Το τελευταίο διάστημα δυναμώνει η κοκορομαχία  των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ για τους φόρους. Αυτή η αντιπαράθεση  προκαλεί και τη νοημοσύνη και τη μνήμη του λαού, γιατί ήταν αυτοί που έγδαραν μισθωτούς, επαγγελματίες και συνταξιούχους με τη φοροληστεία και τους μνημονιακούς άδικους φόρους, την ίδια ώρα που μείωναν τη φορολογία στις μεγάλες επιχειρήσεις και συνεχίζουν να διατηρούν τις προκλητικές και νόμιμες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο και τα κέρδη του.

Μέσα από την αντιπαράθεση επιβεβαιώνεται το γεγονός ότι «κοστολογημένες» ή «ακοστολόγητες», οι προτάσεις των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ για το Φορολογικό κινούνται πάνω στις ίδιες ράγες και επιβεβαιώνουν ότι είναι όλοι με τη φορομπηξία στον λαό και τις φοροελαφρύνσεις στο κεφάλαιο.

Επιβεβαιώνεται επίσης ότι δεν υπάρχει «προοδευτική» ή «δίκαιη» φορολογία για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Αντίθετα, ο καβγάς τους γίνεται για το πόσα κι από ποια τσέπη θα συνεχίσει να χάνει ο λαός για να κερδίζει το κεφάλαιο, ανεξάρτητα από την αναλογία έμμεσων - άμεσων φόρων.

Για όλα τα ουσιαστικά ζητήματα που αφορούν τη φορολογία δεν συζητούν, συζητούν για άλλα. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, το γνωρίζουμε όλοι, έγδαραν τον λαό με τη φοροληστεία, τόσο  πριν τα μνημόνια όσο και με τους  μνημονιακούς νόμους, εφάρμοσαν όλοι τους άδικους νόμους.

Όπως ο ΕΝΦΙΑ, που ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι θα καταργούσε.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, επίσης, αύξησε τους συντελεστές του ΦΠΑ και η κυβέρνηση της ΝΔ τούς διατήρησε στα ύψη, παρά τον μεγάλο πληθωρισμό. 

Με όλες τις κυβερνήσεις διατηρήθηκε περίπου σταθερή η αναλογία φόρων που πληρώνει ο ελληνικός λαός, απ' τη μια σε αντίθεση με τις μεγάλες επιχειρήσεις, απ' την άλλη, 95% ο ελληνικός λαός, 5% οι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτό ίσχυε στο ακέραιο από το 2015 έως το 2019 και από το 2019 έως το 2023. 

Όλοι αυτοί διατήρησαν προκλητικές φοροαπαλλαγές και ψήφισαν και νέες,  στο μεγάλο κεφάλαιο, στο όνομα  των επενδύσεων χρησιμοποιώντας τον μπαμπούλα της μετανάστευσης κεφαλαίων αν το φορολογήσουν..

Οι εφοπλιστές έχουν πάνω από 50 φοροαπαλλαγές. Διατήρησαν αυτήν τη γνωστή πατέντα, του αναβαλλόμενου φόρου, που δίνει φοροασυλία στις τράπεζες, την ώρα που ξέρουμε ότι μόνο πέρυσι κατέγραψαν 3 δισ. ευρώ κέρδη.

Η υπόθεση της φορολόγησης των μερισμάτων στους μετόχους των εταιρειών, για την οποία γίνεται και τώρα συζήτηση, έχει μεγάλη ιστορία. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που τη μείωσε, γιατί ήταν 15% με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, την πήγε 10%, και η κυβέρνηση της ΝΔ από 10% την κατέβασε στο 5%.

Όλοι τους είναι με τους φόρους στον λαό και όλοι τους είναι ενάντια στους φόρους σε μεγάλους ομίλους, δήθεν για να στηριχθεί η ανταγωνιστικότητα. Αυτό είναι το ζήτημα.

Αφήνουν έξω από τη συζήτηση τους νέους  έμμεσους  φόρους για το «πρασίνισμα» της οικονομίας, που όλοι μαζί ψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο και θα προστεθούν  τα επόμενα χρόνια και  στη συντριπτική τους πλειοψηφία βαραίνουν τη λαϊκή κατανάλωση.

Αλλά και όταν αναφέρονται σε μέτρα ελάχιστα «ανακούφισης», τάχα για το λαϊκό εισόδημα, βάζουν  προϋποθέσεις , να υπάρχουν μόνιιμες πηγές χρηματοδότησης, με ισοδύναμα φορολογικά ή άλλα μέτρα, που το κράτος θα παίρνει από την άλλη τσέπη του λαού.

Είναι κοροϊδία και πρόκληση επομένως να τσακώνονται προεκλογικά για το ποιος αύξησε και ποιος μείωσε τους φόρους, ή ποιος διαθέτει το πιο «δίκαιο» φορολογικό σύστημα, όταν στο τέλος της μέρας οι χαμένοι και οι κερδισμένοι παραμένουν ίδιοι: Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, από τη μια, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, από την άλλη.

Πραγματική ανακούφιση για τον λαό αποτελούν μόνο οι προτάσεις του ΚΚΕ για κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, των φόρων στην Ενέργεια και του ΕΝΦΙΑ, ταυτόχρονα με την αύξηση της φορολογίας στους επιχειρηματικούς ομίλους και γι' αυτό χρειάζεται να είναι ακόμα πιο δυνατό το ΚΚΕ.