Αγόρευση του βουλευτή Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Γιώργου Παπαηλιού στην Ολομέλεια της Βουλής.

(κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης) :

Η κυβέρνηση, ακολουθώντας «το ίδιο τροπάρι το γνωστό», παραπλανά αντιστρέφοντας τις έννοιες. Και αυτό ξεκινά από  τον τίτλο του υπό κρίση νομοσχεδίου. Σχεδόν όλων των νομοσχεδίων-πλέον νόμων που ψηφίστηκαν επί διακυβέρνησης της ΝΔ οι τίτλοι είναι ψευδεπίγραφοι, όπως επί παραδείγματι του αντιεκπαιδευτικού νόμου που έχει τον ψευδεπίγραφο τίτλο «για την αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών», του αντεργατικού νόμου, που έχει τον ψευδεπίγραφο τίτλο «για την προστασία της εργασίας». Εν προκειμένω, και το υπό κρίση νομοσχέδιο για την επικουρική ασφάλιση έχει τον επίσης ψευδεπίγραφο τίτλο «ασφαλιστική μεταρρύθμιση για τη νέα γενιά». Θου Κύριε Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την παραπληροφόρηση, την αντιστροφή και τη διαστρέβλωση των εννοιών, την προπαγάνδα και τον κοινωνικό αυτοματισμό  ως προς τις συνέπειες του εισαγόμενου κεφαλοποιητικού συστήματος. Όμως καμμία προπαγάνδα δεν μπορεί να αποκρύψει την πραγματικότητα.

Το υπό κρίση νέο σύστημα δεν συνάδει ούτε με το Σύνταγμα (άρθρο 22 παρ. 5), ούτε  με το σκοπό της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης όπως αναπτύσσεται στην παγία νομολογία του ΣτΕ, η οποία αποφαίνεται ότι «είτε ως κύρια είτε ως επικουρική, η υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση έχει εξαιρεθεί, από το χώρο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, τούτο δε έγινε για λόγους δημόσιου συμφέροντος και ειδικότερα για να προστατευθούν όσοι υποχρεωτικώς ασφαλίζονται ή καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές από τους επιχειρηματικούς κινδύνους, που συνδέονται με την άσκηση της ασφαλιστικής λειτουργίας από ιδιωτικούς φορείς». 

Πρόκειται για μία αντιμεταρρύθμιση που επιβάλλει τη λογική της εξατομίκευσης εις βάρος των συλλογικών κοινωνικών θεσμών προς όφελος ολίγων και ισχυρών ιδιωτικών συμφερόντων. Με αυτό τον τρόπο υπονομεύεται το δημόσιο κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα και εξανεμίζεται ο αναδιανεμητικός  χαρακτήρας του, περιορίζεται η κοινωνική αλληλεγγύη, καταλύεται η αρχή της «αλληλεγγύης των γενεών». Πλήττονται όχι μόνον οι μελλοντικοί συνταξιούχοι αλλά και οι σημερινοί, αφού με το εισαγόμενο σύστημα, η χρηματοδότηση των επικουρικών συντάξεων καθίσταται αβέβαιη και επισφαλής. Πλήττονται και οι κάτω των 35 ετών νέοι, των οποίων οι εισφορές θα γίνουν αντικείμενο επενδυτικού ρίσκου ή μάλλον χρηματιστηριακού τζόγου.

Στο πλαίσιο των ασκουμένων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι ελαστικές μορφές εργασίας, η μερική απασχόληση, η ανεργία και οι αντίστοιχες περίοδοι που αυτές υφίστανται, ενισχύονται. Έτσι οι νέοι θα πληρούν όλο και λιγότερο τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης .

Το δημόσιο συμφέρον πλήττεται, αφού με την επιβολή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος, οι εισφορές των νέων ασφαλισμένων δεν θα καλύπτουν πλέον τις σημερινές συντάξεις προκαλώντας ένα τεράστιο κενό στη χρηματοδοτική κάλυψή τους. Υπολογίζεται στο ποσό  άνω των 56 δις ευρώ που ενδεχομένως να εκτοξευτεί  και σε αυτό των 75-78 δις ευρώ. Αυτό το υπέρογκο κόστος θα κληθεί να καλύψει ο κρατικός προύπολογισμός, αν είναι σε θέση, δηλαδή οι φορολογούμενοι, δηλαδή και πάλι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Επιπλέον έτσι προκαλείται  και μεγάλη επιβάρυνση του δημόσιου χρέους.  Πρόκειται για βίαιη αναδιανομή εις βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας και προς όφελος ολίγων ιδιωτικών συμφερόντων.

Με το νέο κεφαλαιοποιητικό σύστημα επικουρικής ασφάλισης,  οι εισφορές των νέων εργαζομένων, αντί να χρηματοδοτούν τις επικουρικές συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων, θα αποταμιεύονται σε έναν ατομικό «κουμπαρά» (αποθεματικό κεφάλαιο), παραπέμποντας στο θατσερικό «δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν άτομα» και επομένως ο καθένας μόνος του και «θα επενδύονται»-θα τζογάρονται, ώστε να πληρώνονται οι συντάξεις των ίδιων των ασφαλισμένων στο μέλλον. Η ένταξη σε αυτό το σύστημα θα είναι υποχρεωτική για τους νέους μισθωτούς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και τους νέους αυτοαπασχολούμενους, προαιρετική για τους ήδη εργαζόμενους ηλικίας έως 35 ετών. Όταν ο ασφαλισμένος συνταξιοδοτηθεί θα λαμβάνει επικουρική σύνταξη βασισμένη στο ποσό των εισφορών του και στην απόδοση των επενδύσεών του χαρτοφυλακίου των εισφορών του, αν υφίσταται !!!

Τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα λειτουργούν στο πλαίσιο του επενδυτικού κινδύνου και εξαρτώνται από τις μεταβολές και τις διακυμάνσεις των αγορών σε παγκόσμιο επίπεδο.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα κατάρρευσης τέτοιων «επενδυτικών»-κερδοσκοπικών πρωτοβουλιών. Τι θα συμβεί λοιπόν σε περίπτωση που οι «επενδύσεις» εκτεθειμένες στον «κίνδυνο των αγορών» δεν ευδοκιμήσουν; Στους  συνταξιούχους θα αποδίδονται οι εισφορές, που έχουν καταβάλει, με εξασφάλιση αρνητικής απόδοσης, δηλαδή θα τους αποδίδονται οι  εισφορές τους, που σημαίνει, ότι θα τους καταβάλλεται μειωμένη επικουρική σύνταξη!

Πάντως, στην προοπτική ανάπτυξης του κεφαλαιοποιητικού συστήματος, το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η χρηματοδότηση αυτού του κόστους μετάβασης, η οποία καθίσταται αβέβαιη και επισφαλής.  Οι συντάξεις θα εξασφαλίζονται μόνον εφόσον θα χρηματοδοτηθεί το κόστος μετάβασης.

Για τη διοίκηση του νέου συστήματος, συστήνεται ένα νέο κατ΄ ευφημισμόν «Δημόσιο Ταμείο», το Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής  Ασφάλισης (ΤΕΚΑ ), το οποίο θα έχει την ευθύνη για τη διαχείριση των εισφορών των ασφαλισμένων.

Θα λειτουργεί με τους όρους της ιδιωτικής ασφαλιστικής αγοράς.

Αυτό το νέο  Ταμείο, θα είναι πλέον το μόνο μεγάλης κλίμακας Ταμείο εκτός ΕΦΚΑ. Το  (ΤΕΚΑ) θα μπορεί να συνεργάζεται με διαχειριστές κεφαλαίων (χρηματιστές), ώστε να επενδύεται το συσσωρευμένο κεφάλαιο των εισφορών των εργαζομένων  σε ομόλογα, μετοχές και άλλα επενδυτικά προϊόντα.

Το ΔΣ του συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, που επιλέγει τα μέλη του.

Από ένα τέτοιο νομοσχέδιο δεν θα μπορούσαν να λείπουν προβλέψεις για την παροχή ασυλίας στα μέλη του ΔΣ του ΤΕΚΑ που θα τζογάρουν τις ασφαλιστικές εισφορές και για τη σύναψη συμβάσεων του ΤΕΚΑ «κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης, γενικής ή ειδικής, διάταξης», δηλαδή χωρίς να τηρείται η νομοθεσία για τις προμήθειες και τις δημόσιες συμβάσεις..  

Πρόκειται  για σκανδαλώδη και προδήλως αντισυνταγματική ρύθμιση. Όμως η κυβέρνηση μας έχει συνηθίσει, αφού αυτή είναι η πρακτική της από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας.

Συμπερασματικά, με το νομοσχέδιο, γίνεται ακόμη ένα βήμα για τη βίαιη αλλαγή του παραγωγικού υποδείγματος της χώρας, εμβολίζομένου  του κοινωνικού  κράτους.

Καταργούνται βασικές αρχές της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, η αρχή της καθολικότητας, η αρχή του δημόσιου χαρακτήρα της υποχρεωτικής ασφάλισης, η αρχή της αναδιανομής,  η αρχή της προστασίας του ασφαλιστικού κεφαλαίου και οι αρχές της κοινωνικής και της διαγενεακής  αλληλεγγύης.

Αντιτιθέμενοι σε αυτό το νομοσχέδιο, ζητούμε να αποσυρθεί. Το καταψηφίζουμε, αφού καταδικάζει σε επισφάλεια τους συνταξιούχους και τους ασφαλισμένους και, τελικά, υποθηκεύει το μέλλον της νέας γενιάς και της χώρας!