Ο κ. Μητσοτάκης έχει, προφανώς, "μολυνθεί" από το μικρόβιο της, υποτιθέμενης, "ιδεολογικής ηγεμονίας" στον Ελλαδικό χώρο του πολιτικού φορέα που εκπροσωπεί. Μια "ηγεμονία" που δεν στηρίζεται σε καμία, σαφή "ιδεολογία" αλλά σ' ένα συνονθύλευμα παραγόντων, με πολλούς εξ αυτών να είναι "αντιδραστικής" φύσεως.

Παράλληλα, επαφίεται στον ασφυκτικό "έλεγχο" που ασκεί σε ορισμένα ΜΜΕ, την ανεπάρκεια άρθρωσης ουσιαστικού- αλλά και.."πιασάρικου" λόγου- από την πλευρά της Αντιπολίτευσης και τον εκφοβισμό των πολιτών, είτε μέσω των απανωτών αποκλεισμών δραστηριοτήτων είτε μέσω της, αχρείαστης, επίδειξης αστυνομικής ισχύος.

Βασικός σκοπός είναι να "ξεπεραστούν" οι, επίσης, απανωτές αποτυχίες στη διαχείριση της πανδημίας, που οφείλονται στη "χαλάρωση", την ανικανότητα, την ασυνεννοησία και, φυσικά, στον συγκεντρωτικό χαρακτήρα της υφιστάμενης διακυβέρνησης.

Ωστόσο, ο, μέχρι πρότινος αυτοπροσδιοριζόμενος ως "φιλελεύθερος", Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει αρχίσει να χάνει την ψυχραιμία του. Ενδεικτική η συνέντευξη στον δημοσιογράφο, κ. Παπαχελά, όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, αρνήθηκε να ζητήσει "συγγνώμη" για την, σαφή, παραβίαση των μέτρων κατά της εξάπλωσης της πανδημίας, στην οποία υπέπεσε ευρισκόμενος στην Ικαρία. Και δεν έμεινε εκεί.."Υποσχέθηκε" πως την επόμενη φορά, θα φροντίσει να μην υπάρχουν "εικόνες"! Επίσης, υποσχέθηκε- πάλι...- πως σε δυο μήνες τα πράγματα θα είναι καλύτερα, μη αναφερόμενος καν στην κατεξοχήν δική του αποτυχία σχεδιασμού, σε σχέση με την πανδημία.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει, μάλλον, υπερτιμήσει τον εαυτό του και, όντας περιστοιχιζόμενος από "αυλοκόλακες", χάνει, αργά αλλά σταθερά, την επαφή του με την κοινωνική πραγματικότητα.

Είναι χαρακτηριστικό πως, σε κάθε ευκαιρία, "καταφεύγει" στην ανορθολογική σύγκριση μεταξύ της πραγματικότητας και της, κατ' αυτόν, "πραγματικότητας" που θα επικρατούσε αν η Ν.Δ. δεν ήταν Κυβέρνηση. Yπάρχει όμως μια, νευραλγικής σημασίας διαφορά: Ο κ. Τσίπρας κάνει αποτυχημένα ή αμφιλεγόμενα σχόλια και τοποθετήσεις, θεωρητικού χαρακτήρα. Ο κ. Μητσοτάκης κάνει αποτυχημένες επιλογές στην πράξη, που πλήττουν όλους εμάς, καθώς αυτός είναι που παίρνει τις αποφάσεις.

Επί της ουσίας: Το τελευταίο που έχουν ανάγκη οι Έλληνες πολίτες, είναι να βλέπουν "κοκορομαχίες" μεταξύ των πολιτικών παραγόντων. Πράγμα, που επιδιώκει κυρίως ο κ. Μητσοτάκης- αποδίδοντάς το στους "απέναντί" του, φυσικά..-, για να καλύψει τις πασιφανείς πλέον αδυναμίες του. Ο κ. Πρωθυπουργός έχει, αυτή τη στιγμή, στα χέρια του και το "μαχαίρι" και το "πεπόνι". Καιρός να τα χρησιμοποιήσεις προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και όχι μόνο του ιδίου και της Κυβερνησής του. 

"Του κόμματός του" δεν το αναφέρουμε γιατί, ακόμα και τώρα, ο κ. Πρωθυπουργός δεν ελέγχει το κόμμα που τον στηρίζει και θα τον στηρίζει, εφόσον δεν το.."ενοχλεί" και, παράλληλα, εξασφαλίζει τα εκλογικά ποσοστά που θα το διατηρούν σε θέση ισχύος.