Σαν Σημερα: Προσωπα

ΦΛΕΜΙΝΓΚ: Ο άνθρωπος που έσωσε εκατομμύρια κόσμο

Άγγλος μικροβιολόγος, που δικαίως μπορεί να συμπεριληφθεί στους σωτήρες της ανθρωπότητας, αφού με την ανακάλυψη του ισχυρότατου αντιβιοτικού, που ακούει στο όνομα πενικιλίνη, συνέβαλε αποφασιστικά στη σωτηρία εκατομμυρίων ανθρώπων. Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ.

 

Ο βιολόγος Αλεξάντερ Φλέμινγκ (Alexander Fleming) γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου του 1881, σ’ ένα μικρό αγρόκτημα του Λόκφιλντ της Σκοτίας. Ήταν το τρίτο από τα επτά παιδιά της οικογένειας.

 


Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πολυτεχνείο του Λονδίνου το 1897, βρήκε μια δουλειά γραφείου, όπου παρέμεινε ως το 1901, οπότε αποφάσισε να σπουδάσει Ιατρική στο Νοσοκομείο "St. Mary". Τα επόμενα χρόνια εργάστηκε ως βοηθός στην ερευνητική ομάδα του Άλμροθ Ράιτ, δείχνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη βακτηριολογία.

 

Το 1915, ο Φλέμινγκ παντρεύτηκε την ιρλανδή νοσοκόμα Sarah Marion McElroy, με την οποία απέκτησε και τον μοναχογιό του, Ρόμπερτ, ο οποίος θα ακολουθούσε τα κλινικά βήματα του πατέρα του και θα γινόταν ικανότατος παθολόγος.



Το 1949 ωστόσο η Sarah πέθανε, με τον χήρο Φλέμινγκ να ξαναπαντρεύεται λίγο αργότερα, το 1953, τη διαπρεπή ελληνίδα συνάδελφό του στο νοσοκομείο St. Mary, δρ. Αμαλία Κουτσουρή-Βουρέκα, η οποία θα έμενε βέβαια γνωστή ως... Αμαλία Φλέμινγκ!


Όταν ξέσπασε ο πόλεμος μεταξύ της Μ. Βρετανίας και της Αγγλίας, ο Φλέμιγκ κατατάχθηκε στο ιατρικό σώμα του βασιλικού στρατού. Εργάστηκε για την ανάπτυξη μιας θεραπείας που θα μείωνε τους θανάτους στρατιωτών από τις διάφορες μολύνσεις, υποστηρίζοντας ότι τα αντισηπτικά δεν ήταν αρκετά αποτελεσματικά. Ωστόσο, το εγχείρημά του απορρίφθηκε, κυρίως λόγω έλλειψης κονδυλίων.


Μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Φλέμινγκ επέστρεψε στο νοσοκομείο "St. Mary" και στις 15 Σεπτεμβρίου του 1928 έκανε τυχαία τη μεγάλη ανακάλυψη. Λίγο πριν καταστρέψει έναν δοκιμαστικό σωλήνα με την καλλιέργεια κάποιων βακτηριδίων, παρατήρησε ότι είχε αναπτυχθεί ένα είδος μπλε μούχλας, που φάνηκε να είναι σε θέση να σκοτώσει τους επιβλαβείς μικροοργανισμούς. Μια σειρά πειραμάτων απέδειξε αργότερα τα συμπεράσματά του και οδήγησε στην ανακάλυψη της πενικιλίνης. Δυστυχώς, η έρευνά του έπρεπε να σταματήσει, καθώς δεν κατόρθωσε να προσελκύσει το ενδιαφέρον της ιατρικής κοινότητας.

 


Το έργο του ολοκλήρωσαν άλλοι επιστήμονες στα τέλη της δεκαετίας του ’30, οπότε αμερικανικές και βρετανικές φαρμακοβιομηχανίες άρχισαν τη μαζική παραγωγή πενικιλίνης. Το νέο φάρμακο χρησιμοποιήθηκε ευρέως στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για την αντιμετώπιση πολλών μολύνσεων.


Όταν ο Φλέμινγκ βραβεύτηκε το 1945 με το Νόμπελ Ιατρικής δήλωσε ταπεινά: "Η φύση δημιούργησε την πενικιλίνη. Εγώ απλώς τη βρήκα". Στην πραγματικότητα, η ανακάλυψή του έφερε τα πάνω κάτω στη σύγχρονη ιατρική, αφού άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία πολλών αντιβιοτικών και την αντιμετώπιση δεκάδων ασθενειών.

 

http://popaganda.gr/wp-content/uploads/alexander-fleming-investigates-the-effect-of-penicillin-on-bacterial-growth.jpg


Πέθανε, από καρδιακή προσβολή, στις 11 Μαρτίου του 1955, στο σπίτι του στο Λονδίνο.

 

Η ιστορία πίσω από το Νόμπελ


Οι κοινές προσπάθειες των Florey, Chain και Φλέμινγκ για την ανάπτυξη λειτουργικού αντιβιοτικού από την πενικιλίνη θα τους έφερνε ενώπιον της επιτροπής Νόμπελ το 1945, μοιραζόμενοι το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής εκείνης της χρονιάς.

 


Η σχέση των τριών αντρών επισκιάστηκε ωστόσο από τις σφοδρές αντιπαραθέσεις τους για το ποιος έπρεπε να πιστωθεί με τον έπαινο της ανακάλυψης της πενικιλίνης. Ο Τύπος τόνιζε ιδιαίτερα τον ρόλο του Φλέμινγκ στην όλη υπόθεση, τόσο από την προθυμία του ερευνητή να παραχωρεί συνεχώς συνεντεύξεις όσο και από τις συναρπαστικές λεπτομέρειες πίσω από την ανακάλυψή του: ήταν ο αγαπημένος των εφημερίδων και ο λαϊκός ήρωας που χρειαζόταν ο Τύπος για να πουλά φύλλα. Από την άλλη, επιστημονικοί κύκλοι σημείωναν με νόημα τη συμπτωματικότητα της ανακάλυψης και την αποτυχία της ομάδας του Φλέμινγκ να παρασκευάσει δραστικό αντιβιοτικό.

 

Πως δόθηκε το όνομα penicillium


Ο Φλέμινγκ επινόησε τη λέξη πενικιλίνη το 1929. Η μούχλα ονομάστηκε αρχικά penicillium επειδή τα άκρα της, τα οποία φέρουν σπόρια, μοιάζουν στο μικροσκόπιο με πινέλα. Στα λατινικά, το πινέλο γραφής ονομάζεται penicillum, από όπου προέρχεται και η αγγλική λέξη για το μολύβι (pencil).

 

http://www.peoples.ru/medicine/founders/fleming/fleming_60.jpg

 

Ένας 23χρονος γάλλος φοιτητής ανακάλυψε πρώτος την πενικιλίνη


Το 1897, ένας νεαρός Γάλλος στρατιωτικός γιατρός ονόματι Έρνεστ Ντυσεζνέ ανακάλυψε εκ νέου το όλο θέμα, παρατηρώντας τους Άραβες σταβλίτες που χρησιμοποιούσαν τη μούχλα από τις νωπές σέλες για να θεραπεύσουν τις πληγές των αλόγων.

 

Ο Ντυσεζνέ διεξήγαγε εκτενή μελέτη, ταξινομώντας τη μούχλα ως Penicillium Glaucum. Τη χρησιμοποίησε για να θεραπεύσει τον τυφό σε ινδικά χοιρίδια και επισήμανε την καταστροφική επίδραση που είχε στο βακτήριο e. coli. Αυτή ήταν ουσιαστικά η πρώτη κλινικά δοκιμασμένη χρήση του φαρμάκου που αργότερα ονομάστηκε πενικιλίνη.

 

http://i1.mirror.co.uk/incoming/article6029418.ece/ALTERNATES/s615/Alexander-Fleming.jpg

 

Ο Ντυσεζνέ υπέβαλε τα αποτελέσματα της έρευνάς του ως διδακτορική διατριβή και συνέστησε περαιτέρω μελέτη επί του θέματος. Ωστόσο, το Ινστιτούτο Παστέρ δεν εξέδωσε καν βεβαίωση ότι έλαβε την εργασία του, πιθανότητα επειδή ήταν ένας 23χρονος, εντελώς άγνωστος φοιτητής.

 

Στη συνέχεια, ο Ντυσεζνέ απορροφήθηκε στα στρατιωτικά του καθήκοντα και το 1912 πέθανε στην αφάνεια από φυματίωση, μια ασθένεια που στην καταπολέμησή της θα βοηθούσε αργότερα η δική του ανακάλυψη. Ο Ντυσεζνέ τιμήθηκε μετά θάνατον το 1949, πέντε χρόνια αφότου ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ έλαβε το βραβείο Νόμπελ για την εκ νέου ανακάλυψη της αντιβιοτικής δράσης της πενικιλίνης.

 


ΠΗΓΗ:sansimera.gr/newsbeast.gr/mixanitouxronou.gr

 

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.