Υπόθεση "Τέμπη": Άλλος ένας "εθνικός διχασμός" ενόψει, με κυβερνητική "σφραγίδα"

Το γεγονός αυτό θα πρέπει, πρωτίστως, ν' αποδοθεί στην πλήρως αποτυχημένη κυβερνητική προσπάθεια, καταρχάς να υποβαθμίσει το δυστύχημα των Τεμπών και αργότερα, υπό το βάρος αποκαλύψεων, να το διαχειριστεί ως μια, ακόμα, "επικοινωνιακή κρίση".

Οι πρωθυπουργικές αντιφάσεις, οι ατυχείς δηλώσεις κορυφαίων λειτουργών της Δικαιοσύνης, η "παρωδία" της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, σε συνδυασμό με την παγιωμένη καχυποψία της κοινής γνώμης και την, αναπόφευκτη, προσπάθεια πολιτικής "εκμετάλλευσης" των τεκταινομένων από μερίδα της αντιπολίτευσης, δημιουργούν ένα "εκρηκτικό" μείγμα που, τηρουμένων των αναλογιών, θυμίζει την περίοδο 2011-2015.

Όλα τα παραπάνω, βέβαια, έλαβαν το χαρακτήρα "χιονοστιβάδας" από τη στιγμή που οι συγκεντρώσεις, σε όλη την Επικράτεια, για τα Τέμπη, αποδείχθηκαν ιδιαίτερα δημοφιλείς. Για να μην αυταπατώμεθα, εάν οι παραπάνω εκδηλώσεις ήταν περιορισμένης συμμετοχής, ουδείς θα ασχολείτο, δυστυχώς...

Ο "πόλεμος των αφισών" στα social media

Εφόσον τα λοιπά "αφηγήματα" δεν είχαν την τύχη που κάποιοι περίμεναν και καθώς η ζωντανή συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη μάλλον είχε τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, η κυβέρνηση άλλαξε στρατηγική: 

Σταμάτησε τις επιθέσεις κατά των συγγενών των θυμάτων- έστω, για λίγο-, στοχοποίησε τα κόμματα της αντιπολίτευσης και, πλέον, έβαλε σε λειτουργία τα, περίφημα, "τρολ του διαδικτύου", τα οποία παρήγαγαν την παρακάτω "αφίσα", αλλοιώνοντας την αντίστοιχη ( που δημοσιοποίησε ο σύλλογος που καλεί σε επανάληψη των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας στις 28 Φεβρουαρίου:

Όπως ήταν επόμενο, τάχιστα ήρθε και η...."απάντηση"

Συνακόλουθα, παρατηρείται μια τάση σύμφωνα με την οποία αρκετοί πολίτες, σχολιάζοντας την εκδήλωση της 28ης Φεβρουαρίου, επιχειρούν να διαφοροποιηθούν, αναφέροντας πως στηρίζουν, για παράδειγμα, το αίτημα για "δικαίωση" των συγγενών αλλά όχι "όλα τα άλλα". Δηλαδή, ποια...;

Το "κακό φεγγάρι" των Θεσμών

Οι λεγόμενοι "Θεσμοί" στην Ελλάδα, παρουσιάζουν παθογένειες από την πρώτη στιγμή δημιουργίας του Ελληνικού Κράτους, αυτό είναι γνωστό τοις πάση.

Η αδυναμία λειτουργίας των "ανεξάρτητων αρχών" ως τέτοιες, η άμεση και έμμεση διασύνδεση μεταξύ κράτους και κομμάτων εξουσίας, η πρακτική της διαπλοκής- επί του παρόντος, "τριγωνικής"-, η.. "εθιμική" διαφθορά και η αδυναμία του πολιτικού συστήματος ν' απεμπλακεί από τα "πλοκάμια" της, είναι τα κυριότερα "βαρίδια" που χαρακτηρίζουν, παραδοσιακά, το Ελληνικό, κρατικό και κοινωνικό μόρφωμα.

Ενίοτε, όλα τα παραπάνω, λαμβάνουν διαστάσεις "εκρηκτικές", όταν, για πολλούς λόγους, αποκαλύπτεται κάποιο σκάνδαλο ή συμβαίνει ένα τραγικό περιστατικό. Το φαινόμενο αυτό θα πρέπει ν' αποδοθεί στην ενδημική, συναισθηματική αντίληψη που κυριαρχεί όταν οι συνθήκες ευνοούν κάτι τέτοιο.

Επιπρόσθετα, ακόμα και στη σύγχρονη, "απολιτίκ", κατά κύριο λόγο, Ελλάδα, που, φαινομενικά, εμφορείται από τη νοοτροπία και την αισθητική- άρα, αυτομάτως, και την "ηθική"- ενός "βλαχομπαρόκ lifestyle", γεγονότα που εμπεριέχουν τον "άδικο και αδικαιολόγητο" θάνατο ειδικά νεαρών παιδιών, είθισται ν' αντιμετωπίζονται ως "εμβληματικά", με ότι αυτό συνεπάγεται για τους έχοντες τον έλεγχο.

Εκεί, τελικά, έγκειται η βασική αποτυχία της σημερινής Κυβέρνησης.

Η "νορμαλοποίηση" κάθε μεθόδου αρκεί να "γίνεται η δουλειά"

Σε αντίθεση με προηγούμενες κυβερνητικές ομάδες, η παρούσα "κανονικοποίησε" κάθε, σχεδόν, μέθοδο, αρκεί να υπήρχε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Χαρακτηριζόμενη από, ουσιαστική, αδράνεια και αναγωγή της πολιτικής επικοινωνίας σε "πανάκεια", αναλίσκεται σε παρουσιάσεις δήθεν τεχνοκρατικού τύπου, ανακοινώσεις φιλόδοξων σχεδιασμών και αυτοαναφορικές διαπιστώσεις που κανένας, ειδικά εκτός Ελλάδας, δεν λαμβάνει σοβαρά υπόψη.

Παράλληλα, ως προς την κοινοβουλευτική πρακτική, ψηφίζει νόμους που δεν εφαρμόζονται γιατί, απλά, δεν είναι ρεαλιστικό αυτό, υποτιμά και μέμφεται συνεχώς μια, τω όντι, αδύναμη αντιπολίτευση και υπονομεύει τη λειτουργία του ίδιου του πολιτεύματος, απαξιώνοντάς το. Φυσικά, γι' αυτό ακριβώς κατηγορεί, πάντα, τους "άλλους", λες και δεν έχει, ακόμα, τον κυρίαρχο ρόλο ως προς τον καθορισμό της "ημερήσιας διάταξης" στο εσωτερικό ή δεν ελέγχει το είδος της επιχειρηματικής δραστηριότητας που ασκείται.

Ωστόσο, το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, ανέδειξε τη "γύμνια" της και την αναποτελεσματικότητά της σε μια σειρά από θέματα, με τη συγκυρία να είναι πολύ δυσμενής για τη χώρα, γεωπολιτικώς. 

Ας ελπίσουμε πως δεν θα την πληρώσουμε ακριβά αυτή τη συγκυρία..