Σαμαράς- οικογένεια Μητσοτάκη: "Λαϊκή δεξιά" κατά "ακραίου κέντρου" ή μια ακόμη σύγκρουση "φατριών";

Τα κόμματα εξουσίας εν Ελλάδι είχαν, έχουν και θα έχουν πάντα "φατρίες" που διαγκωνίζονται για το ποια είναι η ισχυρότερη, η πιο.. "πατριωτική", η πλέον ενδεδειγμένη για να διοικήσει το κράτος και, φυσικά, για το ποια είναι η ικανότερη στο να "μοιράσει την πίτα".

Οι διαγκωνισμοί αυτοί, συχνά, διαθέτουν "ιδεολογικό πρόσημο" και διαρκούν επί δεκαετίες, περνώντας από γενεά σε γενεά. Στην πραγματικότητα, ειδικά στην παρούσα συγκυρία, είναι αστείο να μιλάμε για "ιδεολογική καθαρότητα" και άλλα τινά. Το αντικείμενο των συγκρούσεων είναι η κατάληψη και νομή της ισχύος, τίποτε άλλο.

Μια τέτοια κόντρα, που διαρκεί εδώ και πολλά χρόνια, είναι αυτή μεταξύ της οικογένειας του σημερινού Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, με τον πρώην Πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά. Και οι δυο "φατρίες" κατάφεραν να κυριαρχήσουν εντός του κόμματος που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ν' αφήσουν ένα διακριτό "στίγμα" στην νεότερη Ελληνική πολιτική ζωή και ιστορία. Προφανώς, η μια βρίσκεται ακόμη σε θέση ισχύος ενώ η άλλη, σύμφωνα με πολλούς, ακραιφνείς ή νεόκοπους υποστηρικτές της Ν.Δ., σε αποδρομή.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η διαγραφή του κυρίου Σαμαρά από το κυβερνών κόμμα, πέρα από την αναπόφευκτη "ίντριγκα", προκαλεί τριγμούς στη Ν.Δ., ειδικά στην Πελοπόννησο, όπου ο πρώην Πρωθυπουργός είναι μια κυρίαρχη φιγούρα, με πολλούς- ακόμα- υποστηρικτές και, σίγουρα, πολλά "πνευματικά παιδιά". 

Η επόμενη μέρα για το κυβερνών κόμμα

Το πιθανότερο είναι πως δεν θα έχουμε καμία, ριζική εξέλιξη στο εγγύς μέλλον. Η Ν.Δ. διαθέτει ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και το πολιτικό "κλίμα" δεν έχει καμία σχέση με αυτό του 1993- στην πραγματικότητα, πρόκειται για τη... "μέρα με τη νύχτα"!

Ο κύριος Μητσοτάκης μπορεί να ηγείται μιας κυβέρνησης που έχει αποδειχθεί, εν πολλοίς, ανεπαρκής, προβληματική και αδρανής, αλλά δεν "απειλείται"- ακόμα- από κανέναν, όσον αφορά τον διαγκωνισμό προσωπικοτήτων στον τομέα της, λεγόμενης, "πρωθυπουργησιμότητας".

Επιπρόσθετα, ο εν εξελίξει κατακερματισμός του "προοδευτικού Κέντρου", οι δυσκολίες που υφίστανται αντικειμενικώς ως προς τη "σμίλευση" ενός αξιόπιστου, ρεαλιστικού αντιπολιτευτικού λόγου, ο, ούτως ή άλλως, "έλεγχος" της ημερήσιας διάταξης από την κυβέρνηση και η "ευαίσθητη" ισορροπία μεταξύ των πρωτοκλασάτων στελεχών εντός ΠΑΣΟΚ, δημιουργεί ένα απόλυτα "ρευστό" σκηνικό, ιδανικό για την κυβερνώσα παράταξη. 

Θα ήταν, τουλάχιστον, παρανοϊκό, μέσα σε αυτό το πλαίσιο, να πάρουν "σάρκα και οστά" εξελίξεις που θα έθεταν σε κίνδυνο την παρούσα σύσταση της Ν.Δ.- όσο κι αν αυτή βασίζεται σε λόγους που πόρρω απέχουν από το... "καλό της πατρίδας" και την, περιώνυμη, "ανάγκη για σταθερότητα". 

Άλλωστε, σε παραπάνω από μια περιπτώσεις, το κυβερνών κόμμα έχει αποδείξει πως δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την τήρηση των προσχημάτων, αλλά για την, δήθεν, ρεαλιστική πλευρά των πραγμάτων. Ο κυνισμός δε, σύμφωνα με τον οποίο λαμβάνονται πολλές εκ των αποφάσεων, εμφανιζόμενος ως "Realpolitik"- λες και είμαστε στον...19ο αιώνα-, είναι τόσο χαρακτηριστικός και, παράλληλα, εγκαθιδρυμένος, που δεν επιτρέπει ουσιαστικές παρεκκλίσεις. 

Το πολύ πολύ, να έχουμε κάποιες, ρητορικής φύσεως, εξάρσεις το επόμενο διάστημα, για να ικανοποιηθεί κι ένα μέρος των υποστηρικτών του κόμματος που, υποτίθεται, πως προτάσσουν το "πατριωτικό ιδεώδες" επάνω απ΄ όλα τα άλλα. 

Τι "δείχνει" η κίνηση Μητσοτάκη

Σίγουρα, η άμεση έναρξη μιας διαδικασίας που οδηγεί στη διαγραφή ενός πρώην Πρωθυπουργού, οποιαδήποτε κόμμα κι αν αφορούσε, είναι μια σημαντική εξέλιξη που προκαλεί ερωτηματικά και "σπέκουλα".

Γιατί ενοχλήθηκε τώρα και με τέτοιο τρόπο η ηγεσία της Ν.Δ. από τις δηλώσεις του κυρίου Σαμαρά; Ήταν, άραγε, οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί που χρησιμοποίησε ή το "timing" (ενόψει της προδιαγεγραμμένης συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας- Τουρκίας στο Αιγαίο); Ήταν αυτή η "σταγόνα" που ξεχείλισε το ποτήρι ή απλά η αφορμή που περίμενε ο σημερινός Πρωθυπουργός για να δείξει την εσωκομματική του ισχύ;

Μπορεί να ήταν όλα τα παραπάνω, κι ακόμα περισσότερα τα αίτια που οδήγησαν τον κύριο Μητσοτάκη στην απόφαση της διαγραφής Σαμαρά. Ωστόσο, αυτό που δεν αναφέρεται- αλλά υπονοείται  μόνο- από τα ημεδαπά ΜΜΕ, μπορεί να είναι και το βασικό αίτιο: Το ξεκαθάρισμα παλαιών λογαριασμών.