Η ίδια η ζωή είναι ένα άνισο και αντιφατικό φαινόμενο. Προφανώς, δεν μπορεί να ζουν όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο, η ανισότητα είναι μέρος της φύσης- όπως είχε δηλώσει, ολίγον "άκομψα", παλαιότερα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Όμως...Οι φορείς της εξουσίας σε μια αστική, αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, οφείλουν να επιδεικνύουν μια ελάχιστη αίσθηση επαφής με τη διαμορφούμενη πραγματικότητα- ακόμα και όταν αυτό είναι υποκριτικά συμβατό με την έννοια της "πολιτικής ορθότητας".

Ήτοι, δεν γίνεται να δηλώνεται πως κάθε ζωή είναι ιερή το καλοκαίρι- σε σχέση με τις πυρκαγιές-, ενώ το χειμώνα, με τους 16 νεκρούς μόνο το τελευταίο δεκαήμερο λόγω του τρόπου που αποπειράθηκαν να ζεσταθούν, να "αποσιωπάται" το γεγονός ως πλήρως αδιάφορο...

Επιπρόσθετα, όταν βρισκόμαστε μπροστά σε πιθανή "αναζωπύρωση" της υγειονομικής κρίσης και δεν επενδύουμε στις δομές της δημόσιας υγείας, δεν μπορούμε, ταυτόχρονα, να "σφυρίζουμε αδιάφορα" όταν ο μεγαλύτερος Δήμος της χώρας δαπανά υπέρογκα ποσά για συναυλίες ολίγων λεπτών...

Δεν είναι θέμα "κριτικής" ούτε "μιζέριας"....Είναι θέμα "κοινής λογικής"....