Στη διάρκεια της συνέντευξής του, λοιπόν, ο κ. Μποροβήλος επανέλαβε 2-3 φορές ότι... "το φετινό πάθημα, πρέπει να μας γίνει μάθημα". Το είπε τόσες φορές με τον τρόπο του, που στην ουσία "ανάγκασε" το συνάδελφο να επιλέξει τα λόγια του για τον τίτλο του κειμένου. Και πολύ σωστά... 

Ο πρόεδρος, που πάντα προσέχει πάρα πολύ αυτά που λέει, δεν μίλησε μόνο για το "μάθημα" που πήρε ο Αστέρας για το μέλλον του. Το βραχυπρόθεσμο, τη νέα σεζόν δηλαδή, αλλά και το μακρυπρόθεσμο, τις επόμενες. Πριν μιλήσει για το "μάθημα", μίλησε για το "πάθημα". Γνωρίζετε πολλές ομάδες της περιφέρειας στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, έστω του επαγγελματικού από τη σεζόν 1979-1980, να αντιμετώπισαν την 7η θέση ως "πάθημα"; 

Και πολύ περισσότερο να την αντιμετωπίζουν έτσι και να το πιστεύουν; Να καταλαβαίνουν ότι αυτή η πορεία της ομάδας, είναι "ξένη" με εκείνο που αρμόζει πλέον στον Αστέρα. Το πιστεύουν, το λένε, το εφαρμόζουν, ετοιμάζοντας την επόμενη χρονιά από το πρώτο δευτερόλεπτο που ολοκληρώθηκε η προηγούμενη. Αυτό το τελευταίο μάλιστα, η εφαρμογή όσων λένε από τους ανθρώπους της ομάδας, αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται για επικοινωνιακά τρικ, αλλά για μια ρεαλιστική προσέγγιση της κατάστασης. 

Ο Αστέρας είναι μια ομάδα που έχει συμπληρώσει μόλις εννέα χρόνια στην Super League. Του χρόνου θα γίνει δέκα ετών. Αυτή η ομάδα, λοιπόν, προτού καν... βγάλει το δημοτικό, έχει φτάσει στο σημείο να αντιλαμβάνεται ως "πάθημα" ότι μετά από τρία σερί χρόνια στην πεντάδα (και στα πλέι οφ), φέτος έμεινε εκτός. 

Αυτό, λοιπόν, που αντιλαμβάνεται και δημόσια λέει ο σύλλογος, είναι το πρώτο συστατικό επιστροφής στις υψηλές θέσεις. Διότι αφενός δείχνει ότι έχει κατανοήσει τη δυναμική που πια έχει αποκτήσει και αφετέρου αποδεικνύει πείσμα. Στο ποδόσφαιρο και τα δύο είναι πολύτιμα!

Υπάρχει τρόπος όλο αυτό που συμβαίνει τούτο τον καιρό στον Αστέρα, να το πούμε και λίγο διαφορετικά, για να κατανοήσουμε τη διάστασή του. Ομάδες με πάνω από 25 χρόνια παρουσίας στη μεγάλη κατηγορία, δεν έχουν δείξει την αντίδραση του Αστέρα. Η Ξάνθη, για παράδειγμα, των 27 ολόκληρων χρόνων στην Super League, μόλις τρεις φορές έχει τερματίσει στην πεντάδα. Και ποτέ δεν αντιλήφθηκε ως αποτυχία την 6η, την 7η ή την 8η θέση. Οπως ο Αστέρας... 

Αλλες τόσες, μόλις τρεις δηλαδή, έχει τερματίσει στην πρώτη πεντάδα η Λάρισα. Που κάποτε (1988) πήρε και το πρωτάθλημα. Και από εκείνη τη χρονιά, τα επόμενα τρία χρόνια τερμάτισε κατά σειρά 6η, 8η και 12η! Τότε, την τελευταία από αυτές, κατάλαβε την αποτυχία... 

Ο Πανιώνιος, της τόσο μεγάλης σε διάρκεια ιστορίας, των 30 και πλέον χρόνων σε μεγάλη κατηγορία, των τίτλων σε Κύπελλο και των ευρωπαϊκών εξόδων, από καταβολής του επαγγελματικού ποδοσφαίρου μόνο τρεις φορές ήταν στην πρώτη πεντάδα. Οσες και ο Αστέρας των εννέα χρόνων. Ο ΠΑΣ Γιάννινα για τον οποίο επίσης τόσος λόγος έγινε φέτος, μόνο δύο! Ο Παναιτωλικός; Καμία! 

Οσο για άλλους "Αστέρες" αντί του Αστέρα στο παρελθόν, υπήρξαν ο Απόλλων Σμύρνης (τότε Απόλλων Αθηνών, το Αιγάλεω, ο Ιωνικός, ο Ολυμπιακός Βόλου. Και τώρα; 

Η σύγκριση δεν έχει το νόημα της "αντιπαλότητας". Κάθε άλλο. Ισα - ίσα που υπήρχαν ομάδες στο παρελθόν, με σταθερή παρουσία στις υψηλές θέσεις για δεκαετίες. Κυρίως ο ΟΦΗ. Η σύγκριση, όμως, έχει νόημα να γίνεται για να καταλαβαίνουμε πού ακριβώς βαδίζουμε. Τι ακριβώς συμβαίνει με και στον Αστέρα. 

Και τελικά πόσο αλήθεια είναι αυτό ότι πράγματι, το "πάθημα έχει γίνει μάθημα"... 

Για την πλήρη αθλητική σας ενημέρωση επισκεφτείτε το www.arcadiasports.gr