Η παραγωγή υπερπλεονασμάτων "σκοτώνει" την εθνική οικονομία της Ελλάδας

Η σχετική συζήτηση, όπως διεξάγεται στην ημεδαπή, είναι αποπροσανατολιστική. Μ' ευθύνη και της αντιπολίτευσης, το ενδιαφέρον στρέφεται στις παροχές, ενώ κανονικά θα έπρεπε να στρέφεται στο κατά πόσο είναι βιώσιμη μια εθνική οικονομία που παράγει "υπερπλεονάσματα".

Κατά την άποψή μας, η κυβέρνηση "πανηγυρίζει" επειδή καταδικάζει σε περαιτέρω ύφεση την οικονομία, μέσω εξοντωτικών φόρων που πλήττουν τα χαμηλά και μέσα οικονομικά στρώματα. Ο Φ.Π.Α, κατά κύριο λόγο, αλλά και μια σειρά άλλων φορολογικών "βαρών", στην ουσία υπονομεύουν την όποια δυνατότητα του κράτους να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες, διατηρούν σε υψηλό επίπεδο τις εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων και, τελικά, καθιστούν την "ανάπτυξη" ανισοβαρή και στρεβλή.

Τι έλεγε το 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο, αυτοαποκαλούμενος, θιασώτης του οικονομικού φιλελευθερισμού, ως υποψήφιος Πρωθυπουργός, είχε δηλώσει πως η εθνική, δημόσια οικονομία πρέπει να προσανατολιστεί στην παραγωγή μικρότερων πλεονασμάτων, "γεγονός που σημαίνει λιγότερους φόρους και εισφορές για τους Έλληνες πολίτες", ενώ, παράλληλα, υποστήριζε πως και οι υπηρεσίες που παρείχε το κράτος θα ήταν καλύτερες.

Έξι χρόνια μετά, η Ελλάδα παράγει δυσθεώρητα πλεονάσματα, που οφείλονται, σε συντριπτικό βαθμό, στην υπερφορολόγηση....

Τότε, ο κύριος Μητσοτάκης είχε δίκιο. Τώρα....;

Οι....."προκρούστειες" παροχές και η καίρια λανθασμένη πολιτική επιλογή

Ακούμε πως "ότι σου δίνουν, καλό είναι". Φυσικά, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Υπάρχει και το λατινικό ρητό: "Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες" (timeo danaos et dona ferentes). Προέρχεται από το επικό ποίημα "Η Αινειάδα" και αναφέρεται μεν στην περίοδο του Τρωικού Πολέμου αλλά έχει πολλά να πει και για το σήμερα.

Οι ανακοινώσεις των, υποτυπωδών είναι αλήθεια, παροχών από τον Έλληνα Πρωθυπουργό πριν από μερικά 24ωρα, επιβεβαίωσε τη στρεβλή αντίληψη περί οικονομικής πολιτικής που διέπει τη διακυβέρνηση της χώρας εδώ και χρόνια. Τα ίδια τα μέτρα δε είναι...αστεία: Για παράδειγμα, το ενοίκιο που θα "επιστρέφεται", αφορά το....ιλιγγιώδες ποσό των 242,6 ευρώ- κατά μέσο όρο! Αυτό προκύπτει εάν διαιρέσουμε τους δικαιούχους με τα χρήματα που έχουν προϋπολογιστεί. Το μέσο ενοίκιο που δηλώνεται στην εφορία είναι 250 ευρώ. Τυχαίο....;

Στην πραγματικότητα, πρόκειται, εν γένει, για, καθαρά, πολιτική επιλογή: Ο προσανατολισμός προς την παραγωγή υπερμεγεθών πλεονασμάτων, η πρόωρη αποπληρωμή χρεών του Δημοσίου- γιατί, άραγε....;- και η συνεχής επιδοματική αντίληψη περί κοινωνικών παροχών, "καταφέρνουν" από τη μια πλευρα την ουσιαστική καθήλωση των μισθών και της αγοραστικής δύναμης και, από την άλλη, την, υποτίθεται, διατήρηση μιας ανταγωνιστικής οικονομίας (;;;;....) έναντι ποιου και σε ποιους τομείς....;

Η δε ενίσχυση των δημοσίων δαπανών, αποτελεί, μάλλον, ανέκδοτο: Για να επισπευστούν, δήλωσε ο κύριος Μητσοτάκης, τα δημόσια έργα....Μα το βασικό πρόβλημα των δημοσίων έργων στην Ελλάδα είναι το καθεστώς των απευθείας αναθέσεων, της διαπλοκής δηλαδή μεταξύ πολιτικών και οικονομικών παραγόντων, που οδηγεί σε συνεχή διασπάθιση δημόσιου πλούτου και ενίσχυση συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων. Προφανώς, δεν πρόκειται για "ασαφή και ομιχλώδη" συμφέροντα, αλλά για κάποια πολύ συγκεκριμένα και επώνυμα. 

Η ¨πληγή" που λέγεται "δημόσια έργα" στη χώρα μας, όχι μόνο θα παραμείνει χαίνουσα, αλλά θα κακοφορμίσει κιόλας, για να μην πούμε πως ήδη έχει μολυνθεί και ο "ασθενής" θα πρέπει ν' ακρωτηριαστεί. 

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση το μόνο που, απ' ότι φαίνεται, μπορεί να κάνει είναι να συνεχίσει να σπέρνει σύγχυση και διχόνοια, επωφελούμενη από την επικοινωνιακή της κυριαρχία- την οποία, βέβαια, εξασφαλίζει αποζημιώνοντας διαφόρους αδρά-, να παρουσιάζει τα "φύκια" ως "μεταξωτές κορδέλες" και να συνεχίζει να επικαλείται εξωγενείς παράγοντες ή ατομικές αστοχίες ως τα αίτια των κακώς κειμένων. 

Σε τελική ανάλυση, ένα και μόνο γεγονός είναι ακόμη χειρότερο από τη στρεβλή, οικονομική πολιτική του, λίαν αποτυχημένου, "επιτελικού κράτους": Το γεγονός πως δεν υπάρχει, ακόμα, μια ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση, ικανή να προσελκύσει το κουρασμένο, απογοητευμένο και εξουθενωμένο εκλογικό σώμα....