Ακόμα κι αν το πήραν, δύσκολα θα το... "ψελλίσουν". Είναι δεδομένο, όμως, πως η ψήφος των Γάλλων πολιτών είχε τα χαρακτηριστικά "αντισυστημικής ψήφου", σε δυσθεώρητα ποσοστά. Μπορεί να εμφανίστηκε η επικράτηση του Νέου Λαϊκού Μετώπου (Αριστερά) ως "απάντηση στην άνοδο της ακροδεξιάς", αλλά υποβαθμίσθηκαν, τρόπον τινά, κάποια ποιοτικά στοιχεία του εκλογικού αποτελέσματος:

- Το κόμμα- συνασπισμός της κυρίας Λεπέν έλαβε 10 εκατομμύρια ψήφους και είναι μακράν το μεγαλύτερο αυτή τη στιγμή στη Γαλλία.

- Το πρώτο κόμμα του συνασπισμού της Αριστεράς, όσον αφορά την εκλογική επιρροή, είναι η "Ανυπότακτη Γαλλία" του κυρίου Ζαν-Λυκ Μελανσόν, που θεωρείται "ακροαριστερό".

- Οι δημοσκοπήσεις που- εν μέρει- εμφάνιζαν τα... "επιθυμητά" αποτελέσματα, "έπεσαν" πλήρως έξω.

- Πολλοί εκλεχθέντες υποψήφιοι- ένθεν και ένθεν- υποστήριξαν θέσεις που βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τις αποφάσεις της Ε.Ε. για μια σειρά από ζητήματα.

- Το κόμμα του κυρίου Μακρόν, του μεγαλύτερου, δηλαδή, υποστηρικτή της Ευρωπαϊκής πολιτικής εντός Γαλλίας, "καταποντίστηκε".

Αυτά και άλλα πολλά στοιχεία- όπως ο γεωγραφικός "διχασμός" του Γαλλικού εκλογικού σώματος-, θα έπρεπε ν' αποτελούν τις πραγματικές αιτίες προβληματισμού για τις Βρυξέλλες και όχι το αν θα σχηματιστεί "βιώσιμη" κυβέρνηση στη Γαλλία ή το πως θ' αντιδράσουν οι, "περίφημες", αγορές σε μια παρατεταμένη περίοδο πολιτικής αστάθειας στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε.

Η Γαλλία διαθέτει ισχυρούς Θεσμούς- σε αντίθεση με χώρες όπως η Ελλάδα- και η νεώτερή της Ιστορία είναι γεμάτη από συμβιβασμούς, σε πολλά επίπεδα. Έλεος πια μ' αυτή την...."δημοκρατικο-φοβία" που επικρατεί στα "ιερατεία" των Βρυξελλών αλλά και στα διοικητικά συμβούλια των μεγάλων, επενδυτικών funds!

Στο κάτω κάτω, είναι αλήθεια πως η Δημοκρατία είναι ένα "επώδυνο" και ενίοτε "απρόβλεπτο" πολίτευμα. Γι' αυτό, άλλωστε, αποτελεί και μια από τις μεγαλύτερες "εφευρέσεις"- "κατακτήσεις" του ανθρωπίνου είδους.