Παραμένει ο σημαντικότερος κινηματογραφιστής, που ανέδειξε η χώρα μας κι ένας από τους σπουδαιότερους του παγκόσμιου κινηματογράφου. Κυρίαρχα θέματα στο φιλιμικό του σύμπαν η μετανάστευση, η επιστροφή στην πατρίδα και η ελληνική ιστορία του 20ου αιώνα.

Τα πρώτα χρόνια

Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1935. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο της οδού Αχαρνών στον Άγιο Παντελεήμονα και συνέχισε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Β' Γυμνάσιο Αρρένων, με συμμαθητές γνωστές προσωπικότητες της πνευματικής ζωής της χώρας, όπως ο καθηγητής φιλοσοφίας Χρήστος Γιανναράς, ο δημοσιογράφος και στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος και ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός.

Η σχέση του με τον κινηματογράφο άρχισε τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, όταν μαθητής του δημοτικού ακόμη παρακολούθησε την γκανγκστερική ταινία του Μάικλ Κέρτιζ Κολασμένες Ψυχές (Angels With Dirty Faces). Όπως αφηγείται ο ίδιος "Υπάρχει μια σκηνή στην ταινία όπου ο ήρωας οδηγείται από δυο φύλακες στην ηλεκτρική καρέκλα. Καθώς προχωρούν, οι σκιές τους μεγαλώνουν στον τοίχο. Ξαφνικά μια κραυγή... Δεν θέλω να πεθάνω. Αυτή η κραυγή για καιρό μετά στοίχειωνε τις νύχτες μου. Ο κινηματογράφος μπήκε στη ζωή μου με μια σκιά που μεγάλωνε σε έναν τοίχο και μια κραυγή".

Έκανε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες εγκατέλειψε πριν πάρει το πτυχίο του. Το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l' homme. 

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη. Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, Εκπομπή, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. 

Τα βραβεία και οι οικογένεια

Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Αναπαράσταση, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου. 

Το 1980 ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γύρισε την ταινία Μεγαλέξαντρος, που τιμήθηκε με τον Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ της Βενετίας. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων γνωρίζεται με τη διευθύντρια παραγωγής Φοίβη Οικονομοπούλου, η οποία είναι από τότε η σύντροφος της ζωής του. Το ζευγάρι θα αποκτήσει τρεις κόρες, την Άννα (1980), την Κατερίνα (1982) και την Ελένη (1985).

Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σ' όλο τον κόσμο. Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος. 

Το ατύχημα 

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος παρασύρθηκε από μια μοτοσικλέτα στην περιφερειακή οδό Δραπετσώνας, όπου βρισκόταν για το γύρισμα της ταινίας "Η άλλη θάλασσα", και τη στιγμή που διέσχιζε το οδόστρωμα έγινε το ατύχημα. Οι γιατροί κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες να τον κρατήσουν στην ζωή χωρίς όμως να τα καταφέρουν. Oδηγός της μοτοσικλέτας ήταν ειδικός φρουρός εκτός υπηρεσίας, ο οποίος επίσης τραυματίστηκε. 

Εν τω μεταξύ, ερωτηματικά είχαν ανακύψει για τη διακομιδή του Θ. Αγγελόπουλου στο νοσοκομείο, καθώς, σύμφωνα με δηλώσεις του προέδρου του σωματείου εργαζομένων ΕΚΑΒ, Σ. Χούσου, το ασθενοφόρο έφτασε με μεγάλη καθυστέρηση, με αποτέλεσμα ο μεγάλος αυτός σκηνοθέτης να αφήσει την τελευταία του πνοή στις 24 Ιανουαρίου το 2014.

Φιλμογραφία

- 1968 "Εκπομπή" μικρού μήκους


- 1970 "Αναπαράσταση"
- Βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ του Hyeres (1971),
- Βραβείο Georges Sadoul (1971)


-1972 "Μέρες του '36"
- Βραβείο FIPRESCI Βερολίνο 1973

-1975 "Ο Θίασος" - Βραβείο FIPRESCI, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1975,
- Βραβείο Interfilm Βερολίνο «Forum» 1975,
- Βραβείο καλύτερης ταινίας της χρονιάς, British Film Institute 1976,
- Βραβείο Καλύτερης ταινίας στον κόσμο για τη δεκαετία 1970-80, Ένωση Κριτικών Ιταλίας,
- Μία από τις καλύτερες ταινίες της ιστορίας του κινηματογράφου, FIPRESCI,
- Καλύτερη ταινία της χρονιάς, Grand Prix για τις τέχνες, Ιαπωνία,
- Βραβείο Golden Age, Βρυξέλλες 1976

- 1977 "Οι κυνηγοί"
- Βραβείο καλύτερης ταινίας Golden Hugo, Σικάγο 1978


- 1980 "Μεγαλέξανδρος"
- Βραβείο Χρυσό Λιοντάρι και FIPRESCI, Βενετία 1980

- 1981 "Ένα χωριό, ένας χωριάτης" ντοκιμαντέρ


- 1983 "Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη" τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ
 

- 1984 "Ταξίδι στα Κύθηρα"

- 1986 "Ο μελισσοκόμος"

- 1988 "Toπίο στην ομίχλη"
 

- 1991 "Το μετέωρο βήμα του πελαργού"
- Cinema Lumiere, Μπολόνια (Ιταλία), Μάρτιος - Απρίλιος 2002,
- Φεστιβάλ Σίδνεϊ (Αυστραλία), Ιούνιος 2003

- 1995 "Το βλέμμα του Οδυσσέα" - Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1995
- FIPRESCI Βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1995,
- Felix των Κριτικών ταινίας της χρονιάς, 1995

- 1998 "Μια αιωνιότητα και μια μέρα" - Χρυσός Φοίνικας στο Διεθνές Φεστιβάλ Καννών, 1998

- 2004 "Το λιβάδι που δακρύζει"

- 2008 "Η σκόνη του χρόνου"

Πηγή: sansimera.gr/http://news247.gr/http://tvxs.gr/