Το πολιτικό "κενό" που έχει δημιουργηθεί στο Ελληνικό σύστημα, βρίσκεται, κατεξοχήν, στον χώρο της, λεγόμενης, "πατριωτικής δεξιάς" ή "ακροδεξιάς". Προφανώς, από κοινωνική άποψη, ο χώρος αυτός είναι χαρακτηρισμένος ως "γραφικός και επικίνδυνος", ειδικά μετά και την σχετική "επιβεβαίωση" της "λούμπεν" δημογραφικής του σύστασης μέσω του παραδείγματος της "Χρυσής Αυγής".

Κατόπιν της ουσιαστικής κατάρρευσης του παραπάνω "λαϊκού συνδέσμου", ο χώρος εκφράστηκε πολιτικά στις εκλογές του 2019 είτε μέσω της "Ελληνικής Λύσης" του Κυριάκου Βελόπουλου είτε μέσω κάποιων μικρότερων πολιτικών σχηματισμών που δίνουν έμφαση στο "πατριωτικό" στοιχείο. Ωστόσο, οι περισσότεροι ψηφοφόροι που ανήκουν στον, ας πούμε, ευρύτερα αυτοπροσδιοριζόμενο ως "πατριωτικό χώρο", ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Και, πιθανώς, θα την ξαναψηφίσουν, "ακολουθώντας" τα τρία, πρωτοκλασάτα στελέχη του υπουργικού Συμβουλίου που προέρχονται από το χώρο της "λούμπεν ακροδεξιάς". Προφανώς, εννοούμε τους κ. Βορίδη, Γεωργιάδη και Πλεύρη, οι οποίοι έχουν μεν "ενταχθεί" στην πολιτική ορθότητα που επιβάλουν τόσο η θέση όσο και οι φιλοδοξίες τους, αλλά μην αμφιβάλλετε ούτε στιγμή πως, ακόμα, διαπνέονται από τις ίδιες, επί της ουσίας, ιδεολογικοπολιτικές απόψεις που εξέφραζαν παλαιότερα. Άλλωστε, συχνά πυκνά, τους...."ξεφεύγουν" λόγια....

Παρ' όλα αυτά, ο ακροδεξιός χώρος δεν εκφράζεται, αυτή τη στιγμή, από κάποιο εξωκοινοβουλευτικό, "ανεξάρτητο" πολιτικό φορέα με αντίστοιχη δυναμική όπως αυτή που εμφάνισε η "Χρυσή Αυγή", πριν κατορθώσει να εισέλθει στη Βουλή. Το ρόλο αυτό φιλοδοξούν να "παίξουν" αρκετοί, όμως αυτός που είχε τις περισσότερες πιθανότητες και, φαινομενικά, την μεγαλύτερη οικονομική στήριξη για να το πετύχει ήταν ο μακαρίτης, πλέον, Γιώργος Τράγκας. 

Με δεδομένο πως οι επόμενες βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής, η ευκαιρία είναι "δελεαστική" για πολλούς. Γι' αυτό και τα αντίστοιχα κόμματα ή οι συνεργασίες κομμάτων, "φυτρώνουν σαν μανιτάρια". 

Έχουμε και λέμε: "Πανελλήνια Πατριωτική Ένωση" του κ. Εμφιετζόγλου, "Λαϊκή Πατριωτική Δεξιά" του κ. Χίου- που βρίσκεται σε συνεννόηση με τον γνωστό και μη εξαιρετέο κ. Κασιδιάρη-, οι εναπομείναντες "Ελεύθεροι Άνθρωποι" χωρίς τον ιδρυτή του κόμματος, η συνεργασία των κ. Τζήμερου-Κρανιδιώτη και λοιπά...Υπάρχουν και οι..."άστεγοι" πρώην Βουλευτές, κυρίως της Ν.Δ., όπως ο κ. Νικολόπουλος, φυσικά...

Τι προσπαθούν να εκφράσουν οι παραπάνω σχηματισμοί; Απλά, κάποιους ανθρώπους που λειτουργούν ως "outsiders" του πολιτικού μας συστήματος, ενώ, κατά το παρελθόν, υπήρξαν "insiders", χωρίς, όμως, να κατορθώσουν ν' αποκτήσουν μια σταθερή σχέση με την εγχώρια, παραδοσιακή ελίτ. Αντίστοιχα, οι δυνητικοί τους ψηφοφόροι είναι άνθρωποι που είτε βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση- κοινωνική, οικονομική κλπ-, δεν εκφράζονται από κανένα μεγάλο κομματικό σχηματισμό και, παράλληλα, εμφορούνται από αντιλήψεις ιδιαιτέρως "εθνοκεντρικές". Τέλος, πολλοί απ' αυτούς, αρέσκονται στις "θεωρίες συνωμοσίας" και, ειδικά, σ' αυτές που ασχολούνται με την υγειονομική κρίση. Φυσικά, δεν θα πρέπει να υποτιμούμε κι εκείνους τους πολίτες που αρέσκονται στην υποστήριξη "παραδοσιακών" εν Ελλάδι αντιλήψεων, όπως ο φυλετικός ρατσισμός, η ξενοφοβία, η θρησκοληψία, η ομοφοβία και ούτω καθεξής. 

Πρόβλεψη: Αυτή τη στιγμή, δεν διαφαίνεται ούτε "υποψία" ανάπτυξης κάποιας, έστω ευκαιριακής, δυναμικής εκ μέρους οιουδήποτε από τους παραπάνω. Μπορεί η κατάσταση της χώρας να θυμίζει καράβι του οποίου ο κυβερνήτης προσπαθεί να καλύπτει τις ρωγμές στο κύτος, αποπροσανατολίζοντας επιβάτες και πλήρωμα, προσπαθώντας απλά να κερδίσει χρόνο μήπως και γίνει κάποιο...."θαύμα", αλλά δεν νομίζουμε πως αυτό το γεγονός επιτρέπει κάποια αισιοδοξία στους φορείς εμφανέστατα παρωχημένων, ανορθολογικών αντιλήψεων και πρακτικών, χωρίς σαφή και σύγχρονο ιδεολογικό προσανατολισμό, χωρίς σοβαρή πρόσβαση στα Μ.Μ.Ε. και, κυρίως, χωρίς χαρισματικά στελέχη. 

Άλλωστε, τα κίνητρα και οι απώτερες επιδιώξεις πολλών εκ των εκφραστών της ημεδαπής, ακραιφνούς "πατριωτικής δεξιάς", είναι, τουλάχιστον, "συζητήσιμα"...