Τα πρώτα χρόνια

Ο Στράτος Διονυσίου γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1935 στη Νιγρίτα Σερρών. Οι γονείς του Αγγελος και Στάσα ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και ο ίδιος, πιτσιρίκος ακόμη, αναγκάστηκε να βγει στη βιοπάλη για να επιβιώσει. Η φτώχεια και η κατοχή ταλαιπωρούσαν τότε όλον τον κόσμο. Μόνο όποιος δούλευε σκληρά από το πρωί μέχρι το βράδυ μπορούσε να τα καταφέρει. Κάποια στιγμή στα πολλά και τα δύσκολα ήρθε να προστεθεί και η ορφάνια, καθώς το 1948 έχασε τον πατέρα του. Εναν χρόνο νωρίτερα, το 1947, ο Στράτος άφηνε για πάντα το χωριό του για να εγκατασταθεί μόνιμα στους Αμπελόκηπους της Θεσσαλονίκης. 

Εκεί έμεινε για χρόνια και γνώρισε τη γυναίκα που έγινε στη συνέχεια η σύντροφος της ζωής του. Το 1955 ο Στράτος Διονυσίου και η Αννα Λαβένη ανέβηκαν με δόξα και τιμή τα σκαλιά της εκκλησίας και τριάντα πέντε χρόνια μετά τους χώρισε ο θάνατος. Μαζί απέκτησαν τέσσερα υπέροχα παιδιά, τον Αγγελο, την Τασούλα, τον Στέλιο και τον Διαμαντή. 

Μέχρι να κάνει το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας τραγουδιστής στο κέντρο "Φαρίντα" της Θεσσαλονίκης, ο Στράτος άλλαξε διάφορα επαγγέλματα. Ράφτης, μικροπωλητής, εργάτης… Προτού αρχίσει να δουλεύει κανονικά βέβαια είχε προλάβει να γίνει γνωστός σε κάποια μαγαζιά της πόλης, όπου έδινε το "παρών" συχνά πυκνά και τραγουδούσε μαγεύοντας τους θαμώνες. Μάλιστα, οι καλλιτέχνες των κέντρων αυτών τον είχαν μάθει και του έδιναν το μικρόφωνο χωρίς καν να τους το ζητήσει. Μοιραία το όνομά του συζητήθηκε και σύντομα ήρθε και η επίσημη επαγγελματική πρόταση από ένα μαγαζί. 

Σε ένα στέκι της οδού Σατωβριάνδου, όπου μαζεύονταν τότε γνωστοί και άγνωστοι καλλιτέχνες για να κάνουν τα PR τους, ο Στράτος Διονυσίου ήρθε σε επαφή με πολλούς τραγουδιστές. Μεταξύ αυτών ήταν και η Καίτη Γκρέυ, την οποία γνώρισε ενώ εκείνη ήταν ήδη μεγάλο όνομα και του πρότεινε αμέσως να δουλέψουν μαζί.

Η καταξίωση 

Το 1967 ήταν η χρονιά που ο Στράτος Διονυσίου έζησε τις μεγαλύτερες δόξες του. Στον καλλιτεχνικό δρόμο του βρέθηκε ένας από τους πιο σημαντικούς συνθέτες του λαϊκού πενταγράμμου. Ο λόγος για τον Ακη Πάνου, ο οποίος του χάρισε πολλές από τις δημοφιλέστερες διαχρονικές επιτυχίες του. Ποια να πρωτοθυμηθούμε; "Γιατί, καλέ γειτόνισσα", "Ασ’ τη να φύγει", "Στον σταθμό του Μονάχου", "Ηταν ψεύτικα", "Μια γυναίκα", "Φέρτε το παιδί του χάρου".

Η φυλακή 

Ο Στράτος Διονυσίου ήταν ήδη μεγάλος και τρανός, όταν ένα σκάνδαλο σκέπασε σαν βαρύ και μαύρο σύννεφο τη ζωή του όλη. Ενα πρωινό η Ελλάδα συγκλονίστηκε με τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων που δημοσίευσαν την είδηση ότι ο γνωστός τραγουδιστής συνελήφθη όταν, ύστερα από έρευνα που έγινε στο αυτοκίνητό του, βρέθηκε ποσότητα απαγορευμένων ουσιών. Ο Στράτος, αν και υποστήριξε τότε πως είχε πέσει θύμα πλεκτάνης, δεν μπόρεσε να αποφύγει τη φυλακή. 

Τα ρεκόρ

Ηταν πια δεκαετία του ’80 και ο Στράτος Διονυσίου έσπαγε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο σε πωλήσεις, κυκλοφορώντας τραγούδια που ακούγονται μέχρι σήμερα, επανακυκλοφορούν και διασκευάζονται συνεχώς. "Τα πήρες όλα", "Και λέγε λέγε", "Ακου, βρε φίλε", "Ο Σαλονικιός", "Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα", "Εγώ ο ξένος".

Η πορεία του Στράτου Διονυσίου ήταν διαρκώς ανοδική. Εκτός από τους κορυφαίους συναδέλφους του με τους οποίους είχε την τύχη να δουλέψει, συνεργάστηκε και με τους περισσότερους από τους πιο ταλαντούχους δημιουργούς. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους Αλέκο Χρυσοβέργη, Σπύρο Γιατρά, Τάκη Σούκα, Τάκη Μουσαφίρη, Σπύρο Παπαβασιλείου, Χρήστο Νικολόπουλο, Λευτέρη Παπαδόπουλο. 

Το τελευταίο βράδυ του…

Ο Στράτος Διονυσίου "έφυγε" απρόσμενα για τη γειτονιά των αγγέλων το πρωινό της 11ης Μαΐου 1990, σε ηλικία 54 ετών. Η απώλειά του ήταν μεγάλη για τη μουσική αλλά και για όλους τους Ελληνες που τον λάτρεψαν. Πάντως μέχρι "το τελευταίο βράδυ του" βρισκόταν στην πίστα. Αυτό άλλωστε το είχε υποσχεθεί και στον εαυτό του. Είχε πει ότι θα τραγουδάει μέχρι το τέλος. Ετσι κι έγινε. Το τέλος γράφτηκε στο δικό του μαγαζί, το "Στράτος". Νωρίτερα ηχογραφούσε τραγούδια για τον δίσκο του "Ποιος άλλος" που κυκλοφόρησε έναν μήνα μετά τον θάνατό του.