Συμμαχία και με το.. "διάβολο" εφόσον συμφέρει την Ελλάδα- "Real Politik" ή τραγικό λάθος;

Διαβάσαμε διάφορα, δήθεν, περισπούδαστα άρθρα πανεπιστημιακών και δημοσιολογούντων που προσπάθησαν να υπερασπιστούν την επιλογή του Έλληνα Πρωθυπουργού περί μεγαλύτερης προσέγγισης με το Ισραήλ, καθώς χθες (30/3/2025) έγινε και η συνάντηση μεταξύ των κυρίων Μητσοτάκη και Νετανιάχου.

Ο πολιτικός "κυνισμός" ή ρεαλισμός, αν προτιμάτε, επιτάσσει, υποτίθεται, την ενίσχυση της συνεργασίας με χώρες που, υποτίθεται, η Ελλάδα έχει κοινά συμφέροντα ή κοινούς αντιπάλους. Η λογική αυτή, φυσικά, όταν λειτουργεί ισοπεδωτικά και ενάντια σε κάθε πρακτική ισορροπημένης εξωτερικής πολιτικής αλλά και αψηφώντας το ίδιο το Διεθνές Δίκαιο, γίνεται "μπούμερανγκ".

Στην περίπτωση της χώρας μας, η "θερμή" σχέση του Έλληνα Πρωθυπουργού μ' έναν κατηγορούμενο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας- ο οποίος παρεμπιπτόντως καταζητείται από το Διεθνές Δικαστήριο- παρά το γεγονός πως αποτελεί "ντιρεκτίβα" των Η.Π.Α. και άρα δύσκολο ν' αποφευχθεί, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη.

Κι εξηγούμαστε: Τα οφέλη από μια υποτυπώδη αμυντική "συνεργασία" με το Ισραήλ είναι μηδαμινά, σε σχέση με τους διπλωματικούς κινδύνους που προκύπτουν. Για παράδειγμα, εάν δεχθούμε πως τα συμφέροντα της χώρας είναι "πάνω" από κάθε έννοια διεθνούς νομιμότητας, τότε τι πρόβλημα, αλήθεια, έχουμε με τις πρακτικές χωρών όπως η Ρωσία και η Τουρκία...;

Επιπρόσθετα, πως νομιμοποιείται η Ελλάδα να κατηγορεί, για παράδειγμα, τη Γερμανία και άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την λεγόμενη "μνημονιακή περίοδο", εφόσον κι αυτές φρόντιζαν τα στενά, εθνικά τους συμφέροντα, κατά το δοκούν...;

Είναι, προφανώς, αδιέξοδη η λογική της "a la carte" επίκλησης του Διεθνούς Δικαίου και, υπό τις παρούσες συνθήκες, θα μπορεί πολύ εύκολα η οιαδήποτε χώρα ν' ακυρώσει, de facto τουλάχιστον, τις όποιες Ελληνικές αιτιάσεις για τήρηση των διεθνών κανόνων δικαίου σε σχέση με τον οιαδήποτε ζήτημα. Όπως, η κατάσταση της Κύπρου, για παράδειγμα.

Από την άλλη, τόσο ο κύριος Μητσοτάκης όσο και ο κύριος Νετανιάχου είναι Πρωθυπουργοί "υπό προθεσμία" για διαφορετικούς λόγους. Ωστόσο, υποθηκεύουν τη μελλοντική πορεία των διπλωματικών σχέσεων των δυο χωρών, βασιζόμενοι σε συγκυριακές καταστάσεις, συγκεκριμένες "ντιρεκτίβες" και, κυρίως, ανίερες και παράνομες, διεθνώς, πρακτικές.

Πρόσφατα, λόγω της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου, οι πολιτικοί μας αναλώθηκαν- οι περισσότεροι εξ αυτών- στα γνωστά, συνθηματολογικού περιεχομένου, μηνύματα περί ελευθερίας, αγώνων και λοιπά. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να κοιταχθούν και λίγο στον καθρέφτη κάποιοι εκ των ταγών μας γιατί, εντάξει, αντιλαμβανόμαστε την "τυπική" λειτουργία των πολιτικών δηλώσεων στις επετείους, αλλά καλό θα ήταν να υπάρχει και μια ελάχιστη σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα...