«Διαβάτη μη ζητάς εδώ στα Αρκαδικά βουνά τον θρύλο της αμέριμνης ζωής. Πέθανε ο Παν! Κι οι Σάτυροι δεν περπατούν στα δάση! Γυμνό το Μαίναλο, βωμός του παρελθόντος μοιάζει. Κι όμως θυμήσου, πόσες φορές μας μήνυσες, απαρνημένη Φύση “Μια μέρα απ’ την αγάπη σας ο Παν θα ξαναζήσει’’». 

Τεγέα Αρκαδίας. Μικρός κάμπος, κυκλωμένος από βουνά, πάνω στο δρόμο που οδηγεί στη Σπάρτη. Μακριά από τη θάλασσα, όμως το πέλαγος πάντα μπροστά μας. 

Το ντοκιμαντέρ αυτό είναι μια περιπλάνηση στο χθες και το σήμερα της Αρκαδίας, ενός τόπου τόσο φορτισμένου με μύθους και αναφορές που μοιάζει να κατοικεί σ’ ένα πεδίο που δεν ανήκει αποκλειστικά στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ενός τόπου που έχει τη δική του ξεχωριστή θέση στο χρόνο και το χώρο, αλλά και στη συνείδηση αμέτρητων ανθρώπων ανά τους αιώνες, που ονειρεύτηκαν το ιδανικό της, ή τα όσα η Αρκαδία συμβολίζει. 

Το ντοκιμαντέρ τιμήθηκε με το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) στο 17ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2015, ως η καλύτερη ελληνική παραγωγή.

Σκηνοθεσία-σενάριο-διεύθυνση φωτογραφίας-αφήγηση: Φίλιππος Κουτσαφτής 

Μοντάζ: Ιωάννα Σπηλιοπούλου 

Ήχος: Κώστας Βαρυμποπιώτης 

Μουσική: Κωνσταντίνος Βήτα 

Κάμερα: Νικόλας Καρανικόλας-Σταμάτης Κούρος