Αθηναίος βέρος, Κολωνακιώτης, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου του 1913 στην οδό Πλουτάρχου 13, όπως τόνιζε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας τη σχέση του με τον αριθμό 13. Γιος χρυσοχόου, δούλεψε κοντά στον πατέρα του και αφού πέρασε δύο χρόνια στη Σχολή Υπαξιωματικών του Ναυτικού στην Κέρκυρα και ασχολήθηκε παθιασμένα με το ποδόσφαιρο, το 1931 βρέθηκε στο Παρίσι για να σπουδάσει την τέχνη του χρυσοχόου.

Όλως τυχαία βρέθηκε να παίζει ως κομπάρσος σε μια ταινία και στη συνέχεια σε μια θεατρική παράσταση, που σκηνοθετούσε ο σπουδαίος γάλλος θεατράνθρωπος Λουί Ζουβέ. Μαγεμένος από τα φώτα της ράμπας, αποφάσισε να κάνει στροφή στη ζωή του και να ασχοληθεί με την υποκριτική.

Μαθήτευσε κοντά στον Ζουβέ και το 1937 έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο με το "Σχολείο Γυναικών" του Μολιέρου. Μάλιστα στο Παρίσι σύντομα έγινε γνωστός, αλλά επέστρεψε για τη στρατιωτική του θητεία. Πολέμησε στον πόλεμο του ΄40 και τραυματίστηκε σοβαρά. Συμπολεμιστής του ήταν ο κολλητός του φίλος, Οδυσσέας Ελύτης.

Eμφανίστηκε στην Αθήνα, στο έργο του Τζέιμς Μπάρι "Τα παράσημα της γριούλας" πλάι στην κυρία Κατερίνα. Ακολούθησαν ρόλοι στα έργα "Το στραβόξυλο" του Δημήτρη Ψαθά, "Ο μισάνθρωπος" του Μολιέρου, "Ο παίχτης" του Ντοστογιέφσκι, με θιάσους όπως των Μιράντας - Παππά και Μουσούρη - Αρώνη.

Το 1945 νυμφεύεται την ηθοποιό Ιουλία Γεωργοπούλου και το επόμενο χρόνο αποκτά το μοναδικό του παιδί, τον δημοσιογράφο και πολιτικό Δημήτρη Κωνσταντάρα. Το 1948 συγκροτεί για πρώτη φορά θίασο με τη Μιράντα Μυράτ και το 1958 τον πρώτο προσωπικό του θίασο και παρουσιάζει το έργο του Τζον Πρίσλεϋ "Ο ανακριτής έρχεται".

Στη μακρά θεατρική του διαδρομή θα συνεργασθεί με σπουδαίους ηθοποιούς, όπως την Μαρίκα Κοτοπούλη, την Τζένη Καρέζη, τη Μάρω Κοντού, το Νίκο Ρίζο, τον Ντίνο Ηλιόπουλο, την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Έλλη Λαμπέτη. Τελευταία του εμφάνιση στο σανίδι στην κωμωδία του Κώστα Πρετεντέρη "Τρελλές επαφές ρωμέικου τύπου", που παρουσίασε μαζί με τη Μάρω Κοντού και τον Νίκο Ρίζο τη διετία 1977 - 1979.

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής, κυρίως, μέσα από τη μεγάλη οθόνη. Υπήρξε πρωταγωνιστής από την πρώτη κιόλας ταινία του, "Το τραγούδι του χωρισμού" (1940) σε σκηνοθεσία Φ. Φίνου, ενώ κράτησε τους πρώτους ρόλους και σε περίπου 90 ακόμα ταινίες. Καθιερώθηκε ως ο κινηματογραφικός μπαμπάς της Αλίκης Βουγιουκλάκη ("Διακοπές στην Αίγινα", "Το ξύλο βγήκε από το παράδεισο", "Η Αλίκη στο Ναυτικό", "Η κόρη μου η σοσιαλίστρια", "Η Λίζα και η άλλη" κ.ά.).

Το 1969 κέρδισε το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία του στην ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη "Ο Μπλοφατζής". Η τελευταία του ταινία ήταν "Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ" (1981) του Κώστα Καραγιάννη. Στην τηλεόραση ξεχώρισε με το ρόλο του γυναικοκατακτητή Ζάχου Δόγκανου στο σήριαλ "Εκείνες και εγώ", που προβλήθηκε τη διετία 1976 - 1977.  Το 1971 νυμφεύτηκε σε δεύτερο γάμο τη Φιλιώ Κεκάτου.

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας πέθανε στις 28 Ιουνίου του 1985 στο "Ασκληπείο" της Βούλας. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, εξαιτίας αλλεπάλληλων εγκεφαλικών επεισοδίων.

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας υπήρξε σπουδαίος ηθοποιός. Το πηγαίο ταλέντο του διαφαίνεται μέσα από τη μεγάλη γκάμα των ρόλων που ερμήνευσε, τόσο στον κινηματογράφο, όσο και στο θέατρο. Στα πρώτα του βήματα εμφανίστηκε σε δραματικούς ρόλους, ακόμη και ως ζεν-πρεμιέ, ενώ στη συνέχεια ειδικεύτηκε σε πιο κωμικούς, ως φίλος ή πατέρας -καλοσυνάτος, ανοιχτόκαρδος, ακόμη και αυστηρός πότε - πότε γυναικάς και χιουμορίστας.

Η καριέρα του ως τερματοφύλακας και το παραλίγο "λιντσάρισμα" οπαδών

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, εκτός από την υποκριτική, αγαπούσε πολύ και τον αθλητισμό. Του άρεσαν το ποδόσφαιρο και ο στίβος. Σε νεαρή ηλικία, μάλιστα, είχε φορέσει και τη φανέλα της Α.Ε.Κ. Ήταν τερματοφύλακας, αν και συνήθως ήταν αναπληρωματικός. Αυτή ήταν μια καριέρα που έληξε νωρίς δίνοντας τη θέση της στη λαμπρή του υποκριτική καριέρα.

Το 1959 προσπάθησε να "μυήσει" στο ποδόσφαιρο και την καλή του φίλη και συνάδελφο, Τζένη Καρέζη. Την πρώτη της επίσκεψη στο γήπεδο την ανέθεσε στον γιο του Δημήτρη και ο ίδιος ανέλαβε την επόμενη. Δεν ήξερε όμως ότι η Τζένη δεν γνώριζε πολλά από το άθλημα κι έτσι όταν οι δύο ηθοποιοί πήγαν να δουν έναν αγώνα της ΑΕΚ, ο Κωνσταντάρας παραλίγο να φάει ξύλο από τους οπαδούς, καθώς η συνοδός του υποστήριζε λάθος ομάδα.

Κωνσταντάρας – Κοντού. Το αχώριστο ζευγάρι του κινηματογράφου


Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας με τη Μάρω Κοντού υπήρξαν ένα από τα πιο ταιριαστά ζευγάρια της ελληνικής σκηνής και της οθόνης. Αν και συνεργάστηκε στην καριέρα του με πολλές και σημαντικές παρτενέρ, όπως η Ρένα Βλαχοπούλου, η Ρίκα Διαλυνά και η Μέλπω Ζαρόκωστα, με την Κοντού, ανέπτυξε μία ιδιαίτερη σχέση. Ο Λάμπρος τη θεωρούσε γνήσια και αντιπροσωπευτική παρτενέρ του.

Ο κόσμος τους είχε ταυτίσει τόσο πολύ ως ζευγάρι από τις ταινίες τους που θεωρούσε πως είχαν ερωτική σχέση και στην προσωπική τους ζωή. "Ουδέποτε είχα ερωτική σχέση με τον Λάμπρο, ούτε ήμουνα παντρεμένη μαζί του. Η σχέση μας ήταν μόνο επαγγελματική και καλλιτεχνική. Εξάλλου, είχε τότε μια γυναίκα – σύντροφο και μετέπειτα σύζυγό του, τη Φιλιώ που ήταν και φίλη μου, ενώ ήμουν και εγώ παντρεμένη", έχει αναφέρει η Μάρω Κοντού.

Οι ιδιοτροπίες του Λάμπρου Κωνσταντάρα

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας είχε πολλές ιδιοτροπίες στην καθημερινή του ζωή. Δεν άλλαζε εύκολα τις συνήθειες του. Του άρεσε να περπατάει από την ίδια πλευρά του πεζοδρομίου. "Αν τον ανάγκαζες να αλλάξει πεζοδρόμιο, μπορούσε να σε χτυπήσει και είχε και βαρύ χέρι που δεν σε συνέφερε καθόλου", αναφέρει ο Δημήτρης Κωνσταντάρας, γιος του Λάμπρου.

"Ήθελε να πηγαίνει από την Λεωφόρο Συγγρού και ποτέ από την Βουλιαγμένης. Έτρωγε στο ίδιο μέρος συνέχεια που είχε ο ίδιος αποφασίσει, διέσχιζε τον δρόμο από το ίδιο σημείο, αγόραζε παπούτσια από το ίδιο μαγαζί και διάβαζε ατσαλάκωτη την εφημερίδα του", αναφέρει ο Βασίλης Μαρτσάκης, θεατρολόγος.

Ο Κωνσταντάρας δεν οδηγούσε ποτέ ο ίδιος. Στις διαδρομές είχε την περίεργη συνήθεια να μετρά τα "Φολκς Βάγκεν". "Ήθελε να φτάσει σε κάποιον αριθμό. Συνέχεια κούναγε το κεφάλι του δεξιά και αριστερά και έψαχνε πάντα να βρει για να μετρήσει ένα Φολκς Βάγκεν, όταν πηγαίναμε κάπου", θυμάται η Σίσσυ Αιβαλιώτου, ανιψιά του Λάμπρου Κωνσταντάρα.

Μίτση, η αδελφή του Λάμπρου Κωνσταντάρα

Η Μίτση Κωνσταντάρα ήταν ηθοποιός και αδελφή του Λάμπρου Κωνσταντάρα. Έγινε γνωστή κυρίως μέσα από τις κινηματογραφικές ταινίες, όπου έπαιζε συνήθως στο πλευρό του αδελφού της, αλλά και από τη συμμετοχή της σε σημαντικές θεατρικές παραστάσεις της εποχής της. Η Μίτση ήταν η μικρότερη από τα τρία παιδιά της οικογένειας Κωνσταντάρα.

Είχε μεγάλη αδυναμία στον αδελφό της, γι’ αυτό, όταν ο Λάμπρος της ζήτησε να αποσυρθεί για λίγο από το θέατρο και να φροντίσει το σπίτι τους, εκείνη τον άκουσε και σταμάτησε τις εμφανίσεις της. Όταν επανήλθε, σε ώριμη ηλικία, άρχισε την κινηματογραφική της καριέρα, η οποία αριθμεί περίπου 40 ταινίες.

Το μεγάλο πλήγμα στη ζωή της ήρθε τον Ιούνιο του 1985, οπότε έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος της αδελφός. Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ήταν 72 ετών και είχε πάθει σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων. Η Μίτση δεν άντεξε τον χαμό του και λίγους μήνες αργότερα έφυγε κι εκείνη από τη ζωή, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο…

ΠΗΓΗ:sansimera.gr/mixanitouxronou.gr