Προφανώς, πολλοί θα υποστηρίξουν πως η "ελεύθερη πτώση" και η "αποδόμηση" του ΠΑΣΟΚ, που οδήγησε στην αναπόφευκτη αλλά και εξαρχής υπονομευμένη ίδρυση του  Κινήματος Αλλαγής, οφείλεται στο, λεγόμενο, "πρώτο μνημόνιο". Αυτή είναι η μισή αλήθεια.

Η άλλη μισή έχει να κάνει με την μετατροπή ενός κόμματος σε "κράτος εν κράτει", γεγονός που θα οδηγούσε, αργά ή γρήγορα, στην ανήκεστο βλάβη και την..."συνταξιοδότησή" του- έτσι δεν γίνεται με οτιδήποτε, αμιγώς, κρατικοδίαιτο..;

Σε καμία περίπτωση, βέβαια, δεν απουσιάζει η μεθοδολογία του, πάλαι ποτέ,  ΠΑΣΟΚ από τη διαμόρφωση των πολιτικών και, κυρίως, οικονομικών εξελίξεων στην Ελλάδα. Ίσα ίσα, τα "παιδιά" του έχουν διαμοιραστεί σε άλλους κομματικούς φορείς ή παραμένουν κοινωνικώς ενεργά σε διάφορα πόστα. Άλλωστε, το ΠΑΣΟΚ είναι βασικός "αιμοδότης" και των δυο σημερινών κομμάτων εξουσίας, της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα περί "αποστασίας", "αχαριστίας" και λοιπά, απ' όπου κι αν προέρχονται και οιονδήποτε κι αν αφορούν, είναι αστεία...Δεν βρισκόμαστε στο 1965, ούτε στο 1989...Οι κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες έχουν αλλάξει άρδην, παρά το γεγονός πως έχουν διατηρηθεί παρωχημένες και αναποτελεσματικές δομές οργάνωσής τους στην ημεδαπή. Ωστόσο, δεν είναι μόνο το ΠΑΣΟΚ που εμμένει στην αντιμετώπιση του κοινωνικού γίγνεσθαι με όρους ανάλυσης της δεκαετίας του 1980. Το κάνουν και άλλοι κομματικοί χώροι. 

Αυτό που έχει φέρει το ΠΑΣΟΚ με την "πλάτη στον τοίχο", είναι η αδυναμία του πελατειακού συστήματος που το ίδιο "γιγάντωσε" ν' αποδώσει, και σήμερα, "καρπούς". Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, εκεί όπου το παραπάνω σύστημα αντέχει ακόμα, το ΠΑΣΟΚ κατορθώνει ν' ανθίσταται, πεισματικά, στη φθορά. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι δυνατό να συμβαίνει επί μακρόν και όποτε συμβαίνει, αυτό γίνεται μόνο σε τοπικό επίπεδο. 

Σε εθνικό επίπεδο, είναι διαχρονικά νευραλγικής σημασίας ο ρόλος του Προέδρου ενός κόμματος. Κι εκεί, το Κίνημα Αλλαγής- δηλαδή το..."ορθόδοξο" ΠΑΣΟΚ, έχει σαφές πρόβλημα. Η συμπαθέστατη κ. Γεννηματά δεν μπορεί να δώσει το "κάτι παραπάνω", αυτό έχει καταστεί σαφές σε αρκετές εκλογικές αναμετρήσεις. Καθώς, λοιπόν, το κόμμα βρίσκεται σε πορεία εσωκομματικών εκλογών, θα πρέπει ν' αναρωτηθεί, σοβαρά, προς τα που είναι υποχρεωμένο να κινηθεί.

Εκτός αν η επιλογή είναι ν' αφεθεί να συνεχίσει την, αργή αλλά σταθερή, πορεία προς την πολιτική του "συνταξιοδότηση..