς, Κληρικούς καί ἁπλούς προσκυνητάς, ἐπωνύμους καί ἀνωνύμους. Πλείστους ἐξ αὐτῶν φιλοξένησε, διακόνησε καί διευκόλυνε στά ἐκεῖ προσκυνήματά των. Κληρικοί καί λαϊκοί τῆς Μητροπόλεώς μας καί πολλοί ἄλλοι ἐνθυμοῦνται μέ συγκίνηση τήν ἀγάπη, τό ἐνδιαφέρον καί τόν ζῆλο, μέ τόν ὁποῖο μετέδιδε τό φρόνημα, τήν παράδοση καί τό βίωμα τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας. 

Τούς πνευματικούς δεσμούς του μέ διάφορα πρόσωπα διετήρησε μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του. Τό τελευταῖο διάστημα ἐπεσκέπτετο συχνά τή Μητρόπολή μας, διέμενε κατά διαστήματα ἐδῶ, ἱερουργοῦσε, ἐκήρυττε, συνεβούλευε. Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Ἀλέξανδρος τόν δεχόταν σάν ἀγαπητό ἀδελφό, τόν περιέβαλε μέ ἰδιαίτερη ἀγάπη καί σεβασμό, τόν τιμοῦσε δεόντως. Ἡ Μητρόπολις Μαντινείας καί Κυνουρίας ἔγινε τό σπίτι του καί οἱ Κληρικοί της ἔγιναν οἱ ἀδελφοί του, τά τέκνα του καί οἱ οἰκεῖοι του.

Ὅταν οἱ δυνάμεις του ἄρχισαν πλέον νά τόν ἐγκαταλείπουν, θέλησε νά φιλοξενηθεῖ στό Δεκάζειο Ἐκκλησιαστικό Γηροκομεῖο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας, ἐδῶ στήν Τρίπολη, ὅπου διέμεινε τήν τελευταία ἑπταετία, δεχόμενος τήν στοργή, τήν  φροντίδα καί τίς ὑπηρεσίες τῆς Διευθύντριας τοῦ Ἱδρύματος κ. Θεοδώρας Μπρακουμάτσου, τῶν ἐργαζομένων καί τοῦ προσωπικοῦ τοῦ Γηροκομείου. Δέν εἶναι, λοιπόν, καθόλου τυχαῖο, τό ὅτι ἐδῶ, στόν Μητροπολιτικό καί Καθεδρικό τοῦτο Ναό, τελεῖται ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία του, καί ἐδῶ, στήν Ἀρκαδική γῆ, θά ταφεῖ τό σεπτό σκήνωμά του.

Ἐνθυμούμεθα μέ συγκίνηση τούς χειμαρώδεις λόγους του, τίς μακρές νουθεσίες του, τίς ἐκτενεῖς διηγήσεις του, τήν ἀστείρευτη πηγή τῶν λόγων του. Ἐκφράζοντας δέ τήν ἀγάπη, τή συγκίνηση, τήν κατ’ ἄνθρωπο θλίψη γιά τόν προσωρινό ἀποχωρισμό, ἀλλά καί τήν ἀναστάσιμη ἐλπίδα καί προσδοκία, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Ἀλεξάνδρου, ὁ ὁποῖος λόγῳ ἀνωτέρας βίας ἀπουσιάζει ἀπό τήν ἱερά αὐτή σύναξη, ὅλων τῶν Κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἀλλά καί τοῦ εὐσεβοῦς Λαοῦ, εὐχόμεθα ἐκ βάθους καρδίας ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου, ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν Ἰησοῦς Χριστός, νά ἀναπαύῃ μετά τῶν Δικαίων καί τῶν Ἁγίων τήν ψυχή τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Νεαπόλεως Ἀμβροσίου, ἡ μνήμη αὐτοῦ νά εἶναι αἰωνία, ἡμεῖς δέ πάντες, οἱ ζῶντες καί περιλειπόμενοι νά ἔχωμε τήν εὐχή του καί τήν ἐξ ὕψους εὐλογία του.

ΧΑΜπίτας