Θα το πάμε λίγο ανάποδα, ξεκινάμε με το χθες... Τριπολίτες ζούσαν σε μία κοινωνία φτιαγμένη μέσα σε δικά τους καλούπια.

Αγάπη και καλοσύνη μεταξύ τους απέραντη, εκτίμηση και φροντίδα ο ένας για τον άλλον, μεγάλη και σωστή φιλία, χωρίς όμως να αφήνουν έξω τη "φροντίδα" του συμφέροντος, στις μεταξύ τους συναλλαγές. Μεταξύ άλλων όμως τους συνέδεαν τα αστεία και οι πλάκες.

Αστεία που "εξαπλώθηκαν" και έφτιαξαν ακόμα και χαρακτήρες που έως τότε δεν υπήρχαν. Τα αστεία λοιπόν ήταν ιδιαίτερο γνώρισμα του καλοσυνάτου Τριπολίτη.

Αν δούμε το σήμερα, θα δούμε κάτι διαφορετικό... Ανθρώπους κολλημένους σε μία οθόνη (κινητού ή υπολογιστή), εικόνες που δε θυμίζουν με τίποτα το χθες.

Φυσικά εμείς δεν είμαστε εδώ για να συγκρίνουμε το χθες με το σήμερα, άλλωστε δεν έχει και νόημα. Σημασία έχει να καταφέρουμε να "μαζέψουμε" την κατάσταση και να μην φτάσουμε στο σημείο της πλήρους αποξένωσης.

Νομίζω ότι είναι εξωπραγματικό να επικαλείται κανείς τον παλαιότερο άνθρωπο ως ιδανικό. Εκείνο που έχει σημασία είναι να εξασφαλίσεις σε αυτόν τον σύγχρονο κόσμο για το κάθε άτομο, το συναίσθημα ότι συμμετέχει και ότι έχει το δικαίωμα να ξεκινάει από την ίδια αφετηρία.  

Αυτό και μόνο αν έχουμε στο μυαλό μας, θα μπορέσουμε να "προχωρήσουμε" σε μια κοινωνία με επικοινωνία και όχι με αποξένωση. 

Βγαίνεις έξω, βάλε το κινητό σου στην άκρη και προσπάθησε να μην "σκρολάρεις" ούτε μια φορά στα social media, δύσκολο μεν αλλά όχι ακατόρθωτο. Μίλησε με τους ανθρώπους γύρω σου και μην απομονώνεσαι στην οθόνη του κινητού σου. Πίστεψε με, αυτό που θα σου προσφέρει η επικοινωνία με τους ανθρώπους δε θα στο προσφέρει κανένα facebook και κανένα instagram. 

Δείτε και λίγες φωτογραφίες από το παρελθόν... Από ανθρώπους που δεν ήξεραν τι σημαίνει η έννοια "social media" και ίσως καταλάβετε...