Κυβερνητικά τερτίπια με την αυτοδιοίκηση;

Οι συνεχείς νομοθετικοί πειραματισμοί με την αυτοδιοίκηση της εκάστοτε Κυβερνητικής πλειοψηφίας, αποδεικνύουν πως συνεχίζει να είναι προτεραιότητα των πολιτικών δυνάμεων της Χώρας , η άλωση του αυτοδιοικητικού θεσμού, επ΄ωφελεία των στενών κομματικών συμφερόντων και όχι υπέρ του τόπου και των πολιτών. Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια να προωθούνται αδιάκοπα τροπολογίες, νομοθετικές ρυθμίσεις, κάθε λογής παραγγελθείσες διευκολύνσεις και στοχευμένη δημοσιότητα, ούτως ώστε να εμπεδωθεί στην κοινωνία η αναγκαιότητα να εκλέγονται μόνο οι αρεστοί των κομμάτων και των πολιτικών συμφερόντων.

Προς τούτο, έχει επιστρατευθεί πλήθος κυβερνητικών αξιωματούχων, υπουργών κλπ , ώστε κάθε αυτόνομο αίτημα της αυτοδιοίκησης , να περνάει πρώτιστα από τα γραφεία τους και να διαστρεβλώνεται με αυτόν τον τρόπο, η συνταγματική επιταγή περί ανεξαρτησίας των θεσμών. Όταν δε, δυσκολεύουν δημοσκοπικά τα πράγματα, είτε προωθούνται νέοι εκλογικοί νόμοι όπου κυριαρχεί συνήθως η μπακαλίστικη λογική, δηλ.του τι κερδίζουν με τις επερχόμενες αλλαγές οι «δικοί» τους Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες και τι χάνουν οι «άλλοι», οι «αντίπαλοι» ή επιστρατεύονται οι ωφελημένοι αυτοδιοικητικοί , ώστε κινούμενοι προπαγανδιστικά, να ωραιοποιήσουν επικοινωνιακά την καθημερινότητα των πολιτών και να διογκώσουν την όποια κυβερνητική αποτελεσματικότητα υπάρχει.

Δυστυχώς, αυτή η αντισυνταγματική επί της ουσίας πρακτική , έχει αγκαλιαστεί από το κομματικό πλήθος των αιρετών, που θεωρούν πως πρέπει να υπηρετούν με παρωπίδες συχνά-πυκνά τους κομματικούς τους «προστάτες», αποδεχόμενοι την παρατυπία του «καπελώματος» όταν τους εξυπηρετεί. Τα ίδια πρόσωπα όμως, αν τυχόν χάσουν τις πολυπόθητες κομματικές στηρίξεις , τότε ανακαλύπτουν το λάθος της απόλυτης συμπόρευσης και υποταγής και υπερθεματίζουν το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητο των Δήμων και Περιφερειών, το οποίο με τη σιωπή, αποδοχή και πράξεις , επέτρεψαν να απωλεστεί.

Εν όψει της ψήφισης του νέου εκλογικού Νόμου για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, εκφράζω τις επιφυλάξεις μου για τη σκοπιμότητα των νέων αλλαγών και τις θεσμικά διατυπωμένες απόψεις του αυτοδιοικητικού κόσμου που πρέπει σε ιδανικές συνθήκες, να είναι ανεπηρέαστες από κομματικές συμπλεύσεις. Άλλωστε η πορεία που ακολουθούν σήμερα αρκετοί εκλεγμένοι εκπρόσωποι των πολιτών, δεν δίνει περιθώρια αισιοδοξίας , αφού έχει γίνει πλέον πρακτική η άκομψη και προκλητική υιοθέτηση εκ μέρους τους , ακόμη και αντιδημοκρατικής δεοντολογίας ,με προσπάθεια εκπαραθύρωσης κάθε αντίθετης άποψης και κριτικής και κυρίως με επιλογή της προπαγάνδας, αντί της απόδοσης έργου, διαλόγου και αναζήτησης συναίνεσης.

Σε αρκετούς Δήμους, αλλά κυρίως στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση Πελοποννήσου δημιουργείται η αίσθηση επαναφοράς της πολιτικής στη 10ετία του 50 και του 60, όπου με επιλογή τον άρτον και θεάματα, μυστριά και σφυριά κλπ, αντί του απτού έργου ουσίας και ωφέλειας, ξεχύνονται οι αυτοδιοικητικοί στην κοινωνία, για να ξεγελάσουν περί της απόδοσής τους και να αποκρύψουν το έλλειμμα οράματος και στοιχειώδους έργου .

Όσο όλοι αυτοί με τεχνάσματα επιχειρούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα,
έτσι και οι πολίτες οφείλουν να κρατούν επιφυλάξεις από όσους επιχειρούν να
φιμώσουν τις φωνές που κρίνουν, διεκδικούν και ελέγχουν.