Ο "απολιτίκ" και η "παραδοσιακή"
Το να ασχολείται κανείς κυρίως με τις εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αυτή τη στιγμή, μοιάζει με τη μπάντα του Τιτανικού που έπαιζε μουσική ενώ το πλοίο βυθιζόταν..
Ο.. "Τιτανικός, εν προκειμένω, είναι η χώρα και η Κυβέρνησή της.. Αλλά, ας κάνουμε ένα.. "διάλειμμα" για να σχολιάσουμε τα τεκταινόμενα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπου ο κ. Στέφανος Κασσελάκης "ταρακούνησε", αν μη τι άλλο, τα "βαλτωμένα" νερά του κόμματος.
Το που θα οδηγήσει, βέβαια, μια ενδεχόμενη νίκη του κ. Κασσελάκη την ερχόμενη Κυριακή, είναι μια άλλη ιστορία.. Καταρχάς, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως αν ψηφίζαμε εμείς (εγώ) στις εκλογές αυτές, θα ψηφίζαμε την κ. Αχτσιόγλου.
Από εκεί και πέρα, ο κ. Κασσελάκης έχει υπέρ του κάποια επιχειρήματα, επικοινωνιακής φύσεως, τα οποία είναι αδιαμφισβήτητο πως "μετράνε" στον πολιτικό χώρο. Δείτε, για παράδειγμα, την πορεία του κ. Μητσοτάκη- κυρίως από το 2017 και μετά.
Ο τελευταίος είναι ο πλέον "απολιτίκ" Έλληνας Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης. Οτιδήποτε το ιδεολογικά "ενοχλητικό", "αντιδημοφιλές" ή "χρωματισμένο", το έχει πει πολύ πριν γίνει Πρόεδρος της Ν.Δ. και, φυσικά, το έχει ξεχάσει εδώ και καιρό.. Και ο ίδιος και τα.. "ντόπια" Μ.Μ.Ε.!
Βασισμένος σε μια καθαρά "αμερικανόπνευστη" επικοινωνιακή πρακτική αλλά και στην "κακοδαιμονία" της Αριστεράς- ή αν θέλετε, του εν γένει "προοδευτικού" χώρου-, έχει κατορθώσει να έχει "ηγεμονική" θέση στον ελληνικό πολιτικό "στίβο", χωρίς να διατυπώνει καμία σχεδόν πολιτική θέση, επαναλαμβάνοντας συνεχώς τα ίδια και τα ίδια και, δυστυχώς, χωρίς να εφαρμόζει την παραμικρή μεταρρύθμιση- πλην ελαχίστων και αποτυχημένων, συνήθως, περιπτώσεων. Φυσικά, την ίδια στιγμή, "ισχυρίζεται" πως κάνει μεταρρυθμίσεις, γενικά παράγει έργο και μάλιστα στον "ενεστώτα διαρκείας". Μιλάμε, δηλαδή, για "ρετρό" πρακτικές της πολιτικής επικοινωνίας, που οι επιστήμονες του χώρου στο Δυτικό κόσμο έχουν διατυπώσει, περιγράψει και εφαρμόσει από τη δεκαετία του '80!
Προφανώς, οι υποστηρικτές του κ. Κασσελάκη, αυτό σκέπτονται: Πως θ' αποτελέσει ένα "αντίδοτο" απέναντι στον κ. Μητσοτάκη, όντας πιο ωραίος, πιο "trendy", πιο "δικαιωματιστής" - φύσει και θέσει-, εν τέλει πιο.. "ακίνδυνος", αν θέλετε!
Υποτίθεται πως ο κ. Κασσελάκης θα "μετακινήσει" τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. προς το "κέντρο" ενώ η κ. Αχτσιόγλου προς τ' "αριστερά". Στην πραγματικότητα, αυτές είναι ανούσιες φλυαρίες. Ότι κι αν υποστηρίζουν οι 2 υποψήφιοι, τα πράγματα είναι δεδομένα: Όσα κόμματα θέλουν να "παίζουν" ρόλο στα πράγματα της ημεδαπής, είναι υποχρεωμένα να διεκδικούν το "κέντρο". Και η κ. Αχτσιόγλου αυτό θα επιδιώξει, με άλλο ρητορικό τρόπο, ίσως, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα "επιστρέψει" σε λογικές "αγώνων στο πεζοδρόμιο" και λοιπά.
Οι πρακτικές αυτές έχουν (ανεπιστρεπτί..;) "ακυρωθεί" στην Ελλάδα, χάρη στις "φιλότιμες", διαχρονικές προσπάθειες των συνδικαλιστών αλλά και των λεγόμενων "αγανακτισμένων", πρόσφατα.
Συνεπώς, το πραγματικό δίλημμα των ψηφοφόρων- μελών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι, βασικά, "πολιτισμικής" και οντολογικής φύσεως και όχι ιδεολογικό. Άλλωστε, οι ιδεολογίες έχουν, στην ουσία, "τελειώσει" στην Ελλάδα, όχι επειδή το προέβλεψε ο..Φουκουγιάμα, αλλά γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών είτε δεν έχει "μυρωδιά" απ' αυτές είτε τις έχει.. ξεχάσει!
Ας μην κοροϊδευόμαστε: Η επιτυχία στη σύγχρονη πολιτική "σκηνή" δεν καθορίζεται από το περιεχόμενο των τοποθετήσεων ενός υποψηφίου ή τις προγραμματικές του θέσεις ή τις ιδεολογικές του καταβολές και απόψεις.. Καθορίζεται από την "εικόνα" του και από το πόσο "καθησυχάζει" τον μέσο ψηφοφόρο. Αυτό θα πρέπει ν' αναρωτηθούν όσοι σκοπεύουν να ψηφίσουν στο δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.: Τι κόμμα θέλουν, έναν "πτωχό πλην τίμιο" φορέα που θα παραμείνει πιστός σε αρχές της ριζοσπαστικής Αριστεράς αλλά θα "πέφτει" από ήττα σε ήττα ή ένα κόμμα που θα διεκδικήσει, και πάλι, την πρωτοκαθεδρία;
Προσέξτε, όμως.. Δεν είναι καθόλου αυτονόητο ποιος εκ των δυο υποψηφίων εκφράζει καλύτερα τη δεύτερη εκ των παραπάνω συνθηκών..
Σχόλια