Κόουτς, είναι και θέμα διαχείρισης...

Ουδείς αμφισβητεί το έργο και την προσφορά του Μίλαν Ράσταβατς στην ομάδα. Ο Σέρβος, επέστρεψε το καλοκαίρι και μαζί με τους συνεργάτες του μάζεψε τη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί πέρυσι με την άστοχη επιλογή του Ηρακλή Μεταξά.

Η ομάδα όχι μόνο σώθηκε εύκολα και εξασφάλισε άλλη μια σερί παρουσία της στη Super League αλλά διεκδίκησε ως και την προτελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου το πλασάρισμά της στα πλέι οφ.

Η 6η θέση ήταν στα χέρια των Αρκάδων, αλλά σε τρία match point (που λένε και στο τένις), δεν κατάφερε να πάρει τη μάχη από τη Λαμία.

Ο κόουτς θα μπορούσε να αξιοποιήσει καλύτερα τις επιλογές του. Το καλοκαίρι ήταν σαφής και ξεκάθαρη από τη διοίκηση η στροφή στο ελληνικό στοιχείο. Μάντζης, Καλτσάς, Σουρλής, Χουχούμης ντύθηκαν στα κιτρινομπλέ στο πιο... ελληνικό καλοκαίρι του ΑΣΤΕΡΑ - τουλάχιστον των τελευταίων ετών. Συν του ότι το Γενάρη ήρθε κι ο Λύρατζης, ο οποίος είναι από τα καλύτερα μπακ που έχει η χώρα μας.

Επίσης, μη ξεχνάμε ότι οι κιτρινομπλέ διαχρονικά ρίχνουν το βάρος τους στην Ακαδημία. Επενδύουν πακτωλό χρημάτων και έχουν αποδείξει ότι το φυτώριο αποτελεί ζωτικό μέλος του οργανισμού. Από εκεί έχουν ξεπηδήσει παίκτες όπως οι Τσιφτσής, Γραμματικάκης, Γιάννης Χριστόπουλος, Ζουγλής και Αλάγκμπε (αναφερόμαστε στο νυν ρόστερ).

Ο Ζουγλής πήρε κάποιες ευκαιρίες και ενδεχομένως, παρόλο που είχε μπροστά του τεράστιο ανταγωνισμό, θα μπορούσε να έχει πιο αισθητή παρουσία. Το ίδιο ισχύει και με τον Γιάννη Χριστόπουλο, με τους Ζουκάνοβιτς και Καστάνιο να μοιράζονται πολύ χρόνο μαζί. Εκεί δεν είδαμε φρεσκάδα στα στόπερ και φάνηκε ότι αν ο ΑΣΤΕΡΑΣ έμεινε εκτός 6άδας ήταν διότι πλήρωσε την ανισορροπία που υπήρχε μεταξύ επίθεσης και άμυνας.

Η ομάδα έχει στο ρόστερ της παίκτες που διανύουν σούπερ παραγωγική περίοδο: Μιριτέλο (13 γκολ, 2 ασίστ), Καλτσάς (4 γκολ, 11 ασίστ), Ρεγκίς (7 γκολ, 5 ασίστ).

Κι αυτό το... πάντρεμα δεν κεφαλαιοποιήθηκε διότι δεν υπήρξε μοίρασμα χρόνου και κατανομής δυνάμεων. Ενδεχομένως θα μπορούσε να έχει περισσότερο χρόνο κι ο Σίτο, αλλά κι ο Γκρόζντανιτς, ενώ δεν έχουμε δει να παίζει ο Κωστέας (άλλο ένα παιδί με προσόντα από την Ακαδημία). Από την άλλη, είδαμε τον Γραμματικάκη να κάνει... όργια όποτε έπαιξε, αλλά κι αυτή η λύση ήρθε αναγκαστικά μετά τον τραυματισμό του Νίκου Παπαδόπουλου.

Μάλιστα, ο Αλάγκμπε, παιδί επίσης των Ακαδημιών με τρεξίματα, ταχύτητα και αντοχές - ειδικά στα ματς με Λαμία, Παναιτωλικό και Κηφισιά - θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερο ρόλο και να προσδώσει φρεσκάδα στον άξονα που φαινόταν αργός με την απουσία του Μουνάφο και την παρουσία των Γκος - Γιαμπλόνσκι.

Προς Θεού, μη φανεί ότι μηδενίζουμε το έργο του Σέρβου κόουτς, αλλά κάποια πράγματα οφείλουμε να τα υπογραμμίσουμε για το καλό της ομάδας από δω και πέρα.

Πλέον, στα πλέι άουτ περιμένουμε να δούμε παιδιά από την Ακαδημία και φυσικά παίκτες που μέσα στη χρονιά δεν είχαν λεπτά συμμετοχής στα πόδια τους. Διότι, ο ΑΣΤΕΡΑΣ έχει κερδίσει το δικαίωμα να χτίζει από τώρα για του χρόνου και πάνω σ' αυτό θα πρέπει να επενδύσει το σταφ.