Στηλες - Ει εσεις οι απ' εξω

To κοινό της Τρίπολης πήγε αλλά η Αντιγόνη..."έλειπε"! (pics)

Φωτογραφία: arcadia938.gr

"Αντιγόνη" του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία του Τσ. Γκραουζίνις- Θέατρο Άλσους Αγίου Γεωργίου, Τρίτη 9 Αυγούστου 2022

Μεγάλη η προσέλευση του κοινού στην παράσταση που δόθηκε χθες στο Άλσος, όπως έγινε πριν από λίγες ημέρες και με τις "Θεσμοφοριάζουσες" του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου. 

Αν μη τι άλλο, αποδεικνύεται πως το κοινό της Τρίπολης, "διψά" για πολιτιστικά θεάματα αξιώσεων και σπεύδει να τα τιμήσει με την παρουσία του, όποτε του δίνεται αυτή η ευκαιρία. 

Μεταξύ άλλων, διακρίναμε, χθες, ανάμεσα στους θεατές, τον Δήμαρχο Τρίπολης, Κώστα Τζιούμη, την Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, Γεωργία Παναγοπούλου, την Αντιδήμαρχο, Ελένη Καρούντζου, τον Αντιδήμαρχο, Γιώργο Λαγό και την Δημοτική Σύμβουλο, Χριστίνα Ζαμπαθά.

 

Η παράσταση

Η "Αντιγόνη", που σκηνοθέτησε ο Λιθουανός Τσέζαρις Γκραουζίνις, τελούσε, το λιγότερο, εν πλήρει...συγχύσει! Αναμενόμενη η προσπάθεια να παρουσιαστεί το δράμα του Σοφοκλή μέσα σ' ένα "πρωτότυπο" πλαίσιο- μόνιμο "άγχος" όλων των σύγχρονων σκηνοθετών που καταπιάνονται με το αρχαίο θέατρο-, αλλά εδώ η, όποια, προσπάθεια, κατέληξε σε "ναυάγιο" και, μάλιστα, αύτανδρο!

Εντύπωση προκαλεί πως ένας σκηνοθέτης τέτοιας, εγνωσμένης αξίας "αστόχησε" με τόσο..βαρύγδουπο τρόπο σ' ένα έργο που, θεωρητικά, θα έπρεπε να τον οδηγήσει σε μια, τουλάχιστον, ενδιαφέρουσα παράσταση, δεδομένου μάλιστα του ότι πρόκειται για τον ίδιο σκηνοθέτη που παρουσίασε έναν εμβληματικό "Οιδίποδα Τύραννο" του Σοφοκλή (2012) και μια πολύ ενδιαφέρουσα παρασταση των "Επτά επί Θήβας" του Αισχύλου (2016).

Εν προκειμένω, σχηματίσαμε την εντύπωση πως ο σκηνοθέτης δεν..."ήξερε" τι να κάνει με το Σοφόκλειο "corpus" και, αναποφεύκτως, κατέληξε σ' ευκολίες, πρόχειρη συρραφή ευρημάτων άλλων δεκαετιών και διεκπεραιωτική "διδασκαλία" των ηθοποιών. Οι τελευταίοι αφέθηκαν στους μανιερισμούς τους, με αποτέλεσμα οι πρωταγωνιστές, ειδικά, να "εκτεθούν", αντιμετωπίζοντας ρόλους που, σίγουρα, χρειάζονταν μεγαλύτερη προσπάθεια- αλλά και, πιθανώς, περισσότερα ερμηνευτικά "εργαλεία"- για ν' αποδοθούν ικανοποιητικά. 

Ο "Κρέοντας" του Βασίλη Μπισμπίκη δεν έπειθε για τίποτε απ' όσα έλεγε αλλά ήταν αρκούντως..."τσαμπουκαλεμένος" και θύμιζε "φύλαρχο" ή "μαφιόζο" ευρισκόμενο σε "βεντέτα", ενώ ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης (κορυφαίος του Χορού), "παρασυρμένος" από την σκηνοθετική υιοθέτηση πολιτισμικών στοιχείων της καθ' ημάς Ανατολής στην απόδοση των χορικών, ήταν υπέρ το δεόν "χαλαρός" και "αποστασιοποιημένος" από τα τεκταινόμενα. Μπορεί η πρόθεση του σκηνοθέτη να ήταν η απουσία στόμφου και η "τοποθέτηση" του δράματος σε "νερά" πιο οικεία για το σημερινό θεατή- ο οποίος είθισται να ψυχαγωγείται κυρίως από τηλεοπτικές δραματικές σειρές-, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως επελέγη ο κατάλληλος τρόπος και οι αντίστοιχοι ηθοποιοί για να συμβεί αυτό με τρόπο που να δικαιώνει το δραματουργικό αποτέλεσμα.

Η "Αντιγόνη" της Έλλης Τρίγγου προσπάθησε ν' "αναμετρηθεί" με την τραγική ηρωίδα του Σοφοκλή, φέρνοντάς την στα "μέτρα" της, ωστόσο δεν κατάφερε παρά να δώσει μια ερμηνεία επιπέδου "πρώτου έτους δραματικής σχολής"- χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα μπορούσε να τα πάει πολύ καλύτερα, εάν είχε κάποια σκηνοθετική βοήθεια...

Οι υπόλοιποι ηθοποιοί είχαν και τις καλές τους στιγμές, μέσα σ' ένα εμφανώς προβληματικό θεατρικό "σύμπαν", αλλά ακόμα και αυτές έμοιαζαν σαν τυχαίες "οάσεις" ερμηνευτικής νηφαλιότητας, χωρίς συνέχεια και χωρίς....πυξίδα! Παρόλαυτα, ολόκληρος ο θίασος προσπάθησε να διατηρήσει ένα ρυθμό, που ναι μεν διακοπτόταν από τα χειροκροτήματα μερίδας του κοινού, αλλά θα πρέπει να πούμε πως αυτό, μάλλον, ήταν και ένα από τα ζητούμενα της σκηνοθετικής προσέγγισης. 

Tέλος, όσον αφορά τα λεγόμενα "εξωτερικά στοιχεία" της παράστασης (μουσική επένδυση, σκηνογραφία, ενδυματολογία), ήταν, σχεδόν αποκλειστικά, "πολυφορεμένες" λύσεις που, κυριολεκτικά, "εξαφανίστηκαν" μέσα στα γενικότερα προβλήματα "ταυτότητας" που αντιμετωπίζει το έργο. H αισθητική λιτότητα που αποτελεί το σήμα κατατεθέν του σκηνοθέτη, στη συγκεκριμένη περίπτωση εξελίχθηκε σε "μπούμερανγκ"..

Σε γενικές γραμμές, η παράσταση απέτυχε να "δικαιώσει" όχι μόνο το ίδιο το δράμα του Σοφοκλή-που δεν χρειάζεται "συστάσεις" απέναντι σε κανένα είδος κοινού- αλλά, κυρίως, τους ίδιους τους συντελεστές της.

 

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.