Το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό σύστημα συνδέεται άρρηκτα με αυτό των εργασιακών σχέσεων.

Από αυτό (το σύστημα), την αμοιβή της εργασίας, τη διάρκεια και τη σταθερότητα των συμβάσεων εργασίας, το βαθμό αλληλεγγύης και δικαιοσύνης, την εξέλιξη του δημογραφικού ζητήματος και άλλους παράγοντες εξαρτάται ο χαρακτήρας, η αποτελεσματικότητα και η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος.   

Από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το «σύστημα Μητσοτάκη» της κυβέρνησης της ΝΔ,   οι εργασιακές σχέσεις  έχουν απορρυθμιστεί πλήρως, με την αγορά εργασίας να έχει μετατραπεί σε «ζούγκλα». 

Ενδεικτικά, έχουν αποφασιστεί-ψηφιστεί, η ουσιαστική  ακύρωση της συλλογικής αυτονομίας (των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας) και της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, η κατάργηση του  αιτιολογημένου λόγου απόλυσης και της προστασίας των εργολαβικών εργαζομένων και βέβαια η υποβάθμιση-η  απαξίωση των ελεγκτικών μηχανισμών (του ΣΕΠΕ).

Ο «νόμος Χατζηδάκη»  αποτελεί το όχημα υπονόμευσης της συλλογικής αυτονομίας, της επιβολής της ατομικής εργασιακής σχέσης, ως βάσης για τη διαμόρφωση των όρων εργασίας, με συνέπεια την ελαστική και φθηνή εργασία χωρίς δικαιώματα, τη μείωση των εισοδημάτων, την ακύρωση του οκτάωρου, με την επιβολή απλήρωτων ωρών εργασίας, τις φθηνές υπερωρίες, ανεξέλεγκτες απολύσεις και διώξεις εργαζομένων για συνδικαλιστική δράση και την εν γένει εργοδοτική αυθαιρεσία και ασυδοσία. 

Όλα αυτά ανταποκρίνονται στη νεοφιλελεύθερη αντίληψη, στο πλαίσιο της οποίας ο πρωθυπουργός έχει πει,  ότι δεν πρέπει να γίνεται αναφορά στο λαό, αλλά στους πολίτες, οι οποίοι λειτουργούν μεμονωμένα ως άτομα, απαξιώνοντας κάθε συλλογική έκφραση και διεκδίκηση.

Επί του οικονομικού πεδίου, η συνεχής αύξηση του πληθωρισμού, η εκτόξευση της ακρίβειας και η ενεργειακή κρίση στην απορρυθμισμένη αγορά εργασίας, έχουν φτωχοποιήσει τους εργαζόμενους, μειώνοντας δραματικά την αγοραστική δύναμή τους. 

Η εργασία, ως παραγωγική δύναμη και βασική συνιστώσα της βιώσιμης ανάπτυξης, βρίσκεται στον πυρήνα της προγραμματικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτικής Συμμαχίας. Δέσμευσή του, είναι η κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων της κυβέρνησης «Μητσοτάκη», η στήριξη των μισθών, η άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού στο ποσό των 800 ευρώ, η επαναφορά του καθορισμού του κατώτατου μισθού με θεσμοθέτηση μηχανισμού  τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, μέσω της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας,  η προστασία από τις απολύσεις, η αποκατάσταση των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και του δικαιώματος στην απεργία.

Στη χώρα μας που ο γενικός πληθωρισμός  διαμορφώνεται  και θα διαμορφωθεί περί το 10 % στο τέλος του έτους, η καθημερινότητα των συνταξιούχων, αλλά και όλων των πολιτών των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων, είναι ένας Γολγοθάς-ένας αγώνας επιβίωσης.

Για τα νοικοκυριά, οι αυξήσεις στα τρόφιμα, βασικά αγαθά και υπηρεσίες, ενέργεια και καύσιμα είναι σημαντικά υψηλότερες, ακόμη και υπερδιπλάσιες του καλπάζοντος γενικού πληθωρισμού. 

Πρέπει να  υπομνησθεί, ότι  η κυβέρνηση της ΝΔ κατάργησε, σχεδόν αμέσως μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας,  τη 13 η σύνταξη που είχε θεσπιστεί-είχε επαναφερθεί από την  κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Επιπλέον αρνείται να χορηγήσει σε άνω του ενός εκατομμυρίου συνταξιούχους, κυρίως με χαμηλές συντάξεις, τα αναδρομικά που δικαιούντο, βάσει αποφάσεων του ΣτΕ.

Παραμένει το  πρόβλημα των εκκρεμών συντάξεων, ο αριθμός των οποίων αυξήθηκε,  των επικουρικών συντάξεων, που ανέρχονται στον αριθμό των 125.000, των εφάπαξ, στον αριθμό των 55.000 και των παράλληλων  (συντάξεων), στον αριθμό των 70.000. Αυτή η  τεράστια αποτυχία οφείλεται (και) στη συστηματική απαξίωση του ΕΦΚΑ, που παραμένει έντονα υποστελεχωμένο,  αλλά και στην είσοδο των ιδιωτών στο πεδίο της  απονομής των συντάξεων.

Η fasttruck διαδικασία έκδοσης των συντάξεων, που διαφημίζονταν από την κυβέρνηση της ΝΔ,  στην πράξη αποδείχτηκε φιάσκο. Η καθ΄ όλα αντισυνταγματική ανάληψη έκδοσής τους από ιδιώτες, έχει οδηγήσει σε πολλές περιπτώσεις να εκδίδονται συντάξεις με λάθη, ακόμη και υπολειπόμενες του ποσού που οι συνταξιούχοι δικαιούνται.

Επέβαλε την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, με την εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος και τη δημιουργία του ΤΕΚΑ.

Σε αυτό το πλαίσιο, πλήττονται όχι μόνον οι σημερινοί συνταξιούχοι   αλλά και οι μελλοντικοί, αφού με το εισαγόμενο σύστημα,  οι ασφαλιστικές εισφορές γίνονται αντικείμενο χρηματιστηριακού τζόγου και επενδυτικού ρίσκου από funds και μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες. Έτσι η χρηματοδότηση των επικουρικών συντάξεων καθίσταται αβέβαιη και επισφαλής, με συνέπεια  την απώλεια εμπιστοσύνης των νέων προς το κράτος και τη δημόσια ασφάλιση, που θα οδηγήσει στην  αύξηση της ανασφάλιστης-«μαύρης» εργασίας, εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Επιπλέον το υπέρογκο κόστος που θα δημιουργηθεί, θα κληθεί να καλύψει ο κρατικός προϋπολογισμός, προκαλώντας μεγάλη επιβάρυνση στο δημόσιο χρέος.  Πρόκειται για βίαιη αναδιανομή εις βάρος των πολλών και προς όφελος ολίγων ιδιωτικών συμφερόντων.

Η κυβέρνηση του «συστήματος Μητσοτάκη» της ΝΔ ακολουθεί μία νεοφιλελεύθερη πολιτική,  με παρωχημένες και αποτυχημένες συνταγές. Μία πολιτική που επιδιώκει συστηματικά να καταστήσει την Ελλάδα, χώρα ελαστικής και φθηνής εργασίας, προωθώντας την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών,  την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων  και εν γένει την  αποδόμηση του κοινωνικού κράτους σε όλες τις εκφάνσεις του.

‘Όμως η κρίση του λαού πλησιάζει. Με τη στήριξη της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και την ψήφο της, θα σχηματιστεί  μία προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, που θα αλλάξει τον προσανατολισμό της χώρας προς άλλη, προοδευτική, κατεύθυνση.