Το μήνυμα του Γιώργου Παπαηλιού για την επέτειο του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου

Μήνυμα του Βουλευτή Αρκαδίας και Τομεάρχη Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Γιώργου Η. Παπαηλιού για την επέτειο του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου:

Η επέτειος του χουντικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 αποτελεί ευκαιρία για την άντληση διδαγμάτων για το παρόν και το μέλλον.

Οι διαφορές αλλά και οι ομοιότητες εκείνης της εποχής με τη σημερινή, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό πεδίο, επιτρέπουν τον αναστοχασμό για τη θέση και την προοπτική της χώρας.

Τότε, ο αυταρχισμός, η βία-τα βασανιστήρια, οι εκτοπίσεις, ο στραγγαλισμός των ελευθεριών, η μονοφωνία, η «σιγή νεκροταφείου», οι απαγορεύσεις και ο αποκλεισμός ιδεών, απόψεων και δράσεων που δεν ήταν συμβατές με την αντίληψη των σφετεριστών της Δημοκρατίας, ήταν αναγκαία για την «πειθάρχηση» του λαού.

Η δε πλήρης υποταγή του καθεστώτος στις επιλογές και στα κελεύσματα των ΗΠΑ οδήγησαν στην προδοσία της Κύπρου.

Σήμερα, το δημοκρατικό πολίτευμα λειτουργεί.

Όμως, υπό το καθεστώς της κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού, που οδηγεί στη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, τα ίδια στοιχεία εκείνης της περιόδου με άλλο μανδύα εμφανίζονται ως «κανονικότητα» και οδηγούν σε ένα δυστοπικό-εφιαλτικό «1984».

Μέσω της εμπορευματοποίησης των πάντων σε συνδυασμό με την εισβολή των νέων τεχνολογιών, δημιουργείται ένας ορατός αλλά και αόρατος μηχανισμός, του οποίου η διαχείριση ανήκει στην οικονομική ολιγαρχία και στους πολιτικούς εκπροσώπους της.

Μ΄ αυτό τον τρόπο, επηρεάζεται η συνείδηση, η βούληση και η συμπεριφορά των προς πειθάρχηση ανθρώπων.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι υποκλοπές, η μονόπλευρη προβολή της μιάς άποψης, η φίμωση, ο εξοβελισμός και η διαστρέβλωση των άλλων, η απονεύρωση συνειδήσεων, διαθέσεων και απόψεων, μέσω της επιβολής ολοκληρωτικού ελέγχου στις πηγές πληροφόρησης και συνακόλουθα της χειραγώγησης της κοινής γνώμης, αλλά και της δημιουργίας κλίματος φόβου, οδηγούν στη διαιώνιση της «παρακρατικής» εξουσίας των «μεγάλων και ισχυρών» και εν τέλει στην οικοδόμηση ενός καθεστώτος «μεταδημοκρατίας»-ενός στρεβλού δημοκρατικού πολιτεύματος.

Έτσι πειθαρχείται πλέον η κοινωνική πλειοψηφία.

Η δε πολιτική του «δεδομένου συμμάχου» και του «προκεχωρημένου φυλακίου», οδηγεί στην πλήρη εξάρτηση της χώρας, στο βαθμό που εξυπηρετεί τα ευρύτερα συμφέροντα των «ισχυρών» (της Δύσης) και εν τέλει στη διακινδύνευση της εθνικής κυριαρχίας και στην απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας υπέρ της Τουρκίας.

Και ας μη λησμονείται, ότι ο φασισμός και η ακροδεξιά καραδοκούν, παραπέμποντας ανοιχτά στην παράδοση και τις πρακτικές της χουντικής περιόδου και άλλων περιόδων βαρβαρότητας.

Οι κοινωνικές δυνάμεις της εργασίας, της παραγωγικής δημιουργίας, της περιφέρειας, της νεολαίας και οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις, οφείλουν να αντιταχθούν σε αυτό το καθεστώς.

Και ταυτόχρονα να προτάξουν και να διαμορφώσουν ένα σχέδιο εναλλακτικής προοδευτικής διακυβέρνησης, με τη συμμετοχή και τη στήριξη της κοινωνικής πλειοψηφίας.