ΑΦΙΕΡΩΜΑ 938: Η Σιδηροδρομική Σύνδεση της Τρίπολης (pics)
Το σιδηροδρομικό δίκτυο της Πελοποννήσου είναι συνυφασμένο με την ίδια την ιστορία της Ελλάδας.
Πόλεμοι, κατοχή, εμφύλιος, αστυφιλία, διεθνής παράγοντας, ιδιαίτερα μοντέλα γεωργικής παραγωγής, οικονομικά προβλήματα, λανθασμένη κρατική πολιτική και μνημόνια, άφησαν τα σημάδια τους στην υπερεκατονταετή λειτουργία του σιδηροδρόμου. Οι "Δρόμοι της Τρίπολης", αυτή τη φορά σας ταξιδεύουν στη σιδηροδρομική σύνδεση της Τρίπολης.
Από Παρθένι προς Ελαιοχώρι
Στις μέρες μας λειτουργούν μόνο τρία μικρά τμήματά του: ο "Οδοντωτός" Διακοφτού-Καλαβρύτων, το τμήμα Κατάκωλο-Πύργος-Ολυμπία για τουριστικά δρομολόγια και το τμήμα Άγιος Βασίλειος-Ρίο-Πάτρα, ως Προαστιακός Σιδηρόδρομος.
Στην ακμή του, το 1905, μετέφερε 1.740.000 επιβάτες ετησίως καθώς και 251.000 τόνους εμπορευμάτων. Κάλυπτε 750 χλμ, διέθετε 159 σταθμούς και εξυπηρετούσε σημαντικές πόλεις όπως οι: Αθήνα, Μέγαρα, Ελευσίνα, Λουτράκι, Κόρινθο, Κιάτο, Ξυλόκαστρο, Διακοφτό, Αίγιο, Πάτρα, Καβάσιλα. Κυλλήνη, Αμαλιάδα. Κατάκολο, Πύργο, Ολυμπία, Κυπαρισσία, Καλαμάτα, Μεσσήνη, Μεγαλόπολη, Τρίπολη, Άργος, Ναύπλιο, Νεμέα.
Αχλαδόκαμπος
Τον Απρίλιο του 1888, αποφασίστηκε η κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Μύλων – Τριπόλεως – Καλαμάτας από βελγική εταιρεία την οποία διηύθυνε ο Ερνέστος Ροναίν (Ε. Rollin). Η εταιρεία εγκατέστησε τα γραφεία της στην Τρίπολη, στην οικεία Ιωάννου Αρσενιάδου, στην οδό Ανακτόρων, δίπλα στο Δημαρχείο και από εκεί επέβλεπε την πρόοδο των εργασιών.
Η παρουσία στην πόλη των κεντρικών γραφείων της εταιρείας έγινε αιτία για την εμφάνιση πλήθους ξένων μηχανικών, εργολάβων και εργατών διαφόρων εθνικοτήτων, η οποία ζωντάνεψε την αγορά και ώθησε πολλούς επιχειρηματίες να προβούν στη σύσταση ξενοδοχειακών επιχειρήσεων.
Ο σιδηρόδρομος έφτασε στην Τρίπολη στις αρχές Ιουλίου 1891 και το γεγονός γιορτάστηκε με μεγάλη επισημότητα, καθώς ο ίδιος ο Γεώργιος ο Ά μαζί με τον πρωθυπουργό Θεόδωρο Δεληγιάννη, ήρθαν στην πόλη και εγκαινίασαν τη σιδηροδρομική γραμμή. Ενώ όμως η βελγική εταιρεία συνέχισε την κατασκευή της γραμμής προς την Καλαμάτα, τα οικονομικά προβλήματα που ήδη αντιμετώπιζε οξύνθηκαν και στις 17 Δεκεμβρίου 1891 κηρύχθηκε έκπτωτη.
Αριστερά Γεώργιος Ά, Δεξιά Θεόδωρος Δεληγιάννης
Το γεγονός συντάραξε την αγορά της Τρίπολης καθώς πολλοί έμποροι είχαν πουλήσει ποσότητες διαφόρων υλικών στην εταιρεία επί πίστωσης και αντιμετώπιζαν προβλήματα ρευστότητας. Η "Αρκαδία" κατέγραφε ότι: "Εξ όσων παρατηρείται, εν τη αγορά της Τριπόλεως, δεινή αχρηματία μαστίζει τον Τόπον μας. Εις τούτο συνετέλεσε κατά πολύ και η καθυστέρησις 500 χιλιάδων περίπου δραχμών εις διαφόρους κατοίκους Μαντινείας και Μεγαλοπόλεως, εκ μέρους της εταιρείας του Σιδηροδρόμου. Εάν τουλάχιστον επαναλαμβάνωντο αι εργασίαι ατου εντός του Ιαννουαρίου, γεννάται η ελπίς της αποσοβήσεως των εκ τούτου κινδύνων αλλ’ ο κίνδυνος κείται επί θύραις εάν δεν αποζημιωθώσιν οι δικαιούχοι".
Μετά την πτώχευση της εταιρείας οι έμποροι αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν δυναμικές κινητοποιήσεις ζητώντας από το Νομάρχη Αρκαδίας την παρέμβαση της κυβέρνησης.
Το πρόβλημα όμως δεν επιλύθηκε και το γεγονός χαράχτηκε στη μνήμη των Τριπολιτών με τα μελανότερα χρώματα. Παρόλα αυτά, λίγα χρόνια αργότερα ο τοπικός τύπος διαπίστωνε ότι: "… αι εργασίαι του τόπου εδιπλασιάσθησαν η ότε συνεστήθη ο σιδηρόδρομος…".
Σχόλια