Καθώς το "debate" της 10ης Μαϊου- όπως αναμενόταν- δεν "έβγαλε" νικητή, οι κύριοι Μητσοτάκης και Τσίπρας "αλωνίζουν" την Ελλάδα, προσπαθώντας να πείσουν, κυρίως, τους αναποφάσιστους πως αποτελούν, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, τη "λύση" για τη χώρα.

Το, σχεδόν, βέβαιο είναι πως στις εκλογές της μεθεπόμενης Κυριακής, δεν θα προκύψει αυτοδύναμο κόμμα. Υπό αυτή την έννοια, οι δυο πολιτικοί αρχηγοί μπορούν να υπόσχονται διάφορα, όντες σίγουροι πως δεν θα είναι σε θέση να τα υλοποιήσουν την επομένη της "λαϊκής ετυμηγορίας".

Ακόμα κι αν προκύψει κάποια κυβέρνηση συνεργασίας- γεγονός αρκετά πιθανό-, η σχετική διαπραγμάτευση θ' "αμβλύνει" ή, αν προτιμάτε, θα "συνδυάσει" προγραμματικές εξαγγελίες, προς την.."ρεαλιστικότερη" κατεύθυνση, αυτή, δηλαδή, που θα βρει, σχετικώς, σύμφωνους και τους Ευρωπαίους εταίρους μας.

Ο κ. Μητσοτάκης, πέρα από τα "τσιτάτα" που, οψίμως, χρησιμοποιεί, υποστηρίζοντας πως η χώρα θα "βυθιστεί" στο χάος της ακυβερνησίας εάν, τυχόν, δεν πάρει ο ίδιος την αυτοδυναμία, παρουσιάζει έναν κυβερνητικό σχεδιασμό που φθάνει μέχρι το 2030, αλλά διέπεται από αοριστολογίες, θεωρητικές προσεγγίσεις και προφανή "αισιόδοξη διάθεση". Στηρίζεται σε λογικοφανή "άλματα", καθαρά θεωρητικής φύσεως, ενώ παίρνει ως δεδομένη την μη εμφάνιση νέων κρίσεων κατά το επόμενο χρονικό διάστημα.

Ο κ. Τσίπρας εστιάζει σε θέματα θεσμικής και ηθικής φύσεως- ενισχυμένος από την παραδοχή εκ μέρους του Έλληνα Πρωθυπουργού, κατά τη διάρκεια του "debate", πως όντως υπήρξε σκάνδαλο υποκλοπών και οι απαντήσεις περί αυτού είναι ελλιπείς (από...ποιόν, άραγε..;)-, ενώ, κι αυτός, υπόσχεται παροχές, και μάλιστα άμεσες, χωρίς να υπολογίζει την κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα δημόσια οικονομικά.

Την περασμένη εβδομάδα, κανείς, εκ μέρους της Κυβέρνησης, δεν απάντησε πειστικά στις αναφορές περί "μαγειρέματος" του Εθνικού Προϋπολογισμού για το 2023, όπου το γενικό κράτος φέρεται να έχει προχωρήσει σε "εσωτερικό δανεισμό" από τα αποθεματικά του ΕΦΚΑ, προκειμένου να εμφανίσει "πλεόνασμα"..

Δηλαδή, να έχει χρησιμοποιήσει μια "κλασική πρακτική" του παρελθόντος, η οποία υπονομεύει την αξιοπιστία της χώρας και είναι δηλωτική μιας, ακόμη, χρηματοπιστωτικής κρίσης..

Φυσικά, κανείς δεν πρόκειται να εστιάσει σε αυτό, για πολλούς λόγους...Συνεπώς, θα συνεχιστεί η αντιπαράθεση, σε καθαρά θεωρητική βάση, για το ποιος είναι ο πιο καλά..."κοστολογημένος"...